By
Month: November 2014
Door Lenie Brouwer. Ongeveer vijf jaar geleden bespraken wij – enkele stafleden van de afdeling Antropologie – de kwaliteit van het publieke debat. Wij stoorden ons aan de negatieve toon van het islamdebat, hoe bijvoorbeeld de hoofddoek uitsluitend als een vorm van vrouwenonderdrukking werd gezien of hoe er alleen maar óver moslims werd gediscussieerd in plaats van met hen zelf. Een andere bron van frustratie betrof de discussie over ontwikkelingssamenwerking, hoe rechtse partijen dit debat monopoliseerden waardoor er weinig ruimte was voor nuancering . Wij misten een antropologische visie in deze maatschappelijke debatten en wilden onze kennis delen met een breder publiek. Maar als je een ingewikkeld maatschappelijk probleem weigert in one-liners te benaderen, dan is het niet eenvoudig je stem te laten horen in het publieke debat.
Daarnaast merkten wij dat het algemene beeld over antropologie nodig bijgesteld diende te worden. De koloniale en exotische erfenis zijn al lang geleden afgezworen en hebben inmiddels plaats gemaakt voor kritische studies over actuele onderwerpen als armoede, protestbewegingen of duurzaamheid, die niet alleen in het buitenland maar ook in eigen land worden onderzocht. Kortom, we hadden meer dan voldoende redenen om een antropologisch weblog te starten met als standplaats niets minder dan de wereld!
By: Touraj Eghtesad In the first week of this academic year, a group of concerned students and ex-students squatted the Spinhuis Common Room, just two months after being closed down. This room was once the…
Leave a CommentDoor
Volgens Jan Pronk staat ontwikkeling voor een proces van verandering en verbetering. Dit proces wordt gevormd door de waarden en principes van de deelnemers. Bij ontwikkeling zijn personen of groepen betrokken die verschillende bijdragen willen of kunnen leveren. Om ontwikkeling te laten slagen moeten de personen voor wie de ontwikkeling bedoeld is willen veranderen en participeren. Zelden is er ultieme overeenstemming in de gewenste vorm van ontwikkeling tussen de verschillende betrokkenen. Actoren streven naar vooruitgang, die in sommige gevallen door beperkte beschikking tot land of (financiële) middelen niet haalbaar is. Globalisering is volgens Pronk een economisch en technologisch proces waarbij het behalen van winst voorop staat. Door de toenemende globalisering neemt ook het aantal conflicten toe. Binnen een economisch proces kan er sprake zijn van een win-win situatie, doordat meerdere partijen erop vooruit kunnen gaan. In politiek opzicht kan er sprake zijn van een win-verlies situatie, waarbij de ene partij zich moet schikken naar de wensen van de andere partij. Het behalen van winst binnen een economisch proces kan ook negatieve consequenties hebben voor de betrokkenen. Zo kan er een conflict ontstaan.
Leave a CommentDoor Inge Melchior 16 Maanden geleden werd ik moeder van Jonah, en sinds die tijd denk ik al na over een blog stukje. Immers, moeder worden is een rite de passage, zegt men, en dat bracht mij terug bij oude antropologische wijsheren.
Mijn eerste antropologische observaties deed ik toen ik deel werd van ‘de groep van moeders’. Sinds Jonah 3 maanden oud is, gaan we wekelijks babyzwemmen en eens in de maand is er ‘mama-café’, een bijeenkomst voor borstvoedende moeders. Ik zie een identiteitsstrijd gaande bij deze jonge moeders, ie tegemoet proberen te komen aan de vele verwachtingen die ze ervaren vanuit de samenleving. Ik merk dat ze aan de ene kant het moederschap heel graag onderdeel maken van hun ‘nieuwe identiteit’, aan de andere kant de ontzettend sterke behoefte hebben om hun oude identiteit – van toen ze nog niet mama-van waren – kunnen voortzetten. ‘Pas jij alweer in je oude kleren?’ ‘Wanneer begin jij weer met werken?’ Pas als je beide kanten in evenwicht hebt, lijkt het, ben je een moeder van deze tijd: die is er én voor haar kind, maar zeker ook voor haarzelf.
Ik weet dat ik ‘ze’ schrijf. Hoewel ik een kind heb, check, en op dezelfde plekken kom als zij, check, en bij dezelfde gesprekken aanwezig ben, check, heb ik niet het gevoel dat Jonah mijn leven grandioos op z’n kop heeft gezet of dat ik me méér verbonden voel met vrouwen met kinderen dan zonder. Jonah heeft mijn leven verrijkt maar ik heb niet het gevoel dat hij mijn ‘ik’ een knauw heeft gegeven. Eigenlijk meer een boost. Sinds Jonah er is weet ik beter wat ik belangrijk vind in het leven. Het heeft een reden dat ik een draagzak heb gekocht, katoenen luiers gebruik, zoveel mogelijk biologisch koop (wie koopt er nu potjes?) en houten speelgoed prefereer. Jonah heeft me doen inzien, wat mijn waardes zijn en mijn diepste levenswensen.
1 CommentBy Touraj Eghtesad Almost four years after the Tunisian Revolution, electoral democracy is becoming a reality in this little country where citizens often feel distant from the process of democratic transition. Meanwhile, much of the European media praises the ‘advent of democracy’ in Tunisia, where a democratic tradition has little consistency so far, as if democracy was a ‘thing’ rather than an ongoing process of checks and balances.
After a first set of elections with hundreds of political parties, Ennahdha (conservative) won and led a coalition government (Troika). Many people trusted that an Islamist party could not become corrupt and that Ennahdha would pursue a whole different trajectory than the Ben Ali regime which long oppressed them. Over the past three years, however, many Tunisians were frustrated that the Troika government did little to stop the growth of Islamist terrorist groups and carried out the same economic policies of the Ben Ali era.
The murder of far-left parliamentary Mohammed Brahmi by Salafist extremists in July 2013 brought one million Tunisians onto the streets . The Troika government, under pressure, promised to step down in favour of a technocratic government after a process of ‘National Dialogue’. This culminated in the vote of a new Constitution, praised as the most progressive in the Arab world, in January 2014.
1 Comment