Door Maarten Deprez
Deze zomer, op het internationale Esperanto-Jongerencongres, liet Alvaro, een Braziliaanse appartementsgenoot, me mate (niet te verwarren met het Engelse werkwoord) proeven. Ik kende mate als een thee?achtige, maar erg bittere, drank, waarschijnlijk op een verkeerde manier gebrouwen van het groene kruid, yerba mate, dat een kennis eens voor me had gevonden in een Antwerps natuurwinkeltje.
Al had ik de hoop nog niet helemaal opgegeven er, met veel oefenen, aan gewend te raken en ooit met plezier aan het traditionele metalen rietje, de bomba of bombilla, te zuigen, toch stond het glazen potje met een restje kruid me al meer dan een jaar uit te lachen omdat ik de moed niet kon opbrengen het nog eens te proberen. Het was dan ook met een angstig voorgevoel dat ik, deze keer, een eerste slokje nam.
Leave a Comment