Skip to content

Tag: Thijl Sunier

Storm over beelden

 

Door Thijl Sunier

Er is iets raars aan de hand met de discussie over historische standbeelden, de ‘vaderlandse geschiedenis’ en de ‘nationale identiteit’. Even de feiten op een rijtje. In september vorig jaar was een beeldje van de naamgever van het Mauritshuis (dat naast het torentje van de premier staat) bij de ingang van het museum weggehaald. Deze naamgever, Johan Maurits van Nassau-Siegen (1604-1679), was in de zeventiende eeuw gouverneur van de Nederlandse kolonie in Brazilië en slavenhandelaar. Dat was niemand opgevallen, totdat het een onderwerp op sociale media werd afgelopen januari. 

Leave a Comment

Diversiteitsdenken

Door Thijl Sunier         Multiculturalisme is uit de mode geraakt. ‘De multiculturele samenleving is mislukt’ konden we politici in Europa niet lang geleden horen roepen. Multiculturalisme wordt geassocieerd met wegkijken, met vrijblijvendheid en cultureel relativisme, en met verkeerd beleid. Tegenwoordig zal je nog weinig mensen tegenkomen die er een warm gevoel bij krijgen.

Leave a Comment

Het mes op tafel

heilige-identiteitenDoor Thijl Sunier     Waait de harder wordende toon van het publieke en politieke debat over islam in Nederland nu ook over naar de wetenschap? Dat was de vraag die in de NRC gesteld werd naar aanleiding van de publicatie van Heilige Identiteiten van Machteld Zee. De journalisten vroegen een aantal islam wetenschappers in Nederland naar de toon van dat debat. Dit weer naar aanleiding van een interview in het AD met Zee over haar boek en haar proefschrift over sharia-rechtbanken in het Verenigd Koninkrijk. Heilige Identiteiten is een gepopulariseerde versie daarvan.

Het proefschrift gaat over een belangrijke kwestie die aandacht verdient, namelijk over de vraag hoe die rechtbanken functioneren en of er sprake is van huwelijksdwang. Ik ga hier niet haar boek bespreken. Ik heb daar geen ruimte voor, maar ik verwijs ook graag naar de uitstekende bespreking van zowel het proefschrift als de populaire bewerking ervan door Martijn de Koning op zijn blog Closer. Waar het mij om gaat is hoe de resultaten naar buiten komen, wat er blijft hangen en wat de onderzoekster eigenlijk wil.

Leave a Comment

Oekraïne, nationalisme en (anti)democratie: stem niet op 6 april!

Stempas Thijl

Door Thijl Sunier             Op 6 april mogen we in een referendum stemmen over een associatieverdrag van de EU met Oekraïne. Ik ben een voorstander van dit associatie-verdrag, maar mijn advies luidt: ga niet stemmen. Gewoon thuisblijven op die dag. Geen aandacht aan besteden. Normaal zou ik als rechtgeaard democraat nooit oproepen je stem niet te gebruiken, maar in dit geval is dat de enige juiste actie. Nu het er naar uitziet dat de nee-stemmers in de meerderheid zijn, moeten we dus gewoon niet gaan stemmen. Als we met zijn allen geen aandacht besteden aan dit referendum dan zal de opkomst onder de 30% blijven en is het referendum ongeldig. Dat is feitelijk hetzelfde als vóór het associatieverdrag stemmen.

3 Comments

What war? Whose war?

Internal changes must come about. © Cindy Cornett Seigle, via creative commons.

By Thijl Sunier            The day after the attacks in Paris, the French President François Hollande declared war to Islamic State. In the Netherlands, Prime Minister Mark Rutte also declared that ‘we are now at war’. Not with Islam, he added.

What bewilders me is that these declarations suggest that we are only now dragged into a conflict we supposedly have no part in. Baffling and indeed cynical. The Taliban, al Qaeda and Islamic State are monsters that the West and Russia have co-created in a decades-long struggle for power, influence and resources. This war has already started a long time ago at the cost of many thousands of innocent victims primarily in the region itself and the West has been involved in this right from the beginning.

16 Comments

De maakbaarheidsmythe

Deze blog verschijnt ook op Zaman Vandaag.

16862316202_522f0414b8_z
© Lego Photo mureut, via Flickr Creative Commons

Door Thijl Sunier      Nadat de week ervoor een nationale hysterie uitbrak over de komst van asielzoekers, was het de afgelopen week ook tijd voor reflectie en discussie. Zoals gebruikelijk liep Nederland weer massaal leeg op internet, maar ook in de serieuze dagbladen en bij de talkshows maakte een keur aan ‘deskundigen’ en BN’ers hun opwachting. Het meest opvallend vond ik de megalomane plannenmake-rij die werd gepresenteerd. Hoe grotesker het probleem werd geschetst, hoe ingrijpender en onrealistischer de plannen. De hele samenleving moet op de schop om Nederland te behoeden voor de vloedgolven asielzoekers die het land overspoelen. En ik maar denken dat de maakbaarheid van de samenleving een uitvinding van de ‘linkse multiculti-kerk’ was, althans dat beweert Wakker Nederland altijd.

Leave a Comment

Meten is weten?

Sonny Abesamis, Creative Commons License
Sonny Abesamis, Creative Commons License

Deze blog verscheen eerder op Zaman Vandaag

Thijl Sunier     Politici, opiniemakers, en media houden van cijfers en van duidelijke categorieën. Dat geeft orde en helderheid en suggereert objectiviteit. Ze geven de indruk dat de werkelijkheid in duidelijk van elkaar te onderscheiden categorieën kan worden ingedeeld en dat verschijnselen en gebeurtenissen een eenduidige oorzaak hebben. Grootschalige surveys kunnen dan ook steevast rekenen op voldoende media-aandacht, ook als er serieuze twijfel is over de uitkomsten. We krijgen dan conclusies gepresenteerd zoals ‘15% van de jihadi’s is bereid geweld te gebruiken’, of ‘44% van de moslims vindt het woord van god belangrijker dan de grondwet’, ‘ van alle moslims in Europa vindt 30% dat de doodstraf moet staan op afvalligheid, terwijl 70% van de fundamentalisten bereid is geweld te gebruiken.’

Zo ongeveer verliep de discussie van 22 februari in het programma Buitenhof tussen socioloog Ruud Koopmans en Nourdin el Ouali van de partij NIDA. Koopmans, een voormalige VU-socioloog die tegenwoordig de scepter zwaait in het in Duitsland nogal omstreden Wissenschaftszentrum Berlin für Sozialforschung, is de laatste weken weer volop in het nieuws nu hij zijn oude survey uit 2008 weer uit de mottenballen heeft gehaald waarin hij met ‘harde’ cijfers aantoont dat een groot deel van de moslims in Europa ‘fundamentalistische opvattingen’ heeft. Koopmans presenteert zijn uitkomsten op een alarmistische toon en tovert het ene na het andere percentage uit zijn hoed. El Ouali’s zwakke verweer is dat Koopmans goed onderzoek heeft uitgevoerd, maar dat de interpretatie van zijn uitkomsten te wensen overlaat. Dat is el Ouali niet aan te rekenen; ik zou waarschijnlijk hetzelfde hebben gezegd, maar daar zit dus precies het probleem. Hoezo is dit goed onderzoek en waaruit moet dat blijken?

3 Comments

Misschien toch maar een kopje thee drinken?

marokkaansethee Door Thijl Sunier
Terwijl Europa op zijn kop stond na de aanslagen in Parijs was ik op werkbezoek in Indonesië. Ook daar was de aanslag voorpaginanieuws, maar de roering was niet te vergelijken met de storm die in Europa woedde. Toen ik terugkwam was het stof enigszins neergedaald en kon ik met enige distantie de commentaren tot mij nemen. Mij bekroop al snel een gevoel van déja-vu, maar meer nog was ik geschokt over oppervlakkigheid van het debat (enkele bekende uitzonderingen daargelaten), de neiging elkaar te overschreeuwen of te overtroeven met niets zeggende oneliners (de meest gehoorde op dit moment: ‘niet elke moslim is terrorist, maar elke terrorist is wel moslim’), en het volledig langs elkaar heen praten van de lange rij deskundigen. Ik moet na enkele weken constateren dat wat de analyses betreft we geen millimeter zijn opgeschoten. Niets nieuws onder de zon, geen poging een stap verder te komen. Je kunt de opeenvolging van gebeurtenissen na de aanslagen bijna naadloos vertalen naar de nadagen van de moord op Theo van Gogh tien jaar geleden.

1 Comment