DOOR TON SALMAN De mensen in het land demonstreren, vloeken, vechten, tieren en vieren. President Morales, reeds veertien jaar aan de macht, trad gisteren, zondag 10 november 2019, af – drie weken na een omstreden…
Leave a CommentCategory: Regio Latijns-Amerika
Door: Eva van Roekel “Hier, eet.” Ik ben net aangekomen in Caracas en het eerste dat ik voorgeschoteld krijg is een groot stuk ananas. We zitten midden in de grootste economische en politieke crisis van…
Leave a Comment
Door Ola Plonska
In juli 2017 was het eindelijk zover. Na maandenlang hard werken was dit het moment om onze masterscripties in te leveren. Ik herinner het mij nog alsof het gisteren was. Al voor openingstijd stond ik zenuwachtig voor de deur van de printshop om mijn scriptie te laten printen. Toen ik naar de afdeling liep hield ik het ingebonden werk dicht tegen me aan terwijl ik een gezonde dosis adrenaline door mijn lijf voelde stromen. Dit was het dan, het punt waar ik twee jaar lang naartoe had gewerkt. Destijds was ik er zeker van dat dit de laatste keer was dat ik de verhalen van mijn veldwerk zo dicht bij me zou dragen, maar na een lange zomer vol ontladingen merkte ik dat de vele verhalen die ik tijdens mijn veldwerk in Cuba had gehoord door mijn hoofd bleven rondspoken. Steeds vaker dacht ik terug aan mijn tijd in Havana. Ik merkte dat ik nog steeds nieuwe verbanden begon te zien en dat ik hier meer mee wilde doen.
Leave a Comment
By Matthias Teeuwen “What becomes of the medium of film in the hands of an anthropologist?” asks Mattijs van de Port in the introduction to his new film Knots and Holes, an essay film…
Leave a Comment
By Barbara Arisi The ancient drink ayahuasca or daime is one of the powerful forces that connects the seemingly distant worlds of Amazon and Europe, ‘indigenous’ and ‘metropolitan’. It is born from the encounter and circulation of many traditions such as popular Catholicism, local shamanism and the Afro-Brazilian pantheon. Forest beings such as the snake, the jaguar and the humming bird coexist in rituals with saints, gods and spirits. The result is a unique and powerful experience for those who humbly surrender to learn what ayahuasca, a beverage prepared with the jagube vine and the leaves of the chacrona, has to teach.
Leave a Comment
By Barbara Arisi
Tëpi Pajé was a powerful shaman of the Matis people. He was called xó’xókit, a word that names the one who cooks xó, the one who carries, owns or works with too much xó. The Xó is the shamanic substance of power for the Matis. Tëpi was the only matis to be called xó‘xókit. On March 7th, Tëpi died.
Leave a Comment
By Ina Keuper On 7 December the Department of Social and Cultural Anthropology organized its second Ethnographic Film Day, which featured four rather different ethnographic documentaries. Former staff member Ina Keuper was there and shares some thoughts on Standplaats Wereld about these particular films and the role of this visual medium in anthropology.
Leave a Comment
Door Caroline van Slobbe Havana is full of small businesses. The most common entrepreneurs are ladies who sell cupcakes and cookies from their front door or window, small cafeterias with coffee and a sandwich for some pesos, people selling the latest American movies and series on copied DVDs, and men walking with carts and shouting in a special loud and low tone that many of them use: “Tengo galletas de mantequillaaaaaaaaaa” (I have butter cookies). When there are eggs and/or potatoes – products that are scarce – that is shouted loudly: “Hay papa, hay huevo, hay papa, hay huevo” (there are potatoes, there are eggs). It is almost like a song, or maybe a rap. Together with the roaring engines of vintage cars, and an occasional rumba or reggaeton beat, it forms a cacophony that is typical for the neighborhood.
Door Ton Salman We mogen vermoeden dat het de doden niet echt dwars zal zitten: waar ze begraven liggen en hoe eenzaam dat is. Eenmaal dood, is de last van eenzaamheid en de lust van gezelschap of bezoek (of andersom) immers voorbij. Een mening of een gevoel bij hoe eenzaam, mooigelegen, nabij of veraf, herdacht of vergeten of anoniem iemand begraven is, is dus een zorg van de levenden en de nabestaanden. In mijn ervaring kunnen die er terdege iets van vinden, zelfs in de wetenschap dat de overledenen onwetend zijn. Een illustratie daarvan is de situatie waarin een begraafplaats zelf terecht is gekomen op een inmiddels verlaten, verwoeste of niet meer vindbare plek. Daar wordt de eenzaamheid van de doden dubbel gevoeld, door degenen die daarvan weet hebben. Dat de doden dan twee maal verlaten zijn, is een besef van de levenden, en leidt bij die levenden tot extra deernis voor de verlaten doden. Zó alleen en in de steek gelaten, wordt gemeend, horen zelfs de doden niet te zijn.