Skip to content

Month: March 2014

Beste Mark Rutte

Door Rhoda Woets Beste minister-president van Nederland, Obama was onderweg naar de nucleaire top in Den Haag toen u voor de internationale pers zowaar een bom liet ontploffen. U beweerde -met een voor u vertrouwde grijns…

2 Comments

Marokkaanse vrouwen en de oorzaken van chronische pijn

Een tweede veldwerkverslag van de masterstudenten, dit keer uit Nederland. En ook dit keer overgenomen van de Vamos-Bien-site. Emmaly Berghuis doet onderzoek naar het verschijnsel van chronische pijn onder Marokkaanse vrouwen.

Door Emmaly Berghuis   Terwijl ik in de leefwereld van mijn informanten duik–grotendeels Marokkaanse vrouwen– leer ik misschien nog wel het meest door zelf een soort migrant te zijn in hun wereld. Ik geniet van lekker Marokkaans eten en gezelligheid in de moskee en bij de vrouwencentra. Ik heb nu een paar keer Arabisch les gehad bij iemand thuis. Ik merk dan de frustratie en tegelijkertijd de voldoening van het leren van een vreemde taal en schrift. Ook heb ik iets geproefd van het moeten aanpassen aan een samenleving die niet is ingesteld op jouw gewoontes. Zo was ik mee met een uitje naar het Leidse Volkenkunde museum naar de tentoonstelling over de hadj naar Mekka. Uitrustend in de lounge rond het middag uur kwam er een discussie in het Arabisch. Na een tijdje legde iemand aan mij uit dat het tijd voor gebed was en dat de discussie ging over waar dat te doen en over de zon en welke kant op het oosten was. Dingen waar ik me normaal niet mee bezighoud maar voor hen een heel gewoon deel van elke dag.

2 Comments

Poor Whites in South Africa

Just like last year, various master students obtained a small financial allowance from the Vamos Bien-Foundation of our Department. In  return, they write blogs about their fieldwork, posted on the vamosbien.nl-site. Like last year, we will re-post some of these field stories on our Standplaatswereld site. The first one is by Dafydd Russell-Jones. He went to South Africa to explore the experiences of poverty among white communities living in informal settlements in and around Pretoria.  This research will explore the lived realities of white South Africans who have experienced a great shift in social and economic security since the end of apartheid.

 

By Dafydd Russel-Jones   After commuting in and out of Westfort (an ‘improvised’ community near Pretoria) for the past 6 weeks, I was presented an opportunity to live in one of the spare rooms with a member of the Democratic Alliance and so I have been living as he does for the past week. On the very first visit to Westfort, I spoke with a young Soweto man with two kids, and Indian family who lived next door to a Zimbabwean family, a Zulu man, who was neighbours with an Afrikaner lady and also a coloured family. I was told by one of my supervisors that I should not go looking for the ‘rainbow nation’ whilst in South Africa because I simply would not find it. It is clear that the rainbow exists right here, but the colours are not united in their freedom of choice, instead they are bound in their daily struggles and alas, there is not a pot of gold sight.

During my time, I have tried to speak with a diverse range of people as possible but have carried out the most in depth interviews with minority of Afrikaners (20) as they are the focus of this study. Regardless of cultural background, there are three clear insecurities that would dominate any humans daily psychological, emotional and operational capacities; no running water, no electricity and not knowing that you will still be sleeping under the same roof come tomorrow.

Leave a Comment

Bosnië-Herzegovina: Ook in voetbal verdeeld

IMG_1327Door Gerwin Peelen.         In aanloop naar het WK-voetbal organiseert de FIFA een toer door de gekwalificeerde landen en zo ook bij debutant Bosnië-Herzegovina. Afgelopen weekend was de Wereldbeker te bewonderen in de Bosnische hoofdstad  Sarajevo  waar wordt uitgekeken naar het hoogtepunt in de recente voetbalgeschiedenis: Schitteren in Brazilië.

Na jaren van corruptie, etnische verdeeldheid en zelfs uitsluiting door de FIFA lijkt de kwalificatie voor het WK de uiteindelijke beloning van hervormingen in de voetbalbond. Europees commissaris Stefan Fule riep daags na de kwalificatie politici dan ook op om het voorbeeld van hun voetballers te volgen en de verwachtingen van de Bosnische burger waar te maken. De voetballers zelf werden als helden onthaald in de hoofdstad en na de beslissende wedstrijd tegen Litouwen gingen supporters massaal de straat op.

1 Comment

Informant en vriend: dilemma’s uit het veld

Uganda Door Renske den Uil
Tijdens je veldwerk doe je veel contacten op, contacten die van cruciaal belang zijn voor het verloop van je onderzoek. Wellicht is het de sociaal aangelegde antropoloog eigen, wellicht is het de sociale inslag in mijzelf, maar tijdens mijn veldwerk in Uganda vorig jaar heb ik met veel informanten een diepe band ontwikkeld. Bijzondere vriendschappen, maar vriendschappen die soms ook tricky kunnen zijn, want of ik het wil of niet: de verhoudingen in mijn onderzoek tussen mij en mijn informanten, op basis van achtergrond en kansen in het leven, liggen toch scheef. Al tijdens mijn onderzoek ondervond ik hiervan de gevolgen: informanten die mij vroegen een sponsor voor hen te zoeken in Nederland of anders wellicht een rijke blanke vriendin. Lastige vragen, maar vragen die ik toen toch vrij makkelijk kon beantwoorden met: “Sorry, dat kan ik niet voor je regelen”. Maar wat als dit soort vragen wel heel duidelijk van levensbelang lijken te worden? 

5 Comments

Een Ethiopische exodus

vluchtelingen Door Marina de Regt

Naast Bole Airport, het internationale vliegveld in Addis Abeba, is een groot terrein waar teruggekeerde migranten uit Saoedi-Arabië worden opgevangen. Sinds november 2013 zijn er zo’n 150.000 Ethiopische migranten met behulp van internationale organisaties en NGOs, zoals de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM), het Internationale Rode Kruis en UNICEF, gerepatrieerd. De exodus van migranten is begonnen toen de Saoedische overheid met geweld ongedocumenteerde migranten arresteerde, na een amnestie-periode van zeven maanden, en daarbij ook doden vielen. Terwijl veel andere overheden hun burgers al voor het aflopen van de amnestie-periode hadden gerepatrieerd, besloot de Ethiopische overheid dit pas te doen toen het geweld de pan was uitgerezen. Vorige week bracht ik een bezoek aan het opvangcentrum, en sprak met een aantal Ethiopische remigranten.

1 Comment