Skip to content

Month: November 2014

Doing Sankofa with multi-media artist Bernard Akoi-Jackson: What Zwarte Piet can learn from Ghanaian symbolism

DSC_0044

By Rhoda Woets. On a foggy morning in November, the artist Bernard Akoi-Jackson walks at a snail’s pace and courteously over the Ten Kate market in Amsterdam. His body and hair are covered in gold; a hand-made cloth, made from sown strips of different fabrics, is eloquently draped over his lifted wrists. On his feet are golden Ahenema slippers. Only the yards of red and yellow cloth that the artist wrapped around his waist offer some subtle warmth in the autumn cold. As a conceptual artist, Bernard Akoi-Jackson aims to break out of the confines of the white cube in addressing audiences in public spaces and to create work that reacts to its immediate environment. His work and performances are intended to spark off debate, and create new narratives in the dialogue between audience and artist. As Akoi-Jackson lived for a few months around the corner as an artist-in-residence of the Thami Mnyele foundation, the performance is also a farewell to the place and space where he bought food and cloth and interacted with market traders.

Leave a Comment

500ste blog Standplaats Wereld!

Bron: Boogie en AJ
Bron: Boogie en AJ

Door Lenie Brouwer. Ongeveer vijf jaar geleden bespraken wij – enkele stafleden van de afdeling Antropologie – de kwaliteit van het publieke debat. Wij stoorden ons aan de negatieve toon van het islamdebat, hoe bijvoorbeeld de hoofddoek uitsluitend als een vorm van vrouwenonderdrukking werd gezien of hoe er alleen maar óver moslims werd gediscussieerd in plaats van met hen zelf. Een andere bron van frustratie betrof de discussie over ontwikkelingssamenwerking, hoe rechtse partijen dit debat monopoliseerden waardoor er weinig ruimte was voor nuancering . Wij misten een antropologische visie in deze maatschappelijke debatten en wilden onze kennis delen met een breder publiek. Maar als je een ingewikkeld maatschappelijk probleem weigert in one-liners te benaderen, dan is het niet eenvoudig je stem te laten horen in het publieke debat.
Daarnaast merkten wij dat het algemene beeld over antropologie nodig bijgesteld diende te worden. De koloniale en exotische erfenis zijn al lang geleden afgezworen en hebben inmiddels plaats gemaakt voor kritische studies over actuele onderwerpen als armoede, protestbewegingen of duurzaamheid, die niet alleen in het buitenland maar ook in eigen land worden onderzocht. Kortom, we hadden meer dan voldoende redenen om een antropologisch weblog te starten met als standplaats niets minder dan de wereld!

3 Comments

“Ontwikkeling is conflict”: Jan Pronk op de VU

266px-Jan_Pronk_portraitDoor Nadine Goeree. Op 24 oktober j.l. gaf oud-minister van Ontwikkelings-samenwerking prof. Jan Pronk een lezing bij de Afdeling Sociale en Culturele Antropologie aan de VU. Hij was uitgenodigd in het kader van het NWO-WOTRO Integrated Research Programme (IP) Development as a Trojan Horse?: Foreign Large-Scale Land Acquisitions in Ethiopia, Kenya, Madagascar and Uganda dat geleid wordt door Sandra Evers, universitair hoofddocent bij de afdeling. Tijdens de lezing gaf Prof. Pronk zijn visie op ontwikkelingssamenwerking, duurzame ontwikkeling en conflicten. Zijn visie is gebaseerd op zijn achtergrond en ervaring in de afgelopen vijftig jaar. Jan Pronk heeft economie gestudeerd en verbindt ontwikkelingssamenwerking met economische mogelijkheden, en ook met de toenemende globalisering. Pronk’s belangrijkste stelling was dat ontwikkeling gelijk staat aan conflict.

Volgens Jan Pronk staat ontwikkeling voor een proces van verandering en verbetering. Dit proces wordt gevormd door de waarden en principes van de deelnemers. Bij ontwikkeling zijn personen of groepen betrokken die verschillende bijdragen willen of kunnen leveren. Om ontwikkeling te laten slagen moeten de personen voor wie de ontwikkeling bedoeld is willen veranderen en participeren. Zelden is er ultieme overeenstemming in de gewenste vorm van ontwikkeling tussen de verschillende betrokkenen. Actoren streven naar vooruitgang, die in sommige gevallen door beperkte beschikking tot land of (financiële) middelen niet haalbaar is. Globalisering is volgens Pronk een economisch en technologisch proces waarbij het behalen van winst voorop staat. Door de toenemende globalisering neemt ook het aantal conflicten toe. Binnen een economisch proces kan er sprake zijn van een win-win situatie, doordat meerdere partijen erop vooruit kunnen gaan. In politiek opzicht kan er sprake zijn van een win-verlies situatie, waarbij de ene partij zich moet schikken naar de wensen van de andere partij. Het behalen van winst binnen een economisch proces kan ook negatieve consequenties hebben voor de betrokkenen. Zo kan er een conflict ontstaan.

Leave a Comment

Antropologische observaties van een jonge moeder

standplaats
Mijn onbegrensde bengel in de Baltische Zee, zomer 2014 (foto door Inge Melchior)

Door Inge Melchior 16 Maanden geleden werd ik moeder van Jonah, en sinds die tijd denk ik al na over een blog stukje. Immers, moeder worden is een rite de passage, zegt men, en dat bracht mij terug bij oude antropologische wijsheren.

Mijn eerste antropologische observaties deed ik toen ik deel werd van ‘de groep van moeders’. Sinds Jonah 3 maanden oud is, gaan we wekelijks babyzwemmen en eens in de maand is er ‘mama-café’, een bijeenkomst voor borstvoedende moeders. Ik zie een identiteitsstrijd gaande bij deze jonge moeders, ie tegemoet proberen te komen aan de vele verwachtingen die ze ervaren vanuit de samenleving. Ik merk dat ze aan de ene kant het moederschap heel graag onderdeel maken van hun ‘nieuwe identiteit’, aan de andere kant de ontzettend sterke behoefte hebben om hun oude identiteit – van toen ze nog niet mama-van waren – kunnen voortzetten. ‘Pas jij alweer in je oude kleren?’ ‘Wanneer begin jij weer met werken?’ Pas als je beide kanten in evenwicht hebt, lijkt het, ben je een moeder van deze tijd: die is er én voor haar kind, maar zeker ook voor haarzelf.

Ik weet dat ik ‘ze’ schrijf. Hoewel ik een kind heb, check, en op dezelfde plekken kom als zij, check, en bij dezelfde gesprekken aanwezig ben, check, heb ik niet het gevoel dat Jonah mijn leven grandioos op z’n kop heeft gezet of dat ik me méér verbonden voel met vrouwen met kinderen dan zonder. Jonah heeft mijn leven verrijkt maar ik heb niet het gevoel dat hij mijn ‘ik’ een knauw heeft gegeven. Eigenlijk meer een boost. Sinds Jonah er is weet ik beter wat ik belangrijk vind in het leven. Het heeft een reden dat ik een draagzak heb gekocht, katoenen luiers gebruik, zoveel mogelijk biologisch koop (wie koopt er nu potjes?) en houten speelgoed prefereer. Jonah heeft me doen inzien, wat mijn waardes zijn en mijn diepste levenswensen.

1 Comment

Electoral democracy confirmed: The 2014 Tunisian parliamentary elections

1513710_10152774150494848_646285527_n
Photo: Touraj Eghtesad

By Touraj Eghtesad Almost four years after the Tunisian Revolution, electoral democracy is becoming a reality in this little country where citizens often feel distant from the process of democratic transition. Meanwhile, much of the European media praises the ‘advent of democracy’ in Tunisia, where a democratic tradition has little consistency so far, as if democracy was a ‘thing’ rather than an ongoing process of checks and balances.

After a first set of elections with hundreds of political parties, Ennahdha (conservative) won and led a coalition government (Troika). Many people trusted that an Islamist party could not become corrupt and that Ennahdha would pursue a whole different trajectory than the Ben Ali regime which long oppressed them. Over the past three years, however, many Tunisians were frustrated that the Troika government did little to stop the growth of Islamist terrorist groups and carried out the same economic policies of the Ben Ali era.

The murder of far-left parliamentary Mohammed Brahmi by Salafist extremists in July 2013 brought one million Tunisians onto the streets . The Troika government, under pressure, promised to step down in favour of a technocratic government after a process of ‘National Dialogue’. This culminated in the vote of a new Constitution, praised as the most progressive in the Arab world, in January 2014.

1 Comment