Category Archives: globalisering & ontwikkeling

Regen op een maandagochtend

Door Lysanne Vrooman Op een maandagochtend in februari word ik wakker. Met de slaap nog in mijn ogen pak ik mijn telefoon om te kijken hoe laat het is. Ondanks dat het net acht uur is, zie ik veel notificaties van Facebook op mijn schermpje staan. De notificaties komen uit de Facebook-groep van de vrijwilligersassociatie (Baobab Experience) waarbij ik nu al zo’n zes weken meeloop en onderzoek doe in Rome. Ik lees de berichten en begrijp dat de politie is langs geweest bij het ‘kamp’ dat is opgezet voor de migranten om in te overnachten. De politie heeft de tenten leeggemaakt, opgeruimd en enkele migranten meegenomen naar het hoofdbureau voor een controle. Er wordt gevraagd of eenieder die beschikbaar is zo snel mogelijk kan komen.
Continue reading →

Negligent NGO with happy parents: Voluntourism and the voice of the local beneficiaries

The NGO is located in little town in the peripheries of Arequipa

Pauline van der Valk I have always had a keen interest in the local beneficiaries’ perspective on development projects. It was only when I started my Masters in Anthropology that I learned more about the phenomenon of voluntourism. Scholars agree voluntourism is part of the tourism sector, but also acknowledge voluntourists combine leisure activities with development practices. For this reason I found this niche market in the tourism sector highly intriguing and I decided to focus my thesis on voluntourism rather than on development. During my preparatory work I had read up on voluntourism, and the first discovery I made was that opinions on voluntourism differ greatly. There is a myriad of works concerning this topic, and I read it all – from moderately positive scholars claiming voluntourism increases mutual cultural understanding, to plain depressing works from scholars arguing voluntourism reinforces underlying global North – global South power relations. My main interest was in gaining the perspectives of those on the receiving end of the voluntourism chain. For this reason I focused my research on the experiences of the local parents and their children involved in voluntourism: the local beneficiaries. I choose this particular topic because during the preparation for my fieldwork I was rather surprised to find that the perspective of the local beneficiaries was often overlooked or under highlighted.
Continue reading →

Zomaar een ochtend in het veld; een verslag uit Indonesië

Reclame voor Citraland

Door Freek Colombijn Een risico van antropologisch veldwerk is dat we soms vergeten hoe sterk we gebonden zijn aan onze eigen ervaringen. We doen intensief onderzoek onder een beperkte groep mensen of in een beperkt gebied en moeten niet te snel op grond daarvan generalisaties maken voor een groter geheel. Aan deze wijsheid werd ik onlangs weer eens herinnerd.

Ik doe al jaren onderzoek naar afval en andere milieuproblemen in Surabaya, de tweede stad van Indonesië met bijna 3 miljoen inwoners. Hoewel ik door een ruim gebied rondtrek, beweeg ik me toch voornamelijk in het oudere deel van de stad. Hoezeer dat deel mijn beeld heeft bepaald, werd ik me weer eens bewust toen ik een paar dagen geleden met de auto de stad verliet. Mijn bestemming was een NGO, waarvan het hoofd me veel zou kunnen vertellen over de vervuiling van de Brantas rivier, die door Surabaya loopt. Ik sprak met hem af op zijn kantoor in Gresik, een plaats die deel uitmaakt van de agglomeratie Surabaya, waar hij een educatief programma voor een schoolklas zou verzorgen. Als deze les afgelopen was, kon ik hem spreken.

Continue reading →

Antropologie in de praktijk: aan het werk

Foto door Mariska van Zanten

Door Mariska van Zanten Naar aanleiding van de blog van Freek Colom-bijn, reflecteer ik, als “pas” afgestudeerde antropoloog in deze blog op de eerste baan direct na mijn afstuderen. In 2014 mocht ik mij gelukkig prijzen dat ik meteen werk vond bij een Nederlandse NGO. Ook omdat al in 2014 verondersteld werd dat je als antropoloog niet snel een passende, leuke of hoog betaalde baan zou kunnen vinden, greep ik deze kans met beide handen aan. Want de baan leek mij fantastisch en het salaris vond ik prima. Ik startte bij een NGO die zich richt op kennisuitwisseling tussen professionals op het gebied van mensen met communicatieve beperkingen. Continue reading →

Wind Energy

By Alexander Dunlap Wind Energy is undoubtedly my favorite of all the energy systems, which retains an immense potential for eco-logical sustainability. This potential, however, can be utopic, dystopic or somewhere in between, which is intimately intertwined with the futures people wish to create. Before moving to the Isthmus of Tehuantepec region in Oaxaca, Mexico to investigate the impact of renewable energy on semi-subsistent Indigenous groups (Zapotec and Ikoot), I knew that wind projects triggered, what is known in political ecology as, ecological distribution conflicts. These are conflicts arising from development projects that affirm regional power inequalities, unequal distribution of benefits and negative ecological impacts without adequate compensation. This type of conflict was visible in the Isthmus, intertwining with the regional historical and institutional context. That said there are other far reaching and often neglected implications of wind energy development. Continue reading →

Down to Earth: Over zingeving en andere problemen

te-gast-down-to-earth1-0-0-760-500-660x380

Still uit de documentaire ‘Down to Earth’

Door Peter Versteeg Het idee dat inheemse volken een wijsheid en spiritualiteit kennen die ‘wij in het westen’ al lang geleden zijn kwijtgeraakt, is een populaire gedachte in het circuit van alternatieve spiritualiteit, waar reikhalzend wordt uitgekeken naar mogelijkheden om inspiratie en ‘verbinding’ te vinden. De recente documentaire Down to Earth, die momenteel op veel plaatsen in Nederland te zien is, is daar een voorbeeld van. Spirituele glossy Happinez nam als eerste de film op sleeptouw met speciale vertoningen. Met Down to Earth willen de makers expliciet een boodschap uitzenden. Continue reading →

Bruggen slaan tussen statushouders en woningcorporatie Rochdale

groepsfoto-presentatie-rochdale

Door Marit Timmerman ‘Building bridges’. Met deze term heeft Freek Colombijn mij drie jaar geleden tijdens een open dag overtuigd om antropologie te gaan studeren. Nu, drie jaar later, heb ik heb ik de kans gehad om met mijn thesis onderzoek degene te zijn die bruggen bouwt. Van eind april tot midden juli heb ik samen met vijf andere antropologie studenten; Dorenda ten Hoopen, Kirsten van Muijden, Nathalie Pijnaker, Whitley Roefs en Franka Wijers; onderzoek gedaan naar de ervaringen van statushouders in en rond Amsterdam met hun huisvesting, en naar hoe zij hun sociale netwerken, solidariteit, participatie en integratie in de wijk en in de Nederlandse samenleving ervaren.

Continue reading →

My final week in Cuba: A new layer of asphalt for Obama and the Rolling Stones

By Caroline van Slobbe Now, it is all over. I went to Cuba, wrote my MA thesis, and in July received an email that I graduated. Wow, that sounds so simple, and quick. Still, when I look through my pictures or lay down in the park (I finally have time for that), I recall some of the great moments. I will share some of them here:

For once I do not smell the pollution of the vintage cars when I cross the street in front of Hotel Capri, because the smell of fresh asphalt is even stronger. We are close to the United States Embassy. The sound of drilling machines hurts my ears. Drips of paint are falling down from above; the facades and balconies are rapidly (but not so carefully) given a fresh color. Park benches and fences too. Suddenly the usual garbage on the street corner is gone. And everyone knows: Obama will pass here, in this street! Continue reading →

Aanmodderen met een industriële ramp in Indonesië: Lapindo

Door Freek Colombijn Ik was met een vriend onderweg naar een interview op een fabriek waar plastic wordt gerecycled. Mijn Indonesische vriend had aangeboden me te vergezellen, wat ik in de eerste plaats heel gezellig vond, maar me ook het gemak van een eigen auto gaf. Op de heenweg kwamen we bij de plaats Sidoarjo (Oost-Java) langs een hoge wal van blokken steen versterkt met gaas van ijzerdraad. Hij vertelde dat hierachter de moddervlakte lag, die veroorzaakt was door gasboringen door het bedrijf PT Lapindo Brantas (of kortweg: Lapindo). Ik vroeg hem om op de terugweg te stoppen, zodat we even op de plaats des onheils konden kijken. Continue reading →