Door de afdeling Sociale en Culturele Antropologie Wetenschappelijke afdelingen op universiteiten zijn, als alles goed gaat, geen statische en onveranderlijke entiteiten. Medewerkers gaan met pensioen, nieuwe medewerkers worden gecontracteerd, en soms zoeken medewerkers nieuwe kansen elders. Dat doet pijn, maar het biedt ook gelegenheid om de balansen van regionale en thematische expertise binnen een afdeling te heroverwegen, en nieuwe kwaliteit en elan aan te trekken.
De afdeling Sociale en Culturele Antropologie gaat afscheid nemen van één van de gezichtsbepalende medewerkers. Professor Oscar Salemink is gecontracteerd (‘gekaapt’?) door de Universiteit van Kopenhagen. Hij wordt daar per 1 februari aangesteld als Professor in de Antropologie van Azië. De afdeling zal hem node missen.
Oscar heeft bijna 10 jaar op onze afdeling gewerkt. Hij begon in september 2001, en heeft van begin af aan de aandacht op zich gevestigd. Zijn onuitputtelijke werklust, de hoge kwaliteit van zijn publicaties, zijn inspirerende en soms memorabele colleges, zijn krachtige inbreng in beraadslagingen over onderzoeksprojecten, congressen, meerjarenplannen van de afdeling en het bestuur ervan, hebben vanaf de eerste dag aan zijn gezag bijgedragen. Oscar publiceerde vooral over Vietnam: de politieke turbulenties, de etnische verhoudingen, en de rol van (de trans- en intranationale dimensies van) religie en rituelen in het bewältigen van de bloedige geschiedenis van het land. Hij leverde een substantiële bijdrage aan de ontwikkeling van het concept van human security binnen het onderzoeksprogramma van onze afdeling, en doceerde het betreffende mastervak jarenlang. Hij werd in 2002 onderzoeksmanager van de afdeling, werd in 2005 tot professor benoemd, en nam toen ook de functie van afdelingshoofd op zich. Met verve heeft hij die taak vervuld, in turbulente en soms moeilijke tijden, waarin ook wel eens een onvertogen woord viel.
Toch zal Oscar niet alleen om de serieuze zaken worden herinnerd. Masterstudenten zullen zich zijn praatje herinneren bij de borrel die het theoretische gedeelte van die opleiding afsloot, vlak vóór de studenten het veldwerk begonnen, waarin standaard werd gezegd: als je denkt dat je de afgelopen maanden hard werkte, let dan maar eens op wat er gaat gebeuren tijdens je veldwerk en in de schrijf-fase daarna….! Enne… daar in het veld: wees voorzichtig – if it doesn’t feel good: walk! Jullie moeten héél en gezond weer terugkeren!
Oscar ontbrak zelden als een bepaalde afdelingsgebeurtenis met een borrel eindigde, en was niet zelden een animator – waarbij aangetekend dat met name buitenlandse gasten en andere invitées wel eens vragend naar de overige collega’s keken als bij zulke gelegenheden Oscar weer eens met bepaalde woorden aan de haal ging en, al hikkend van de lach, de betekenis verbasterde. Die vragende blik betekende daarbij: is dit normaal? De collega’s knikten dan bevestigend. Oscar is, en het hielp vaak in moeilijke situaties, een onvermoeibare humorist, die vaak alle gezichten op de gang zijn kant op kreeg, als hij weer eens luidruchtig stond te schuddebuiken. Zijn woordgrapjes wisten vaak zelfs de gepekelde Oscarkenner nog op het verkeerde been te zetten. En onvergetelijk zullen zijn verhaspelingen van spreekwoorden en gezegdes zijn. Omdat we Oscar zullen missen, maar er tegelijkertijd op rekenen dat hij ons nog wel eens met een bezoek zal verblijden, geldt, in zijn stijl: beter een verre aap dan in de mouw gelogeerd!
Oscar Salemink heeft verschillende stukken voor Standplaats Wereld geschreven.