Door Jethro Alons Moslims mogen van hun geloof geen alcohol drinken. Dit wist ik al toen ik naar Marokko ging. Ook wist ik dat ik in Arabische landen het drinken van alcohol sociaal niet geaccepteerd is en dat ik niet hoefde te verwachten dat ik in elke kroeg een biertje kon bestellen zoals in Nederland. Maar hoe sociaal onacceptabel alcohol hier is werd mij pas duidelijk toen ik zelf wijn ging kopen.
Er zijn logischerwijs weinig winkels in Rabat waar je alcohol kan kopen. De winkel waar ik heen ging was de grote supermarkt (vergelijkbaar met de Franse Supermarchés) aan de rand van de stad. De drank afdeling was aan de zijkant van de supermarkt, in de hoek. De hele supermarkt is wit en licht van kleur, zoals elke supermarkt. Behalve dit hoekje. Waar de hele supermarkt helder en licht is, is het hier donker en zijn de muren grijs. Er hangt hier een onprettige sfeer. Er ligt rommel op de grond en er hangt een geur van oud bier. Mandjes liggen ongeordend in een hoekje. Mensen zien er gehaast uit.
De dames met wie ik de wijn ging kopen voelen zich hier gelijk niet op hun gemak. Zij zijn ook de enig vrouwen hier. Nadat zij de wijn hadden uitgezocht lieten zij het afrekenen ook aan mij over en rekende zij de andere dingen bij de gewone kassa af.
Ik ga in de rij staan om af te rekenen. Iedereen in de rij staat erg dicht op elkaar. In de rij is er een dronken man met weinig tanden die tegen iedereen aanpraat, maar die door iedereen genegeerd word. De kassa medewerkers kijken niet bepaald vrolijk. Na het afrekenen loop ik naar buiten door de aparte uitgang van de drank afdeling. Dit lijkt meer op een laadpunt van een magazijn dan een uitgang. Buiten kom ik uit op een straatje dat wordt afgescheiden door een schutting van golfplaat. Het is hier vies en het stinkt. Hier komt een dronken jongen op me af en vraagt me om geld. Toen ik dit straatje uitgelopen was moest ik voor de hoofdingang weer wachten op de rest. Hier zag ik telkens de afkeurende blikken naar mijn tasje met wijn er in.
Ik moet zeggen dat dit voor mij een hele aparte ervaring was. De hele drankafdeling leek er op gericht te zijn om een gevoel van schaamte te geven over de drank die je aan het kopen was. Ik voelde mij ook een soort crimineel toen ik buiten stond. Terwijl ik mij thuis voor vier flessen wijn nooit en te nimmer zou schamen. Toch knap dat ze in een supermarkt een geïnstitutionaliseerd schaamtegevoel kunnen creëren.
Jethro Alons is bachelorstudent sociale en culturele antropologie. Hij schreef eerder over onder meer zijn vraag aan Professor Harvey Whitehouse en over de vraag of de populariteit van Apple als een religie beschouwd kan worden.