Skip to content

Tag: fieldwork 2011

Potosí, Bolivia and Syncopation

By Diana Iftodi Developing a taste for syncopation: contradicting takes on Potosí protests of August 2010 and their aftermath

Whenever I revealed the purpose of my coming  to Bolivia and my interest in social movements I would get the same reaction more or less: “you’ve come to the right place”. The social dynamics in Bolivia are up high and in your face although they do not lack their fair share of intricacy.

Bolivia is a landlocked country in South America, recently added to the continent’s “new left” front. This turn of events was the only road to take in order to achieve some kind of stability at the turn of the century after the hatred people amassed for foreign interests in their country, neoliberalism and a clientelist government, specifically that of Gonzalo Sánchez de Lozada. The desiderate of stability on the one hand however difficults the people’s ownership of the change on the other. Either way, Bolivia’s discontent led to nationwide protests, the ousting of Sánchez de Lozada and eventually to the rise of Evo Morales to power, an indigenous president elected in 2005 and representing not a conventional party but a front of social movements (MAS).

Leave a Comment

Unity in diversity, een fabel of een feit?

Door Jorien Janssen ‘Is there a game going on?’ vraagt de taxichauffeur aan  ons, nadat ik hem verteld heb dat de bestemming van onze rit het Athlone stadion is. Vandaag, 21 maart, is het Human Rights Day, en een van de georganiseerde activiteiten is een bijeenkomst in het stadion, waar president Zuma zal spreken. De reactie van onze taxichauffeur bevestigt nogmaals wat ons al bij eerder rondvragen duidelijk werd, deze event is bij weinig mensen bekend, of slechts bij een zeer selectief publiek. Maar, zo verzekert hij ons, het zal een interessante dag voor ons worden, want in het Athlone stadion zullen we omringd zijn door de echte Cape Flat bewoners  (met de Cape Flats wordt de hele uitgestrekte vlakte ten Zuidoosten van het centrum van Kaapstad bedoeld, die voornamelijk bestaat uit townships en huisvesting biedt aan de zwarte en gekleurde bevolking).

Leave a Comment

Frustraties, verrassingen en vrachtwagenchauffeurs

Door Fedor Ikelaar Frustratie en twijfel begonnen mijn gedachten te domineren bij de aanvang van mijn veldwerk. Had ik wel de juiste keuze gemaakt? Het kiezen van je onderzoeksveld is bij uitstek een kans om verschillende passies te combineren. Passies voor bijvoorbeeld bepaalde landen, culturen en religies. Iets wat ik met mijn keuze om Nederlandse vrachtwagenchauffeurs te gaan onderzoeken duidelijk niet had gedaan. En hoe meer ik mijn mede studenten zag vertrekken naar zonovergoten landen met prachtige exotische culturen, hoe meer ik aan mijn motivatie om voor vrachtwagenchauffeurs te kiezen begon te twijfelen. Normaal grijp ik iedere kans aan die ik heb om Nederland te verruilen voor het verre en exotische, waarom nu dan niet?

4 Comments

De kleuren van een zondag in Hong Kong

Door Charlotte Kemmeren Het collectivisme dat kenmerkend is voor de Chinese manier van samenleven is in Hong Kong niet altijd zichtbaar. Het is hier vooral hard werken, lange dagen maken en veel geld verdienen dat de klok slaat. Stromen mensen die zich zo snel mogelijk van A naar B verplaatsen en tijdens lunchtijd ergens alleen een kom noedels naar binnen slurpen zijn bepalend voor het alledaagse beeld van deze snelle, drukke stad.

3 Comments

Cairo: State of Suspense

Door Anrike Visser In het kader van gelijkheid voor alle Egyptenaren, werd er een Million Women March georganiseerd naar het bekende Tahrir plein in Cairo. Aanleiding was de Internationale Dag voor de Vrouw op 8 maart en de vrouwen die deel hadden genomen of waren gedood tijdens de protesten.

Leave a Comment

Jeugd in Roemenie – een unaniem migratieverlangen, maar dan de H.A.M.-vraag…

Door Hendrine Stelwagen De jeugd in Roemenië heeft een zeer sterke mening over de situatie in hun land.  Ze weten erg goed te vertellen wat er mis is in Roemenie en wie daar schuld aan heeft. Deze visie is een van de belangrijkste elementen in de constructie van migratieverlangen.

3 Comments

Het beschermen van cultuur: een ethische kwestie?

Door Rojan Bolling De trein van Galle naar Colombo is, zoals de meeste treinen in Sri Lanka, een gemoedelijk gevaarte. Een lange bruin-rode machine, enigszins verroest, vettig en deels zwartgeblakerd van de dieseldampen, die licht heen en weer schommelend door het tropische landschap voortzwoegt. Binnenin zitten mensen met elkaar te praten op de bruin-leren bankjes die eigenlijk net te klein zijn voor grote Westerlingen zoals ik. De mensen die geen zin hebben om zich over het kabaal van de rijdende trein heen verstaanbaar te maken turen uit het grote open raam naar de voorbijgaande stranden, palmbomen, en kleine huisjes die langs het spoor gebouwd zijn.

Leave a Comment

Student antropologie: ik wil in Cairo blijven!

Door Valerie Alliet Onthutst en deels met stomheid geslagen wil ik het volgende graag met u delen. Inmiddels is het vrij bekend, voor eenieder die het nieuws omtrent Egypte en in het bijzonder Cairo volgt, dat het momenteel voor buitenlanders niet geheel veilig is in Cairo. Het Ministerie van Buitenlandse Zaken dringen sterk aan om op eigen gelegenheid het land (tijdelijk) te verlaten. Dit advies wordt overgenomen door de Nederlandse Ambassade in Cairo en zodoende ook door de VU Amsterdam.

Nu ben ik het zeker niet geheel oneens met deze statement van BUZA en liegen de feiten er niet om: er zijn inderdaad de afgelopen dagen flink wat buitenlanders opgepakt, meegenomen voor verhoor, geïntimideerd en vervolgens weer vrijgelaten. Ik heb de verhalen van dichtbij mogen horen en deze hebben zeker indruk op me gemaakt. Maar ook deze verhalen moeten in de huidige politieke context worden geplaatst. Het is inderdaad opmerkelijk dat de nieuwe vicepresident buitenlanders in Cairo spionnen van het Westen noemt, om vervolgens vele arrestaties later, na een crisisoverleg mee te delen dat alle journalisten in Cairo alle vrijheid moeten kunnen genieten.

1 Comment

Turbulente week in Caïro

Door Anrike Visser (foto’s door Xavier Coleman) Egypte, een land dat bekend staat om de apathie van de mensen. Afgelopen dagen was dat beeld ver te zoeken. Er zijn veel verschillende meningen over wat er gebeurt op Midan Tahrir, maar één ding staat vast: mensen, jong en oud, van verschillende achtergrond en overtuiging, zijn in actie gekomen.

Verbaasd lees ik terug hoe één van mijn eerste veldwerknotities, van een paar weken geleden, de acceptatie en leegte in de ogen van de taxichauffeur beschrijft die me van het vliegveld naar de stad brengt.

4 Comments