Skip to content

Tag: Kenia

Onverwachts bezoek: aangename verrassingen tijdens het veldwerk

Door Mariska van Zanten            Met haar dochter van zes jaar oud bezocht moeder S. het Early Assesment Center in Nairobi. Ze wilde doorverwezen worden naar een goede school voor haar slechthorende dochter. De dag dat moeder S. daar langskwam was ik aan het participerend observeren en ik hoopte zo een goed beeld te krijgen van de geboden hulp aan ouders van dove en slechthorende kinderen. Ook was ik op zoek naar ouders die ik mocht interviewen en thuis bezoeken. Ik wilde de ervaringen van deze ouders in Kenia onderzoeken. Ik zou ouders onder andere een voorlichtingsfilm laten zien om data te verzamelen terwijl ik tegelijkertijd de impact van deze film onderzocht.

Leave a Comment

De tolk als tolkgebruiker: de inzet van een gebarentaaltolk in Kenia

Dit artikel verscheen eerder in het Vakblad over Tolken gebarentaal in Nederland, en is hier gepubliceerd met toestemming.

Tolk bereidt zich voor

Door Mariska van Zanten     In 2013 vertrok ik voor mijn afstudeeronderzoek voor de VU master Sociale en Culturele Antropologie drie maanden naar Kenia om onderzoek te doen onder ouders van dove kinderen. Geschat wordt dat 90-95% van de dove kinderen niet naar school gaat in Kenia. Ouders spelen een belangrijke rol met betrekking tot het (niet) naar school sturen van hun dove kind. Toch zijn er ouders die hun dove kinderen wél naar school sturen. Dus was ik benieuwd naar de verhalen, ervaringen en beweegredenen van deze ouders.

Uiteraard had ik mij terdege voorbereid: Ik had van te voren al diverse contacten gelegd en ik regelde privé lessen Keniaanse Gebarentaal (KSL). Ondanks deze voorbereidingen was ik mij er van bewust dat het onmogelijk zou zijn om interviews in KSL te kunnen afnemen. Als tolk Nederlandse gebarentaal zou ik dus zelf gebruik maken van een KSL tolk. Het voelde als de omgekeerde wereld. De KSL tolk die drie maanden lang regelmatig met mij mee zou gaan, tolkte tussen KSL en gesproken Engels en/of Swahili. Zo veranderde mijn rol van tolk naar die van tolkgebruiker. Interessant, leerzaam en verwarrend.

3 Comments

“Nu kan ik met opgeheven hoofd over straat met mijn kind.”

Zanten1
Bordje in de tuin van de kostschool

Wat het betekent voor Keniaanse ouders om hun dove kind naar school te sturen.

Door Mariska van Zanten. Je dove kind naar school kunnen brengen in Kenia gaat om meer dan alleen educatie, zo blijkt uit bovenstaand commentaar van een moeder. Omdat ik meer wilde weten over deze ouders, het belang dat zij hechten aan onderwijs en hoe zij de toekomst tegemoet zien en deed ik van januari tot en met maart 2014 onderzoek in Nairobi, Kenia. Ik keek samen met deze ouders naar een speciaal, door Kentalis International, gemaakte documentaire “Deaf Role Models in Africa – Kenya” en ik bezocht hen thuis en op school om interviews af te nemen.

3 Comments

Gangs and Political Violence in Kenya

Kenya elections
post election violence by Actionpixs(maruko)

By Naomi van Stapele

Wanaich looked at me with an intense look in his eyes:

“They just took that man… and cut him with a panga [machete in Kiswahili]. Then they come to me and ask for my ID. It was like a checkpoint. They put kuni [firewood in Kiswahili] and stones on the road. There was no way you could pass them, and they want to know if you are PNU so they look at your ID. I was scared

1 Comment

Van antropoloog tot activist: of hoe gestolen beelden huiswaarts keerden

Foto: Monica Udvardy
Foto: Monica Udvardy

Toen antropologe Monica Udvardy in 1999 een conferentie bezocht, maakte schrik en opwinding zich van haar meester toen tijdens een lezing een houten beeld voorbij kwam dat jaren eerder was gestolen van een van haar informanten. Gealarmeerd veerde zij op uit haar stoel en onderbrak antropologe Linda Giles die dia’s liet zien van Afrikaanse voorwerpen met een luid: “Wacht, wacht, ga terug naar de vorige dia”! Het beeld op de dia was afkomstig uit een dorpje vlak bij de Keniaanse kust. De bevolkingsgroepen die daar wonen, maken abstracte houten beelden van overleden leden van een geheim mannelijk genootschap, de Gohu. In deze beelden, vaak versierd met patronen en stukjes stof,  nestelt zich de geest van de overledene wat ze bepaalde spirituele krachten geeft. De beelden, beter bekend als vigango, zijn soms bijna drie meter hoog en worden op het land van de overledene geplaatst. Het idee hierachter is dat vigango rampspoed bezweren, zoals misoogsten of de dood van familieleden. Het is dan ook taboe om de beelden te verplaatsen.

2 Comments