Skip to content

Een antropologiestudente in Brazilië

Marx samba

Door Silvia van der Wal ‘Onbeschaamde verleiding en het verborgene’

Een betoverend land vol van samba, de mooiste mulatas en de gewilligheid van allen. Het is niet gelogen en het komt zeker dichter in de buurt van de werkelijkheid dan ons imago van mensen op klompen in een drugsparadijs. Mijn levensritme hier wordt bepaald door dat van de Braziliaanse muziek, door de gewoonte om rond wat wij koffietijd noemen aan het bier te beginnen, door het constante spel van verleiding, en door het vuil dat zich aan mij vastkleeft en dat me verbindt met de stad en met het strand waar je alles weg kan spoelen, om daarna eventueel weer bij het bier te beginnen.

Deze micro?illustratie is een poging je te vertellen hoe heerlijk het is om in Recife te wonen. Het beeld is echter alles behalve compleet. De contrasterende extremen in deze stad in het Noordoosten van Brazilië leveren unieke beelden, mensen, smaken en heerlijke verhalen op.

Toch beginnen er, wanneer je dat allemaal van dichtbij ervaart, al snel andere, minder positieve aspecten door het oppervlak heen te dringen. Het gaat niet alleen meer over carnaval en vrolijkheid, maar ook over geweld, een nieuwe haaiaanval of onbeschaamde vormen van corruptie.

Erger nog vind ik de klassenverschillen, die soms tot schrikwekkend naar slavernij nijgende taferelen leiden. De ongelijke relaties tussen mensen van dit volk dat zo verenigd kan lijken, krijgen geen plaats in hun verhalen omdat ze al als normaal beschouwd worden.

Recife
Recife

Toch houd ik van dit volk, van dit land. Van mijn volk eigenlijk, al antwoord ik nu nog twijfelachtig, wanneer ze vragen of ik Braziliaans ben: “half”. Niet dat dit voor mij een geval is waar percentages iets te betekenen hebben; anders zou ik mijzelf voorstellen als “Silvia, uit Amsterdã, negentig procent Nederlands en al bijna tachtig procent Braziliaans”.

Dat kwam ik dan ook doen, mijn Braziliaanse kant ontwikkelen. Door de samba te dansen op straat, maar ook, en vooral, aan de hand van perspectieven uit mijn andere nieuwe liefde: de antropologie.

Dat ben ik hier op z’n ouderwets aan het studeren. Ik werk me door de Portugese vertalingen van Marx, Durkheim, Levi?Strauss, en vele andere klassiekers heen, om uiteindelijk met een sterke theoretische basis te kunnen leren van de samba, en allerlei andere ‘Braziliaansheden’.

Silvia van der Wal is derdejaars student Antropologie aan de VU, en studeert momenteel in Brazilië.
Dit bericht is ook op Zwerfpost gepubliceerd.

2 Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *