Skip to content

Author: standplaatswereld

Taalkunstenaars in Marokko

Drie talen (foto door Edien Bartels)

Door Lenie Brouwer “We spreken een taal die we niet kunnen lezen en we lezen een taal die we niet kunnen spreken.” Deze uitspraak komt van een leraar Arabisch die zelf zes talen spreekt, Berbers, Marokkaans Arabisch, standaard Arabisch, Engels, Frans, Italiaans en zelfs een beetje Nederlands. Van die zes talen kan hij er vier lezen. Marokkanen en hun talen, het fascineert me enorm. In Nederland hebben we er moeite mee dat Marokkaanse kinderen thuis Berbers of Arabisch spreken in plaats van Nederlands, maar in Marokko is het heel gewoon om minstens twee talen beheersen. Maakt het echt zo veel uit welke taal je spreekt of leest?

Leave a Comment

De Israëlische soldaat: immoreel monster?

Foto door Edo Medicks

Door Erella Grassiani De afgelopen tijd staan Israëlische soldaten weer in de spotlight. Van vrienden overal ter wereld kreeg ik berichten toegestuurd over Eden Abergil, de Israëlische soldate die foto’s van zichzelf met haar gebonden Palestijnse gevangenen op Facebook had gezet. Iedereen was ontzet: hoe kon dit lachende meisje zo wreed zijn? Vorige week nog verscheen hierover een stuk van Ina Friedman in Trouw onder de titel ‘Leger krijgt gedragscode er niet ingestampt’. Mijn eerste reactie op het nieuws was: ja, dit is verschrikkelijk. Maar verrassend? Nee.

2 Comments

Door de ogen van een eerstejaarsstudent

Conferentie poster: The Doors of Perception

Fieke de Goede en Irene Gentenaar brengen verslag uit van hun eerste antropologische conferentie.

We zijn nog maar drie weken bezig met de studie antropologie wanneer onze docent komt met het nieuws over een conferentie over de antropologie van kinderen: ‘Onderzoek doen naar kinderen is erg moeilijk en een interessant onderwerp voor antropologen’. Ze heeft ons enthousiast gemaakt.

‘Wij houden kinderen in leven, zodat jullie ze kunnen onderzoeken’

Een conferentie is een bijeenkomst van een groep mensen (professoren, onderzoekers en mensen die geïnteresseerd zijn zoals wij studenten) die samen over een bepaald onderwerp gaan praten. ‘Er bestaat al veel informatie over de omgeving van kinderen. Nu gaat het om hoe kinderen naar de wereld om zich heen kijken’, zo formuleerde professor LeVine het thema van de conferentie bij de opening.

2 Comments

Religious Newcomers and the Nation State

Door treviño

Collega Thijl Sunier is, samen met Erik Sengers, redacteur van het nieuw uitgekomen boek Religious Newcomers and the Nation-StatePolitical Culture and Organized Religion in France and the Netherlands (Eburon, 2010). Standplaats Wereld (SW) interviewde Thijl Sunier (TS) naar aanleiding van deze nieuwe publicatie.

SW: Het boek dat jij en Erik Sengers redigeerden stelt zich expliciet ten doel om, in Frankrijk en Nederland, niet alleen de ‘integratie van de moslims’, maar de integratie van religieuze minderheden überhaupt aan de orde te stellen. Wat is de winst van zo’n bredere aanpak?

TS: Het idee voor dit boek is voortgekomen uit een onderzoeksproject waaraan ik heb gewerkt aan de Erasmus universiteit. Ik zat daar bij de afdeling maatschappijgeschiedenis en het uitgangspunt was dat we de positie van religieuze minderheden niet kunnen begrijpen als we daarin niet de ontwikkeling van de natiestaten betrekken waarin die religieuze groepen leven. De werkhypothese was dat de positie van die groepen meer zegt over de typische kenmerken van die natiestaat dan de culturele en religieuze kenmerken van die groepen als zodanig. Anders gezegd: de positie van moslims in het ene land kan wezenlijk verschillen van die in een ander land doordat landen verschillende arrangementen, regelingen en opvattingen hebben over de positie van religieuze groepen.

Leave a Comment

De Ander en Jijzelf

Vandaag om kwart voor vier verdedigt João Rickli zijn proefschrift over de Protestantse Kerk in Nederland en haar relatie met de Braziliaanse “ander”: Negotiation Otherness in the Dutch Protestant World.

Proefschrift: Negotiating Otherness

Betekenisgeving van jezelf en je eigen organisatie, is nauw verbonden met de manier waarop je kijkt naar andere groepen. De Braziliaanse antropoloog João Rickli laat dit zien in zijn studie naar het netwerk voor missie- en ontwikkelingsactiviteiten ontworpen door Kerk in Actie en ICCO Alliantie en geïmplementeerd in Brazilië.

1 Comment

Hollandse blues en de Taipei Times

foto door Li-Ji

Door Oscar Salemink Gisteren sloeg ik – genietend van een kop koffie en een Jumbo Stroopwafel Bereid met Roomboter (per stuk te koop bij de Seven Eleven om de hoek hier in Taipei) – de opiniepagina van de Taipei Times open, waar mijn oog viel op een grote cartoon, over ongeveer een derde van de (broadsheet) krant. In de cartoon wandelt een gezin – vader, moeder, kind – over een hangbrug naar een donkere muur met een poort waardoor licht schijnt, en bewaakt.

De ‘vader’ in de cartoon vertoont een opvallende gelijkenis met onze oerhollandse schrijver Kader Abolah. De titel van het artikel is ‘Europe’s complex fear of immigrants’, en is geschreven door ‘one of Holland’s leading writers [who] laments the way that the migrant dream has turned to suspicion on both sides’. De auteur blijkt niet de (besnorde) Kader Abdolah maar de (kalende) Abdelkader Benali, die dit opiniestuk had toegestuurd aan de Engelse krant The Guardian.

2 Comments

The walk of shame: drank kopen in Marokko

foto door ledpup

Door Jethro Alons Moslims mogen van hun geloof geen alcohol drinken. Dit wist ik al toen ik naar Marokko ging. Ook wist ik dat ik in Arabische landen het drinken van alcohol sociaal niet geaccepteerd is en dat ik niet hoefde te verwachten dat ik in elke kroeg een biertje kon bestellen zoals in Nederland. Maar hoe sociaal onacceptabel alcohol hier is werd mij pas duidelijk toen ik zelf wijn ging kopen.

Er zijn logischerwijs weinig winkels in Rabat waar je alcohol kan kopen. De winkel waar ik heen ging was de grote supermarkt (vergelijkbaar met de Franse Supermarchés)  aan de rand van de stad. De drank afdeling was aan de zijkant van de supermarkt, in de hoek. De hele supermarkt is wit en licht van kleur, zoals elke supermarkt. Behalve dit hoekje. Waar de hele supermarkt helder en licht is, is het hier donker en zijn de muren grijs. Er hangt hier een onprettige sfeer. Er ligt rommel op de grond en er hangt een geur van oud bier. Mandjes liggen ongeordend in een hoekje. Mensen zien er gehaast uit.

Leave a Comment

Anthropology on vacation: mass tourism, consumerism and Sufism in Central Turkey

Maja Lovrenovi? Somewhere between Göreme and Nev?eher, the towns in the Cappadocia province of Central Turkey, in an underground restaurant carved into the famed regional volcanic sediments, a tightly seated crowd of tourists was awaiting for performers to appear on the stage area in the middle of a huge circular cave-like space. We had all been shuttled there in tourist buses, to enjoy raki, meze and the “whirling dervishes”. We had been told beforehand that the dance performance is not the actual trance-reaching Mevlevi ritual of sema, but in the same note nevertheless kindly asked not to take pictures until the lights are turned on at the end of the act. The dancers might get distracted by the camera flashes, it had been explained to us, as they need to concentrate on the whirling movement “just as the real dervishes used to do”.

1 Comment

Anthropology alumnus founds NGO for unrecognized refugee women from Burma

 

By Ursula Cats When I started my fieldwork as a Master’s student last year, I had many ideals and I mainly wanted to represent the women I was researching as “agents of change”. What I actually experienced was different. As I wrote in an e-mail to my supervisor Ellen Bal towards the end of my fieldwork: “I can clearly see the restrictions these young women have. I can see that they are active agents, but their impossibilities are also becoming painfully obvious.”

I have always had the motivation to support people who have fewer opportunities than I do. To gain more knowledge on developmental work, I decided to enroll in the Master’s program in anthropology in September 2009. It was not complicated to find a focus for my fieldwork: the women who had fled from Burma to Thailand. The anthropological theories I used, however, did not correspond directly with what I actually saw and experienced. Eventually I was able to gain a perspective based on the stories of the women themselves, which I used in my thesis to shed light on the situation of unrecognized refugee women from Burma. 

2 Comments