Door Edien Bartels. Naema trouwde toen ze vijftien was. Haar vader had haar huwelijk geregeld. Ze zag haar man voor het eerst op haar trouwdag. Ze dacht: “oh nee, toch niet hem. Hij was toen…
Leave a CommentTag: huwelijk
- Beeld van het studiogesprek in Z.O.Z. (met rechts Edien Bartels)
Update: de uitzending kan vanaf heden terug gekeken worden via uitzending gemist.
Deze zaterdag, 8 januari, besteedt het VPRO programma Z.O.Z. van Anil Ramdas(NL2, 15.15 uur) uitgebreid aandacht aan vragen rondom partnerkeuze en gearrangeerde huwelijken onder verschillende migrantengroepen. Onze collega Edien Bartels praat als deskundige mee in de studio. We vroegen Z.O.Z. medewerker Pinar Bakirhan om de uitzending alvast voor ons te beschrijven.
Hoe vrij is de partnerkeus? In Nederland gaat men uit van de vrije keus, de spontane liefde. In andere culturen bemoeien ouders en familieleden zich met de keus van een partner. Dan spreken we van een gearrangeerd huwelijk. Maar een huwelijk kan ook gedwongen worden wanneer de bruid of bruidegom de door hun ouders aangewezen partner niet accepteren. In Nederland is er een wetsvoorstel ingediend om gedwongen huwelijken te bestrijden door de maximumstraf daarop te verhogen van 9 maanden naar 2 jaar. Maar is straffen wel de goede oplossing en hoe kan je een slachtoffer opsporen?
1 Comment
Door Edien Bartels Met je nicht of je neef kan je beter niet trouwen want dan loop je het risico op kinderen met een erfelijke afwijking. Dat is de gedachte die leeft onder veel mensen in Nederland. Maar er wordt ook wel anders tegenaan gekeken. Huwen met een neef of nicht is juist gewenst; dat is een betrouwbare huwelijkspartner voor mensen afkomstig uit Noord Afrika en het Midden-Oosten.
Consanguïne huwelijken (huwelijken tussen verwanten) komen vooral voor in die gebieden waar de familie de basis vormt voor sociale en fysieke zekerheid van individuen. In West Europa wordt minder consanguin gehuwd, hoewel ook mensen van goede naam soms met een nauwe verwant een huwelijke sluiten, zoals Darwin, die gehuwd was met een volle nicht. Met de migratie van mensen uit Turkije en Marokko komen er ook in Europa meer consanguïne huwelijken voor. Maar speelt het probleem van erfelijke afwijkingen voor kinderen dan niet voor hen?
1 Comment
Door David Kloos
Wat vinden mijn buurvrouwen eigenlijk van polygamie? Dat is een vraag die ik ze nog niet had gesteld. In mijn onderzoek naar ‘alledaagse Islam’ in Aceh (Indonesië) is het amper een issue. Polygamie komt hier nauwelijks voor. Maar nu had ik net toevallig ‘Irwan’ ontmoet, een ambtenaar bij een overheidsinstelling, die nog niet zo lang geleden met een tweede vrouw was getrouwd. Het is inmiddels bijna een cliché: polygamie mag in Indonesië dan wel zijn toegestaan, grootschalige surveys wijzen steevast uit dat de overgrote meerderheid van de Indonesische vrouwen er niets van moet hebben. Een goed moment, dacht ik dus, voor de proef op de som.
2 Comments
Mijn hotelkamer in Semarang ligt aan een brede gang, die een open verbinding heeft met de buitenlucht; de gang is een soort veranda binnenshuis. Als ik het begin van de avond op een stoel voor mijn kamer zit, dus op de ‘veranda’, gaat tegenover mij een kamerdeur open. Een meisje van een jaar of twintig met islamitische hoofddoek loopt naar buiten, op de voet gevolgd door een jongen. Tot mijn verbazing laten ze gewoon hun deur openstaan. Als ik hen daarom nieuwsgierig nakijk, valt me op dat zij een wel heel erg strakke broek aan heeft voor iemand die een hoofddoek draagt. En dan valt het kwartje: zij vormen een ongetrouwd stel, dat nergens ongestoord kan vrijen behalve in een hotel.
1 Comment