Skip to content

Tag: Marokko

Verstoten in het land van herkomst

Door Edien Bartels. In het TV programma ‘Verstoren in het land van herkomst’ van de Moslim Omroep van 21 juni 2014, vertelt een vrouw die achtergelaten was hoe ze zich voelde: als een vuilniszak die gevuld was met emoties en vervolgens aan de kant gezet. Ik ben dat vaker tegengekomen tijdens onderzoek naar achterlatingen in Marokko (2005, 2009,2011). Bijvoorbeeld een Marokkaanse vrouw achtergelaten op jonge leeftijd, nu in Marokko gehuwd met een naar ze zelf vertelde, goede echtgenoot. Ze is op het moment dat ik haar spreek moeder van een dochtertje en lijkt een plezierig leven te leiden. Maar haar vader kan ze niet vergeven dat hij haar heeft achtergelaten. Ieder jaar komt die vader vanuit Nederland op vakantie naar Marokko. Hij is oud nu. Ieder jaar vraagt ze hem: “waarom heb je me achtergelaten in Marokko”. Haar vader begint dan te huilen, en zoals ze zegt: “ik wil hem laten huilen, hij heeft mij dit aangedaan”. Kennelijk wordt achterlating ervaren als een zo fundamentele krenking dat het mensen tot in jaren achtervolgt.

edien

 

 

 

 

 

 

Leave a Comment

Marokko:een artistieke uitzondering tijdens de Arabische Lente

https://www.facebook.com/FRA.RABAT/photos_stream
https://www.facebook.com/FRA.RABAT/photos_stream

Door Najat El Hani

Hallo, ik ben Najat en recent afgestudeerd in Sociale en Culturele Antropologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Het afgelopen studiejaar heb ik in het kader van de Arabische lente onderzoek gedaan naar de Marokkaanse 20 februari beweging in Rabat. Ik startte mijn reis met een degelijk onderzoeksplan over hoe activisten van deze sociale beweging (on)veiligheid en mondiale invloeden ervaren. Bij het bestuderen van alle artikelen, boeken en YouTube filmpjes dacht ik al snel in politieke termen en beeldde ik me jongeren in die op deze wijze actief bijdroegen aan verandering. Het tegendeel bleek waar te zijn. Tijdens het eerste gesprek met mijn sleutelinformant Youness, worden mijn politieke statements al snel van tafel geveegd; ‘wij hebben geen vertrouwen in het systeem en niet alles wat wij doen is politiek gerelateerd, verandering moet van onderop komen en dat kan ook via kunst.’ Hij legt uit dat artistieke initiatieven mensen in hun eigen omgeving op ludieke wijze aan het denken kunnen zetten. Ik was erg verrast door zijn antwoord: hoezo artistiek?

1 Comment

Het verleden in het nu

Door Nadine Kliffen. Afstand maakt plaats voor reflectie. Nu ik weer terug in Nederland ben, heb ik meer ruimte in mijn hoofd om terug te kijken op mijn ervaringen in Tiharien. Zo werkt het, toch? Terugdenkend aan de momenten in het kleine dorp in de woestijn, heb ik het gevoel dat die herinneringen niet van mij zijn. Alsof het filmfragmenten zijn die ik vanaf de bank heb bekeken. En toch hoef ik alleen naar mijn door henna gekleurde vingernagels te kijken om te beseffen dat ik echt aan de rand van de Sahara heb geleefd.

Hoewel ik me al weken op het afscheid aan het voorbereiden was, kwam het alsnog snel en onverwachts. Het ene moment was ik thee aan het drinken met de zus van mijn gastmoeder, het volgende moment zat ik in de bus die me steeds verder weg bracht van Merzouga. Het beeld van mijn geëmotioneerde gastfamilie bleef op mijn netvlies hangen en het kostte behoorlijk wat kilometers voordat de knoop in mijn buik minder werd.

Die knoop werd niet alleen veroorzaakt door een gevoel van missen. Mijn onderbuik vertelde me dat ik mijn gastfamilie in de steek liet, en het stak dat zij niet zo gemakkelijk de wereld in konden trekken als ik. Toen zusje Zahra me voor de zoveelste keer duidelijk had gemaakt dat ik terug moest komen, samen met mijn familie, wilde ik haar dezelfde gastvrijheid schenken en zei dat ze altijd welkom was in mijn huis. Wetend dat de kans dat ik haar in Nederland mag ontvangen ontzettend klein is.

Leave a Comment

Taalkunstenaars in Marokko

Drie talen (foto door Edien Bartels)

Door Lenie Brouwer “We spreken een taal die we niet kunnen lezen en we lezen een taal die we niet kunnen spreken.” Deze uitspraak komt van een leraar Arabisch die zelf zes talen spreekt, Berbers, Marokkaans Arabisch, standaard Arabisch, Engels, Frans, Italiaans en zelfs een beetje Nederlands. Van die zes talen kan hij er vier lezen. Marokkanen en hun talen, het fascineert me enorm. In Nederland hebben we er moeite mee dat Marokkaanse kinderen thuis Berbers of Arabisch spreken in plaats van Nederlands, maar in Marokko is het heel gewoon om minstens twee talen beheersen. Maakt het echt zo veel uit welke taal je spreekt of leest?

Leave a Comment

The walk of shame: drank kopen in Marokko

foto door ledpup

Door Jethro Alons Moslims mogen van hun geloof geen alcohol drinken. Dit wist ik al toen ik naar Marokko ging. Ook wist ik dat ik in Arabische landen het drinken van alcohol sociaal niet geaccepteerd is en dat ik niet hoefde te verwachten dat ik in elke kroeg een biertje kon bestellen zoals in Nederland. Maar hoe sociaal onacceptabel alcohol hier is werd mij pas duidelijk toen ik zelf wijn ging kopen.

Er zijn logischerwijs weinig winkels in Rabat waar je alcohol kan kopen. De winkel waar ik heen ging was de grote supermarkt (vergelijkbaar met de Franse Supermarchés)  aan de rand van de stad. De drank afdeling was aan de zijkant van de supermarkt, in de hoek. De hele supermarkt is wit en licht van kleur, zoals elke supermarkt. Behalve dit hoekje. Waar de hele supermarkt helder en licht is, is het hier donker en zijn de muren grijs. Er hangt hier een onprettige sfeer. Er ligt rommel op de grond en er hangt een geur van oud bier. Mandjes liggen ongeordend in een hoekje. Mensen zien er gehaast uit.

Leave a Comment

Marokkaanse vrouwen eisen banen en mannen

demonstrerende vrouwen
Foto's: Edien Bartels

Door Edien Bartels en Oka Storms.

We hebben niets meer te verliezen, we zijn 30 plus en trouwen niet meer. We hebben ruzie met onze families. Ze vragen: “Heb je niets beters te doen? Iedereen kan je zien. Schaam je.”

“Ik heb iedere dag ruzie, maar met de tijd zullen ze het begrijpen”, aldus de 32?jarige Touria, een van de dertien universitair opgeleide vrouwen die al vier maanden demonstreren voor het provinciehuis in Berkane, een plattelandsstadje in Noord Marokko, nabij de Algerijnse grens. Ze zitten daar vier dagen per week, maandag tot en met donderdag, van 9 tot 18 uur, omdat ze werk zoeken.

Niet iedereen is het eens met deze actie.

5 Comments