Antropologie studente Laura van Deventer, die al eerder over haar ervaringen in Moskou schreef, vertelt op Pauw en Witteman over haar bevindingen naar aanleiding van de recente aanslagen in Moskou. Fieldwork in Moscow 2:…
3 CommentsMonth: March 2010
Door
Een mens wordt zich pas goed bewust van cultuur als zij of hij geplaatst wordt in een omgeving waar de cultuur niet vertrouwd is. Ik merkte dit zelf weer eens toen ik een paar dagen in Seoul was voor een conferentie. Ik moest op de conferentie een paper presenteren over de manier waarop Nederlanders over Indonesië geschreven hebben, van de eerste kennismaking tot heden. Mijn kennismaking met Seoul en de Zuid-Koreaanse cultuur gaf me meer begrip voor de Nederlandse ontdekkingsreizigers naar Indonesië. Een van de schepelingen die met de eerste Nederlandse vloot in 1596 Indonesië bereikten, Willem Lodewycksz, heeft er een prachtig verslag van geschreven, uitgegeven onder de titel D’Eerste Schipvaart.
1 Commentdoor
Kardinaal Simonis maakt zelf expliciet een vergelijking waarvoor zelfs de scherpste critici van de kerk terug zouden deinzen… De vraag is of hij zelf helemaal de bittere ironie doorheeft. De uitspraak ‘wir haben es nicht gewusst’ verwijst immers naar het niet willen weten, het onvermogen om verantwoordelijkheid te nemen voor de gruwelijkheden die plaatsvonden tijdens de tweede wereld-oorlog. Zoals een twitteraar reageerde: ‘maar de kern van die Duitse zin was toch dat we dat niet geloofden?’
3 CommentsVrijdag
U en ik, de Paus van Rome en Mohammed B., bisschop Tutu en Simeon de pilaarheilige, de Dalai Lama en Daffy-the-only-gay-in-the-village: allemaal staan we voor de onmogelijke opdracht ons bestaan in sluitende verhalen onder te brengen. En allemaal worden we daarbij gehinderd door ‘dat wat rest’: de ongerijmdheden van het bestaan, het ontregelende en verstorende ‘teveel’ in onze lezing van de werkelijkheid.
Door
Mensen geloofden kinderen niet, of wilden hen niet geloven. Kinderen dachten dat ze zelf schuldig waren, en zondig, moesten hun zonden opbiechten. Het zou alleen maar gaan om ‘incidenten’. Priesters en paters werden overgeplaatst, maar nooit bij de politie aangegeven.
De katholieke wereld tot ongeveer halverwege de jaren zestig van de vorige eeuw heeft veel mensen opgezadeld met trauma’s die individueel bewaarde geheimen werden. Niet alleen wat betreft seksueel misbruik en mishandeling in internaten, maar ook de ‘schande’ van doodgeboren of vroeg gestorven babies die niet in gewijde grond zijn begraven, vrouwen die de communie werd geweigerd omdat ze geen kinderen meer wilden krijgen, families die zelfdoding moesten verzwijgen, of het kloosterverleden van een uitgetreden familie-lid. In veel gevallen wisten (weten) familieleden van elkaar niet welke geheimen men meedroeg. Nog steeds overheerst bij veel mensen van de oudere generaties individuele schaamte, in plaats van publieke woede over structureel onrecht.
7 CommentsWith
It is nine weeks now that I am in the Philippines, and fieldwork preparation taught me things should get normal after a while. They don’t. Every week I find myself in several situations in which I am either overwhelmed by everything that happens or it raises many questions on how to respond. I am here in the Philippines to conduct research on prostitution. My main question is how women who prostitute create and maintain security and how the organization I work alongside plays a role in this process.
I knew prostitution was big in the Philippines, but walking in the huge red light district of Angeles City, which is known as the sex city of the country, is still an experience.
3 CommentsDoor
Vanaf de top van de heuvel werp ik een blik over het beloofde land, een land dat inmiddels aan zovelen is beloofd en door zovelen wordt opgeëist dat je hoofd ervan tolt. Exemplarisch is de heuvel waarop ik me bevind: hoog uittorenend boven het omringende land verkozen de Byzantijnen deze strategische plaats reeds voor de bouw van een fort. Vervolgens kwamen de Arabieren en later de kruisridders die er een trotse burcht optrokken. Verder vermeldt de gids dat een lokale prins de vesting veroverde in 1138, waarna deze fungeerde als verzetshaard tegen de Ottomanen.
Tegenwoordig bevindt de bewuste heuvel zich in Zuid Libanon, en wappert hoog boven de ruïnes de gele vlag van Hezbollah. Door velen verguisd, door even zovelen toegejuicht, deelt de verzetsbeweging/terroristische organisatie in deze contreien de lakens uit. Dat merk je niet alleen aan de reclameborden die
7 CommentsOp 27 september 2004 reed een lijkwagen stapvoets een volle Amsterdam ArenA binnen. Hiermee begon het afscheid van levensliedzanger André Hazes. Het gratis afscheidsconcert André Bedankt vormde een eerbetoon van bevriende zangers en andere Bekende Nederlanders aan de onverwachts overleden Hazes. Het concert was ook nadrukkelijk bedoeld om zijn fans afscheid te kunnen laten nemen van hun idool: de kist met het lichaam van de zanger stond tijdens het concert op de middenstip. De stoet van lijkwagen en volgauto’s die van Hazes’ huis was vertrokken, was in niets te onderscheiden van een daadwerkelijke uitvaart. De bestemming, echter, was een voetbalstadion, en niet een begraafplaats.
2 Comments
In part 5 of the fieldwork 2010 series, Laura van Deventer posts an update on her research in Moscow.
A few weeks ago I told you about my arrival, getting settled and first contacts with the ‘N’. Some of you have inquired about this mysterious group – who are they, what am I doing here? Although I can answer the second question, and will try to do so in this post, I will not disclose what group it is I am doing research among. This is for security reasons. The ‘N’ have received some harsh treatment in the past and me mixing with them and gathering data about that, well, I’m just not quite sure if the authorities applaud that. Once I’m back in April, I’ll make it public, promised!
5 Comments