Skip to content

Tag: veldwerk

De Huishoudbeurs: de grootste braderie van Nederland

door Irene Stengs

Als antropologisch onderzoeker van ‘cultuur in Nederland’ doe ik in feite al mijn onderzoek ‘om de hoek’, en dit is helemaal het geval bij onderzoek in Amsterdam, mijn woonplaats. Zo ondernam ik laatst na jaren weer eens een bescheiden veldwerkexpeditie naar de Huishoudbeurs, een fenomeen dat aansluit bij mijn bredere interesse in braderieën. Iedereen weet natuurlijk wat een braderie is, maar er zijn denk ik maar weinigen die zich realiseren hoezeer Nederland een land van braderieën is. In provincies als Drenthe, Gelderland, Zeeland en Overijssel – daar waar veel Nederlanders op vakantie gaan – worden elk jaar in de zomermaanden honderden braderieën georganiseerd. Los daarvan zijn er nog vele andere events met een ‘jaarmarkt’ of een zomermarkt, wat in feite andere woorden voor braderie zijn.

3 Comments

Regen op een maandagochtend

Door Lysanne Vrooman         Op een maandagochtend in februari word ik wakker. Met de slaap nog in mijn ogen pak ik mijn telefoon om te kijken hoe laat het is. Ondanks dat het net acht uur is, zie ik veel notificaties van Facebook op mijn schermpje staan. De notificaties komen uit de Facebook-groep van de vrijwilligersassociatie (Baobab Experience) waarbij ik nu al zo’n zes weken meeloop en onderzoek doe in Rome. Ik lees de berichten en begrijp dat de politie is langs geweest bij het ‘kamp’ dat is opgezet voor de migranten om in te overnachten. De politie heeft de tenten leeggemaakt, opgeruimd en enkele migranten meegenomen naar het hoofdbureau voor een controle. Er wordt gevraagd of eenieder die beschikbaar is zo snel mogelijk kan komen.

Leave a Comment

Mobiliteitsproblemen in een gated community

 

SANYO DIGITAL CAMERA
Pakuwon City (alle foto’s in dit stuk zijn gemaakt door Freek Colombijn)

Door Freek Colombijn                  Normaal zoek ik voor veldwerk in Indonesië een verblijfplaats in een kampong, maar deze keer, in maart 2017, kreeg ik het aanbod een week in een appartement in een gated community te wonen. Pakuwon city is een van de vele gated communities van Surabaya. Een gated community is een wijk voor de middenklasse of elite die zich afschermt van wat in hun ogen het gewone volk is. Zij vinden het gewone volk vaak wat beangstigend: luidruchtig, vies, aanstootgevend, onvoorspelbaar, enzovoort. Er zijn een aantal manieren om zich tegen die beangstigende gewone wereld te beschermen en de belangrijkste is natuurlijk de hoge prijs van de woningen in een gated community. Ook buiten de deur eten, wat in Indonesië heel gewoon is, is in Pakuwon City voor de gewone bevolking onoverkomelijk duur. De vele karretjes met ter plekke bereide maaltijden, die in kampongs een enorm aanbod aan goedkoop en lekker eten geven, worden in Pakuwon City geweerd. Iemand met een minimuminkomen komt meteen in de financiële problemen in een gated community.

 

Leave a Comment

De Dappermarkt in Amsterdam: ontmoetingsplek en strijdperk

Door Freek Colombijn      Aristoteles roemde de stad al vanwege haar sociale diversiteit en Hannah  Arendt, Jane Jacobs, Richard Sennett en Setha Low zijn slechts een aantal beroemde sociale wetenschappers die met enthousiasme schreven hoe de stad een ontmoetingsplek voor vreemdelingen is. Een mooie plek om te kijken in hoeverre de stad werkelijk een ontmoetingsplaats vormt, is de Dappermarkt. Een deel van het materiaal dat ik hier presenteer is verzameld door een groep scholieren die in november 2016 een onderzoek deed op de Dappermarkt in hun eerste kennismaking met antropologisch veldwerk en een deel heb ik zelf in januari verzameld.

Leave a Comment

Being engaged with the Middle East

Sheila Carapico (chair), Marina de Regt and Erika Cortes.

By Erika Cortes         Anthropology is a way of life. It, if I may, is life. It can present us life at its most complex state. And, more often than not, the topics we choose to work on as anthropologists usually stick with us beyond purely academic pursuits.

Leave a Comment

The reality of race: fieldwork experiences from Ghana

Millicent, one of the staff members of the hostel where I stayed, and I.

By Marije Maliepaard     Recently my Colombian friend and I were talking about being white in a country like Ghana. I told him I had never been aware of my ‘whiteness’ until I got to Ghana. In reply he said “of course you weren’t aware, you are part of the majority in your country”.

We silently continued our walk along the main road in Accra as I pondered his comment. I broke the silence and said, “It’s not only me being part of the majority but I just don’t see it. I don’t recognize people as being black or white.” He firmly said: “That can’t be true, no one is colorblind! Do you see those people approaching us? You see they are a woman and a man, you also see if someone is black or white.” I thought about it and said: “I don’t register it all the time, when I see people I don’t consciously think that is a man or a woman, or that person is black or white.” He finally saw my point which made me happy because I was starting to think that maybe my views on this differ from the view of others.

Leave a Comment

Een beetje zonsverduistering

Door Freek Colombijn      Ik ben op veldwerk in Indonesië en op het moment dat ik dit schrijf praten veel mensen nog na over de totale zonsverduis-tering die vanochtend, 9 maart, plaatsvond. Ik herinner me al te goed de eclips die ik samen met mijn vader en jongste broer in 1999 in Noord Frankrijk zag. Misschien is ‘meemaakte’ een beter woord dan ‘zag’. Het fenomeen is magnifiek door het bijzondere licht, de flonkerende corona en het tot rust komen van de natuur. Als ik van tevoren van de eclips had geweten had ik mijn speciale brilletje uit 1999, dat ik nog steeds bewaar, zo mee kunnen nemen. Dan was ik ook doorgereisd naar het gebied met een totale verduistering, want waar ik nu zit, in Surabaya, is de zon ‘slechts’ voor 80% verduisterd.

1 Comment

Over ‘anders’ zijn als politicus

Foto: Marcel van Leeuwen
Foto: Marcel van Leeuwen

Door Menno van den Bos

Begin dit jaar werd Khadija Arib voorzitter van de Tweede Kamer. De reacties op internet liepen uiteen. Pakweg de helft was positief, met als strekking: in-spirerend dat een vrouw als zij (Marokkaans, moslim) het tot deze prestigieuze positie heeft geschopt.

Daartegenover stond een even grote lading onderbuikgeluiden. De aanstelling van Arib zou symbool staan voor politiek-correctheid en de lange arm van Marokko. Sommigen bleken in haar zelfs een pion van de naderende islamisering van Nederland te zien.

1 Comment

Confessions of a Production assistant

256640243_594c69834b_z
Jong geleerd…? © Christine Urias, via Flickr Creative Commons

Door Myrthe van der Vlis

Voor mijn bachelorscriptie deed ik onderzoek naar de rol van gender in de Nederlandse filmwereld en de totstandkoming van de ‘female gaze’, een perspectief in film vanuit een vrouwe-lijke belevingswereld. Mijn interesse voor dit onderwerp kwam voort uit een stage bij het IDFA, waar zij een speciaal programma hadden over de ‘female gaze’ en de macht van filmmakers. Tijdens dit programma gingen vrouwen in debat over de rol van gender in de media. Vrouwen bleken vaker documentaires te maken en zodra een film een groot productiebudget had werkten er minder vrouwen achter de schermen. Zodoende besloot ik onderzoek te doen naar de structurele kenmerken van de filmindustrie die deze genderongelijkheid in stand houden.

Leave a Comment