Tekst
4 Comments
Anthropological stories and insights from vrije universiteit amsterdam
Tekst
4 Comments
Dinsdag
2 Comments
Door Freek Colombijn Een nieuwe vorm van toerisme is het slumtoerisme. In sommige steden is het mogelijk arme wijken in te gaan onder leiding van een lokale gids. De toerist krijgt het gevoel een authentieke ervaring rijker te worden (“echte armoede”!) en tegelijk biedt de groep het veilige gevoel waar de toerist zich aan vastklampt. Een van de grootste favela’s van Rio de Janeiro, Rocinha, is door de stad aangewezen als een toeristische attractie en trekt 3000 bezoekers per maand. In Zuid Afrika hopen townships op toeristen die de tijd tussen twee voetbalwedstrijden op het WK moeten vullen.
2 Comments Door
Een mens wordt zich pas goed bewust van cultuur als zij of hij geplaatst wordt in een omgeving waar de cultuur niet vertrouwd is. Ik merkte dit zelf weer eens toen ik een paar dagen in Seoul was voor een conferentie. Ik moest op de conferentie een paper presenteren over de manier waarop Nederlanders over Indonesië geschreven hebben, van de eerste kennismaking tot heden. Mijn kennismaking met Seoul en de Zuid-Koreaanse cultuur gaf me meer begrip voor de Nederlandse ontdekkingsreizigers naar Indonesië. Een van de schepelingen die met de eerste Nederlandse vloot in 1596 Indonesië bereikten, Willem Lodewycksz, heeft er een prachtig verslag van geschreven, uitgegeven onder de titel D’Eerste Schipvaart.
1 CommentIn
Als het water je tot aan de lippen staat, is de kleinste rimpeling voldoende om je te laten verdrinken. De Amerikaanse antropoloog James Scott gebruikte dit beeld om uit te leggen waarom veel boeren in het Zuiden risico’s mijden: een kleine verstoring van de normale gang van zaken kan hun fataal worden. De huidige klimaatveranderingen vormen zo’n verstoring. Het risico van een misoogst wordt vergroot. De klimaatveranderingen kunnen echter een nog directere levensbedreiging vormen voor mensen in de steden.
Leave a CommentJakarta heeft te kampen met ernstige files. Ooit is de stad heel ruim opgezet, met veel groen op de erven rond de huizen, langs de wegen en in parken. De laatste 70 jaar is de stad stormachtig gegroeid. De stad is niet alleen enorm uitgedijd, maar ook de bebouwing is veel dichter geworden. De erven rond de huizen en landbouwgrond tussen de huizen zijn volgebouwd met extra woningen. Langs de hoofdwegen zijn alsmaar hogere kantoren en shopping malls verrezen. Al deze gebouwen –huizen, kantoren en malls- trekken veel mensen en dus verkeer aan. En de wegen zijn niet op zoveel verkeer berekend.
Jakarta probeert op allerlei manieren een moderne stad te worden. Files horen bij modernisering, zullen sommigen misschien denken, maar zo luchtig neemt het bestuur de files niet op. Integendeel, ze probeert op allerlei manieren de files op te lossen. Een ander doel is Jakarta een moderne wereldstad te maken. Het bestuur hoopte twee vliegen in een klap te slaan door een metro aan te leggen. Metro’s zijn een symbool van modernisering en kunnen wat aan de files doen. Jakarta is echter gebouwd op zachte, alluviale grond en de technische en financiële problemen van de bouw van een metro in zo’n bodem zijn groot. In Amsterdam kan men daarover meepraten.
2 CommentsFreek
Op dinsdag 8 juli zijn de Indonesische presidentsverkiezingen. Decennia lang waren verkiezingen in Indonesië schijnvertoningen, waarbij de winnaar van te voren vaststond. Sinds de val van Soeharto in 1998 is er in rap tempo een echte democratie ontstaan, waarbij de verkiezingen er toe doen. De kiezers zijn even snel politiek bewust geworden en daarom zijn de campagnes veel meer inhoudelijk geworden. Eerder dit jaar waren er al spannende parlementsverkiezingen, maar de presidentsverkiezingen zijn wellicht nog belangrijker door de grote uitvoerende macht van de president. Terwijl de kiezers gewend zijn geraakt aan de echte democratie, lijken de kandidaten soms nog te moeten wennen aan hun nieuwe rol.
2 CommentsMijn