DOOR FREEK COLOMBIJN It is a truism to state that the amount of solid waste produced daily is enormous. Mount Everest has become a symbol of just how widespread the waste problem has become. Mountaineers…
Leave a CommentCategory: Globalisering & ontwikkeling
BY TON SALMAN On Friday June 7th 2019 ABv once again organized the annual “Anthropology Day”. This time the overarching theme was “The anthropology of the future and the future of anthropology”, and the event…
Leave a Comment
By Peter Versteeg A waiting room with benches and very bright light from a fluorescent tube. Clothes and shoes lying all around. There’s sand on the floor. I have to put my shoes in a…
Leave a Comment
Door Irene Stengs.
In het kader van ‘onderzoek om de hoek’ kom ik nog een keer terug op mijn veldwerkexcursie naar de Huishoudbeurs van afgelopen februari. In mijn vorige blog omschreef ik deze ‘grootste braderie van Nederland’ als een voor de antropoloog interessante event omdat de beurs in feite een geconcentreerde uitstalling is van allerlei vormen van alledaagse cultuur in Nederland. Veel zaken die in het dagelijks leven een rol spelen en juist door hun alledaagsheid nauwelijks opvallen worden op de Huishoudbeurs ‘uitvergroot, uitgelicht en op een voetstuk geplaatst’. Voor de meeste bezoekers spreekt de invulling en inrichting van de Huishoudbeurs voor zich. Het antropologisch oog kan hier echter een vorm van exotisering in zien: het proces van overdrijving dat helpt om de vanzelfsprekendheid van het alledaagse (ook wel: het gewone, normale, natuurlijke, gebruikelijke) in nieuw licht te bezien, en wel, om te beginnen, door het impliciet gewone expliciet te maken. Bij nadere beschouwing blijkt dan dat wat vaak zo alledaags is dat het nauwelijks opvalt, op allerlei manieren verbonden is met moeilijk zichtbare politieke en economische krachten. De vraag is dus in welke gedaantes het gewone zich op de Huishoudbeurs manifesteert als een relevante maar lastig te vatten dimensie van alledaagse cultuur.
Eén stand op de Huishoudbeurs kwam er gewoon voor uit: in een hoge, luchtige, oranje constructie stond: ‘Nederland houdt van g’woon’ (zonder e en zonder hoofdletter, spreek uit: gewoon). Het bleek te gaan om het gezamenlijk huismerk van twaalf kleinere supermarktketens. Anders dan de retoriek afgelopen jaar van een aantal politieke partijen over ‘de gewone Nederlander’, was g’woon mij geheel ontgaan. Kennelijk koop ik bij de ongewone supermarkt. En kennelijk vissen politiek en supermarkten in dezelfde vijver, puttend uit hetzelfde reservoir van stereotypen en emotioneel geladen aannames over het nationale zelfbeeld van ‘de Nederlander’.
1 Comment
By Alexander Dunlap
Confronting a room of ‘Revolutionary Communists’ and Marxists about their desire for industrialism in 1980, Russell Means took the time to explain the uncomfortable reality of extractivism in native territory:
Leave a Comment
Door Lysanne Vrooman Op een maandagochtend in februari word ik wakker. Met de slaap nog in mijn ogen pak ik mijn telefoon om te kijken hoe laat het is. Ondanks dat het net acht uur is, zie ik veel notificaties van Facebook op mijn schermpje staan. De notificaties komen uit de Facebook-groep van de vrijwilligersassociatie (Baobab Experience) waarbij ik nu al zo’n zes weken meeloop en onderzoek doe in Rome. Ik lees de berichten en begrijp dat de politie is langs geweest bij het ‘kamp’ dat is opgezet voor de migranten om in te overnachten. De politie heeft de tenten leeggemaakt, opgeruimd en enkele migranten meegenomen naar het hoofdbureau voor een controle. Er wordt gevraagd of eenieder die beschikbaar is zo snel mogelijk kan komen.
Leave a Comment
Pauline van der Valk I have always had a keen interest in the local beneficiaries’ perspective on development projects. It was only when I started my Masters in Anthropology that I learned more about the phenomenon of voluntourism. Scholars agree voluntourism is part of the tourism sector, but also acknowledge voluntourists combine leisure activities with development practices. For this reason I found this niche market in the tourism sector highly intriguing and I decided to focus my thesis on voluntourism rather than on development. During my preparatory work I had read up on voluntourism, and the first discovery I made was that opinions on voluntourism differ greatly. There is a myriad of works concerning this topic, and I read it all – from moderately positive scholars claiming voluntourism increases mutual cultural understanding, to plain depressing works from scholars arguing voluntourism reinforces underlying global North – global South power relations. My main interest was in gaining the perspectives of those on the receiving end of the voluntourism chain. For this reason I focused my research on the experiences of the local parents and their children involved in voluntourism: the local beneficiaries. I choose this particular topic because during the preparation for my fieldwork I was rather surprised to find that the perspective of the local beneficiaries was often overlooked or under highlighted.
Leave a Comment
Door Freek Colombijn Een risico van antropologisch veldwerk is dat we soms vergeten hoe sterk we gebonden zijn aan onze eigen ervaringen. We doen intensief onderzoek onder een beperkte groep mensen of in een beperkt gebied en moeten niet te snel op grond daarvan generalisaties maken voor een groter geheel. Aan deze wijsheid werd ik onlangs weer eens herinnerd.
Ik doe al jaren onderzoek naar afval en andere milieuproblemen in Surabaya, de tweede stad van Indonesië met bijna 3 miljoen inwoners. Hoewel ik door een ruim gebied rondtrek, beweeg ik me toch voornamelijk in het oudere deel van de stad. Hoezeer dat deel mijn beeld heeft bepaald, werd ik me weer eens bewust toen ik een paar dagen geleden met de auto de stad verliet. Mijn bestemming was een NGO, waarvan het hoofd me veel zou kunnen vertellen over de vervuiling van de Brantas rivier, die door Surabaya loopt. Ik sprak met hem af op zijn kantoor in Gresik, een plaats die deel uitmaakt van de agglomeratie Surabaya, waar hij een educatief programma voor een schoolklas zou verzorgen. Als deze les afgelopen was, kon ik hem spreken.
Leave a Comment
Door Mariska van Zanten Naar aanleiding van de blog van Freek Colom-bijn, reflecteer ik, als “pas” afgestudeerde antropoloog in deze blog op de eerste baan direct na mijn afstuderen. In 2014 mocht ik mij gelukkig prijzen dat ik meteen werk vond bij een Nederlandse NGO. Ook omdat al in 2014 verondersteld werd dat je als antropoloog niet snel een passende, leuke of hoog betaalde baan zou kunnen vinden, greep ik deze kans met beide handen aan. Want de baan leek mij fantastisch en het salaris vond ik prima. Ik startte bij een NGO die zich richt op kennisuitwisseling tussen professionals op het gebied van mensen met communicatieve beperkingen.
2 Comments