Skip to content

Teveel integratie in onderzoek naar Islam

Door Thijl Sunier
In mijn oratie die ik op 27 november aan de VU uitsprak heb ik ervoor gepleit dat onderzoekers naar de islam in Europa zich minder laten leiden door het integratiedebat en het integratiebeleid van de overheid en vooral een eigen onderzoeksagenda ontwikkelen. Zo noemde ik het onderzoek naar radicalisering als voorbeeld van een nogal doorgeschoten focus op veiligheid, preventie en cultuurbotsing waar een onevenredig groot deel van het onderzoeksgeld onder moslimjongeren heen gaat. Sommige van mijn collega’s verweten mij de onafhankelijkheid en integriteit van onderzoekers ter discussie te stellen.

Niets is minder waar. Het gaat mij erom dat de vereenzelviging van moslims met migranten, de impliciete aanname dat islam een ‘vreemde religie van buiten’ is, en de enorme nadruk op integratie ertoe leidt dat onderzoeksprogramma’s zich eenzijdig ontwikkelen. Vragen die de overheid, de politiek en het publiek belangrijk vinden krijgen onevenredig grote aandacht onder het mom dat onderzoek nuttig en relevant moet zijn. Dat nut vertaalt zich vooral in vraagstukken van inpassing, aanpassing en integratie.

Veel van het onderzoek naar integratie is onderdeel van een integratie-industrie, het geheel van politieke programma’s, beleidsprioriteiten, impliciete aannames over wat aandacht behoeft en wat niet, wat er moet gebeuren om de samenleving ‘bij elkaar te houden’, om fricties tussen bevolkingsgroepen te voorkomen, enzovoorts.

Waartoe een te ver doorgeschoten integratiedenken kan leiden toont het meest recente incident dat weer eens de landelijke pers haalde. Op de hogeschool in Den Haag had de leiding, ongetwijfeld uit goede (multiculturele) bedoelingen, besloten dit jaar geen kerstboom in de centrale hal te plaatsten omdat een groot deel van de studenten geen christelijke achtergrond heeft. Zonder dat moslims hierom hadden verzocht en op enigerlei wijze bij dit besluit betrokken waren, barste binnen een mum van tijd de verontwaardiging in Nederland weer los. Geert Wilders had zijn quote tegen de ‘verdere islamisering van de samenleving’ al klaar en verklaarde dat hij desnoods zelf een boom zou kopen en daar neerzetten.

Zowel de goedbedoelende schoolleiding als de PVV (en met hen helaas velen in Nederland) gaan uit van hetzelfde rare idee dat ‘de islam’ bepaalde wensen uit en eisen stelt en dat zo’n boom kan leiden tot cultuurbotsing. Het zijn beide reacties ‘van bovenaf’, bedoeld om regels en omgangsprincipes op te leggen zonder te kijken naar wat zich in de samenleving afspeelt. Ik heb dat in mijn oratie de helikopterview genoemd. Het voorbeeld van de kerstboom is te onbenullig om lang bij stil te blijven staan, maar het zou heel goed een vraag voor een onderzoek kunnen opleveren. Het zijn precies dit soort vragen en ‘oplossingen’ die de integratie-industrie genereert.

Het gaat er mij niet om al het integratieonderzoek te veroordelen. Mijn stelling is dat het onderzoek naar de islam voorbij moet aan dat integratiedenken. Ik heb drie terreinen genoemd die te lijden hebben van teveel integratie in het onderzoek naar de islam in Europa: onderzoek naar de vraag hoe islam vorm krijgt onder jongeren, onderzoek naar het sterk veranderende karakter van islamitisch leiderschap en onderzoek naar alledaagse vormen van islam. Wie meer wil weten verwijs ik naar mijn website van de Vrije Universiteit.

Ik vind dat er veel meer geld moet worden gestoken in onderzoek naar hoe de islam vorm krijgt onder de 98% moslims waarmee niets aan de hand is. De afgelopen weken heb ik meerdere malen in de pers moeten uitleggen waarom onderzoek naar de islam ook ‘nuttig’ en ‘relevant’ kan zijn als het niet over problemen gaat en dus geen nieuws is. Van die 98% leren we veel meer is mijn mening. En voor alle duidelijkheid, onderzoek naar 2% problemen is niet ook automatisch onderzoek naar die overige 98% procent. Dat is wel erg kort door de bocht.

Thijl Sunier is door VISOR aangesteld als hoogleraar ‘islam in Europese samenlevingen’ op de afdeling Sociale en Culturele Anthropologie van de VU.

Thijl Sunier schreef eerder over zijn oratie op Standplaats Wereld.

5 Comments

  1. arjan arjan

    Het voorbeeld is inderdaad te onbenullig om bij stil te staan. Ik ken toevallig de mensen bij de Haagse HS die betrokken waren bij het ‘kerstboom-incident’. De beslissing had helemaal niets te maken met de aanwezigheid van moslims: iemand van de afdeling communicatie had besloten dat ze afwilde van die ontzettend tuttige kerstbomen en dit jaar wat anders te doen. Dat werden wat lampjes en lichtjes in het kader van ‘licht en warmte’. De fout die ze maakten was om in hun enthousiasme te communiceren dat dat ook nog eens beter paste bij de ‘diverse en internationale omgeving’. Vervolgens werd de hele toestand getrokken binnen de islam-discussie, waar het nou eigenlijk helemaal niets mee te doen had. Het betoog van Sunier krijgt dus een extra dimensie, omdat hij dus vervolgens ook meent te weten dat de beweegreden van de HHS met mogelijke reacties van moslims te maken had, terwijl het daar werkelijk niets mee van doen had.

  2. Vreeswijk Vreeswijk

    Beste Thijs,

    Als student heb ik een aantal vragen en ik hoop dat u mij hierop antwoord kunnen geven.

    In uw stuk geeft u aan dat het een raar idee is dat de Islam eisen stelt. Maar hoe dienen wij in deze context bijvoorbeeld de Deense cartoon rellen te interpreteren?

    Verder noemt u in uw stuk één integratieproces. Zelf heb ik een sterk gelovige achtergrond en mijn ervaring is dat er zeer sterke groepsdruk aanwezig is om zich aan te passen aan de gelovige regels van de groep. Daarbij is het niet ongewoon dat men op verschillende manieren probeert nieuwe leden te werven en kan het niet aanpassen leiden tot mogelijke sociale uitsluiting, in extreme gevallen zelfs van de familie. Is het daarom niet zo dat er eigenlijk sprake is van twee integratie processen? Namelijk het proces waarbij 2% “probleem” Moslims, mogelijk aangevuld door een groep van 2-30% actief gelovigen met traditionele opvattingen een sterke invloed proberen uit te oefenen op de overige 60-98%. Dit laatste kan zich bijvoorbeeld uiten in sociale druk om zich niet aan te passen aan de heersende regels van de “andere” groep.

    Anders gezegd worden de waarneembare reacties of metingen gedaan bij groep A (98%) niet sterk beïnvloed door de aanwezigheid van groep B (2%)? Ter illustratie kan men bijvoorbeeld denken aan het dragen van een hoofddoek. Volgens de methodeleer dient men bij het maken van observaties in de vorm van kruistabellen of groepen te controleren of er sprake is van onafhankelijke of afhankelijke variabelen. Gaat hierbij het opdelen in groepen van “goede” en “probleem Moslims” niet impliciet te veel uit van de vooronderstellingen of stereotyperingen van de onderzoekers?

    Ik dank u voor uw antwoord.

    Vreeswijk

  3. Viktor Viktor

    En wederom was het stil aan het multicultifront…

  4. bedry bedry

    Integratie.

    Integratie is het proces waarbij verschillende componenten samensmelten tot een geheel. In de sociologie en in de politiek is integratie een veelgebruikte term om de samensmelting van meerdere bevolkingsgroepen in de maatschappij aan te duiden. Een belangrijk kenmerk is dat beide groepen aanpassingen maken. Van binnendringers wordt verwacht dat zij aanpassen aan de goede normen en waarden. Dit vanuit het standpunt dat de normale cultuur wordt geacht aan ze primitieve, ongepaste gewoontes wel mogen verlaten. Voor de normale, naturelle gezonde leven is dit noodzakelijk. In het noordpool met een T-shirt, in de woestijn met de dikke kleren kan ook niet!
    De vermenging van culturen heeft echter nauwelijks plaatsgevonden sinds de instroom van zeer achtergestelde Moslimbevolking in de jaren zeventig en tachtig.
    Moslims komen nu met de infantiele eisen zoals op werk/school willen bidden in werktijd, een aparte behandeling te eisen, of wat voor on-Europese gebruiken dan ook, merken de gewone burgers dat het alleen gevaarlijker wordt.
    Westerse regeringen hebben een grote fout gemaakt. De islamieten trachten deze integratie te voorkomen omdat ze deze moslims willen inzetten ten bate van hun eigen politieke agenda. Zij staan parallelle samenlevingen voor, waarin moslims feitelijk in een status aparte leven. Dit politiek islamisme vormt dus in eerste instantie een bedreiging voor moslims zelf, die hun weg en hun toekomst trachten te vinden in de westerse landen. Er bestaat dus een islam als politieke ideologie, die zijn politieke agenda dwingend wil opleggen. In eerste instantie aan de plaatselijke moslimgemeenschap en uiteindelijk aan de samenleving als geheel.

    Voor de moslims is segregatie beter dan integratie
    Huwelijksmigratie en gezinshereniging zijn sinds jaren 80 de nieuwe migratiepoorten. Waardoor migranten tóch massaal binnen komen…Geef een migrant hier papieren, en hij haalt direct heel zijn familie naar je wijk…Al die nieuwe gezinsherenigers vragen hier direct steun aan, en ze vinden geen job. Dat houdt hun integratie tegen.
    Schijnhuwelijken en misbruik krijgen veel aandacht én er wordt hard op ingezet. Maar in hoeverre zijn de problemen nu reëel? Klopt het dat het merendeel van de huwelijksmigratie gearrangeerd en zelfs gedwongen is?
    Bij gedwongen huwelijken in 1997 ging het nog om 26%. Huwelijken die door de ouders geregeld worden, maar die enkel gesloten worden als de jongeren ook akkoord gaan, zouden in 1997 nog 63% bedragen.
    En zijn die gemengde huwelijken dan vooral schijnhuwelijken? Om ‘binnen te geraken’, nadien te scheiden en dan de achter gebleven familie in kettingmigratie naar hier te halen? Migratiehuwelijken staan blijkbaar nogal onder druk, en scheidingen komen vaak voor. Binnen 10 jaar na het huwelijk zijn 52% van de Moslimmannen weer gescheiden…
    Dat die hier gevestigde huwelijksmigranten dan ook meteen heel hun familie naar hier halen (kettingmigratie) is erg moeilijk te staven. In het algemeen halen migranten die hier een verblijfsvergunning krijgen, vaak wel familieleden naar hier. Ze weigeren gelijk alle normen en waarden van deze plaats?
    Het is zoiets als dat er een bezoeker in jouw huis komt, die eerst jouw geld steelt en vervolgens jou in elkaar slaat. Als die bezoeker vervolgens weigert jouw huis te verlaten en zijn hele familie ook nog eens in jouw huis parkeert, wijst alleen naar een invasie.
     Turkije kiest weer iets die altijd  nationalistisch, fanatiek religieus en gewelddadig is en wilt ook gelijktijdig lid worden bij EU. Met de tegenstrijdige normen en waarden, met een vijandige politieke ideologie is de integratie onmogelijk. Moslim leider Erdogan zegt dat hij trots is op de veroveraars van zuid Europa. De veroveraars zijn  volgens de legende de bestiale vrucht van een seksuele escapade van de leiders: Fatih sultan Mehmet, Sultan Selim en Kanuni sultan Suleymen en nog meer van die Ottomanse krijgsheren. Als organisatie verwijst AKP nu alles naar de bloedzuigende bendes van anti-Europeanen. Erdogan op de laatste congres zei onder andere; “.. we gaan de weg van Fatih sultan Mehmet, Sultan Selim en Kanuni sultan Suleyman volgen” In de jaren 1000 had Byzantijnse rijk ook dit soort immigratie problemen. Turken stonden al 150 jaar eerder aan de grens en nomaden, islamitische migranten stroomden binnen… Het land kreeg vreselijke volksverhuizingen en islamitische aanvallen te verwerken en verkeerde in een permanente staat van wetteloosheid, geweld en extremistische dreiging. In deze wanorde opereerde de Selculku leider Kilicarslan als knokploeg. De Moslims vielen uiteindelijk  in de jaren 1071 binnen.
    De illusie van een multiculturele samenleving heeft de EU leiders ertoe bewogen Islamitische enclaves binnen te laten ontstaan die er een eigen taal, een eigen godsdienst, hun eigen gewoonten en gebruiken op na houden. Dat zijn mensen die geen loyaliteit voelen tegenover het land dat in hun levensonderhoud voorziet. De groepsreactie van Europeanen op dit fenomeen is niet helemaal duidelijk.

Leave a Reply to Vreeswijk Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *