Op
Tag: moslims
Culturele antropologie is veel meer dan een boeiende studie: het is een manier van kijken. Antropologen proberen van binnenuit te begrijpen wat mensen met verschillende achtergronden ervaren, en wat dit voor hen betekent. Met hun specifieke kennis kunnen antropologen een verhelderende bijdrage leveren aan de getroebleerde discussie over religieuze en culturele diversiteit. De krenten in de pap van mijn promotieonderzoek waren diepte-interviews met sleutelfiguren uit de interreligieuze dialoog. Mijn doel was te weten te komen hoe de dialoog tussen Joden, Christenen en Moslims hun identiteiten beïnvloedt. Door als onderzoeker uit je eigen referentiekader te stappen en te luisteren kom je, als je ook wat geluk hebt, tot verrassende ontdekkingen.
Leave a Comment
Door
Wat vinden mijn buurvrouwen eigenlijk van polygamie? Dat is een vraag die ik ze nog niet had gesteld. In mijn onderzoek naar ‘alledaagse Islam’ in Aceh (Indonesië) is het amper een issue. Polygamie komt hier nauwelijks voor. Maar nu had ik net toevallig ‘Irwan’ ontmoet, een ambtenaar bij een overheidsinstelling, die nog niet zo lang geleden met een tweede vrouw was getrouwd. Het is inmiddels bijna een cliché: polygamie mag in Indonesië dan wel zijn toegestaan, grootschalige surveys wijzen steevast uit dat de overgrote meerderheid van de Indonesische vrouwen er niets van moet hebben. Een goed moment, dacht ik dus, voor de proef op de som.
2 Comments
Thijl Sunier, sinds vorig jaar op onze afdeling hoogleraar ‘islam in Europese samenlevingen’, houdt op 27 november zijn oratie ‘Voorbij de domesticering van de islam in Europa’. In deze lezing, die gezien kan worden als de ‘maiden speech’ van de nieuwe professor, zal hij vertellen hoe hij zijn leerstoel hoopt in te vullen. Hier geeft hij ons een voorproefje.
Het huidige onderzoek naar de islam in Europa is vrijwel volledig toegesneden op de uitgangspunten van het integratiebeleid van de diverse Europese regeringen. Onderzoekers houden zich bezig met de vraag hoe moslims ingepast moeten worden in de maatschappij. Vanuit beleidsoogpunt mag dit begrijpelijk zijn, onderzoekers naar de vestiging van de islam in Europa moeten niet blindelings deze beleidsprioriteiten volgen, maar hun eigen onderzoeksagenda ontwikkelen. Uitgangspunt moet daarbij zijn dat de meeste moslims geen migranten meer zijn, maar al lang een integraal onderdeel van de Europese samenlevingen uitmaken.
Zorg
Door Lenie Brouwer Het zou het adagium van iedere antropoloog kunnen zijn, maar deze stelling komt van burgemeester Cohen van Amsterdam. Hij deed deze opmerkelijke uitspraak tijdens de recente opening van het nieuwe Leids Universitair Centrum voor de studie van islam en samenleving (LUCIS).
In zijn lezing maakt Cohen enkele belangrijke opmerkingen over het islamdebat in Nederland en de rol van de wetenschap daarin. Zo vindt hij dat er in het debat te veel nadruk ligt op de homogeniteit onder moslims en te weinig aandacht is voor de grote onderlinge diversiteit.
Terecht stelt Cohen dat de islam lang niet zo nieuw is in het Westen als men over het algemeen denkt; onder andere op universiteiten bestaat hier al eeuwen aandacht voor – speciaal in Leiden. Verder pleit hij – zoals hierboven geciteerd – voor verspreiding van wetenschappelijke kennis met als doel het maatschappelijk debat te beïnvloeden. Mijn eerste reactie was positief.
4 Comments
Door Daan Beekers
https://habeascorpus.hu/epherit-tabletta
Het is ‘cool’ om christen te zijn, zo leerden we afgelopen donderdag tijdens de promotie van Johan Roeland op zijn onderzoek naar evangelicale jongeren. Deze jongeren beleven hun geloof niet alleen in de kerk, maar ook tijdens concerten, festivals en in vriendenclubs. Op de EO-jongerendag komen ieder jaar tienduizenden jonge christenen samen rondom bands en een spectaculaire show van licht, beeld en geluid. En soms wordt zelfs de kerk een soort modern poppodium. Dus religie kan, óók in de moderne samenleving, veel meer zijn dan een privé-aangelegenheid.
2 CommentsAntropologen gaan in hun onderzoek sterk uit van vergelijking. Juist daarom kunnen zij een belangrijke bijdrage leveren aan de discussie over de populariteit van de PVV, zoals Ton Zwaan liet zien in zijn opinistuk in de NRC van afgelopen zaterdag. Zwaan is verbonden aan de Afdeling Sociologie en Antropologie van de UvA en het Centrum voor Holocaust en Genocidestudies. Hij heeft jarenlange ervaring met het onderzoeken van nationalisme, genocide en politiek geweld.
Zwaan stelt dat de vergelijkingen die in het debat soms worden getrokken tussen de PVV en de opkomst van het fascisme in het Duitsland van de jaren dertig vaak de plank misslaan. In zijn stuk probeert hij toch te laten zien dat het zinvol kan zijn om de PVV te vergelijken met nationalistische bewegingen in het verleden.
6 Comments