Padang is een kuststad met bijna een miljoen inwoners, de hoofdstad van de provincie West Sumatra. In 1990 en 1991 woonde ik hier elf maanden voor een onderzoek naar het gebruik van de stedelijke ruimte. Een belangrijk concept bij dat onderzoek was mental map. Mensen navigeren door steden aan de hand van deze mental maps: kaarten die ze in hun hoofd hebben. Mental maps zijn geen ‘objectieve’ plattegronden, maar een voorstelling van de ruimte, met bepaalde punten of straten die voor de betrokkenen markant zijn. Bepaalde punten in deze mental maps hebben voor betrokkenen veel betekenis en andere plekken zijn praktisch betekenisloos en vormen een witte vlek op hun kaart. Mental maps doen mensen ideeën aan de hand hoe ze zich van het ene naar het andere punt kunnen verplaatsen.
Sinds 1991 ben ik meermalen in Padang teruggekeerd, zonder dat dit grote invloed had op mijn mental map. Toen ik in januari 2011 opnieuw terugkeerde, was echter veel veranderd. In 2009 was Padang door een zware aardbeving getroffen geweest en veel plekken in de stad waren wezenlijk veranderd. De stad die ik goed gekend had, was deels verdwenen of zwaar beschadigd. Ook veel bewoners hadden hun mental map drastisch bijgesteld.
3 Comments