Lysander Wieringdoet wekelijks verslag van de afleveringen van Metropolis. Afgelopen donderdag stond Metropolis geheel in het teken van dierenliefhebbers. Metropolis bezocht verschillende landen en continenten en toonde de speciale band tussen mens en dier.
Wolven waren de eerste huisdieren die gehouden werden en zo’n 15.000 jaar geleden kwamen de eerste hondenrassen hieruit voort. Vandaar dat de uitzending van afgelopen week met de hond opende. In Nicaragua hebben honden een eigen beschermheilige: Sint Lazarus. Ieder jaar wordt er een ceremonie gehouden voor Sint Lazarus. Mensen verkleden hun hondjes en nemen deze mee naar de kerk, waar Sint Lazarus door mens en hond bedankt wordt. Als wederdienst geneest Sint Lazarus de honden van hun kwaaltjes, zo vertellen de mensen tijdens de ceremonie.
Lysander Wiering geeft wekelijks verslag van de afleveringen van Metropolis. Afgelopen donderdag was ‘haar’ het centrale thema in Metropolis. Het groeit op ons hoofd en ons lichaam, sommigen verdienen er geld mee en anderen offeren het. Metropolis zocht uit hoe verschillende culturen omgaan met haar.
Als eerst stelde Metropolis haar als uiterlijk kenmerk aan de kaak. Over smaak valt niet te twisten en daarom is uiterlijke schoonheid relatief. In Pakistan is het aan te bevelen om je borsthaar niet af te scheren. In de eerste reportage van de avond ging Pakistaanse correspondent Kazim de straten op en toonde de kijkers dat borsthaar de grote trots van de Pakistaanse man is. Zelfs tegen betaling weigerden de ondervraagde mannen hun borsthaar te scheren, want zo zeggen zei: “In Pakistan staat borsthaar symbool voor mannelijkheid en eer. Het onderscheidt mannen van vrouwen.”
Lysander Wiering geeft wekelijks verslag van de afleveringen van Metropolis. De aflevering van vorige week stond geheel in het teken van baby’s. Metropolis maakte een rondje om de aarde en zocht uit met welke geboorterituelen ouders er alles aan doen om hun kroost te beschermen en gezond te houden.
Het eerste land dat de revue passeerde was Cambodja. We zien hoe een plattelandsmoeder in één van de meest afgelegen provincies van Cambodja op het punt staat te bevallen. De Bunong stam, waarvan de moeder lid is, hebben hun eigen taal, cultuur en geloof. Hier hoort ook een eigen geboorteritueel bij. Hierin hebben bepaalde delen van het lichaam bij en na de geboorte een belangrijke functie. Zo is het traditie de navelstreng te bewaren en vlak na de geboorte hangt de vader de placenta in de familieboom, die verderop in het bos gelegen is. Dit doet hij voor de bescherming van het kind. De navelstreng wordt gebruikt om het kind mee te reinigen wanneer het een zonde begaat.
De reportage erna komt uit Israël. Pasgeboren jongetjes worden vlak na de geboorte besneden. De reporter reist mee met Menachem, die per dag wel twee of drie jongetjes van hun voorhuid verlost.
Door Lysander Wiering.
De Metropolis van afgelopen donderdag 29 januari stond in het teken van ‘De Dood’. In de uitzending kregen we reportages te zien die toonden hoe mensen op verschillende plekken in de wereld, verschillend omgaan met de dood en hun overleden dierbaren. Alhoewel, waren de verschillen wel zo groot?
Emoties en rituelen zijn onlosmakelijk met de dood verbonden. Metropolis liet ons zien dat er uiteenlopende rituelen bestaan om de doden te eren en dat mensen van plek tot plek verschillende manieren hanteren om het leed draaglijker te maken. Op het eerste oog is het aannemelijk dat emoties voortkomen uit het verliezen van een dierbare en dat de rituelen rondom de dood simpelweg voortvloeien uit de krachtige emoties die het verlies van een dierbare bij de nabestaanden teweeg brengen. Maar in de antropologie wordt hier nog weleens anders over gedacht.
Door Lysander Wiering. De metropolis uitzending van afgelopen donderdag over masturbatie liet zien dat gebruiken en de betekenis van zelfbevrediging overal op aarde verschilt. De één durft er vrijuit over te spreken, de ander beschouwt het als een zonde.
Metropolis begon dit jaar in Zuid-Amerika. Volgens de lokale reporter is men in Peru erg open over seksualiteit en volgens de tiener die centraal staat in de reportage hoort seks bij de Peruaanse cultuur; men is erg open over seksualiteit en de meisjes lopen er sexy bij. De Peruaanse tiener durft dan ook openlijk te spreken over zijn masturbatiegedrag met een behulp van een papaja en ook zijn moeder weet hier van af: “liever zo, dan dat de varkens en kippen het haasje zijn…” Door de seksuele cultuur in zijn stad zegt hij: “gek te worden als hij het niet zou doen.” Hoewel de jongen in het filmpje het niet ziet als een zonde, is hij er ook niet trots op. Hij hoopt van het masturberen af te komen zodra hij eindelijk echte liefde vindt; iets waar hij reikhalzend naar uit kijkt.
Lysander Wiering liep drie maanden stage bij het VPRO programma: ‘Metropolis.’
Voor Standplaats Wereld bericht hij wekelijks over de nieuwe uitzendingen. Aankomende donderdag 22 december wordt de eerste afleverig uitgezonden, over masturberen. Hier lees je hoe al tijdens de aankondiging commotie ontstond over dit onderwerp.
Drie maanden lang werkte ik voor het tv-programma Metropolis. In deze drie maanden hield ik mij vooral bezig met journalistieke werkzaamheden. Ik schreef teksten voor de website en monteerde korte promofilmpjes. Ik maakte veertig uur per week deel uit van de redactie en heb zo met eigen ogen kunnen aanschouwen hoe een nieuw seizoen vanaf de basis wordt opgebouwd. Voordat ik dieper in ga op het antropologische onderzoek dat ik verbond aan mijn stage zal ik eerst antwoord geven op de vraag: wat is Metropolis eigenlijk? Metropolis is een tv-programma waar bij elke uitzending universele thema’s uit het menselijke leven centraal staan. Dit kan zijn: angst, liefde of gevaar, maar ook vrije tijd, overgewicht, en verleiding.
Igreja Céu de Maria, na Holanda (Foto de arquivo: Santo Daime)
By Barbara Arisi The ancient drink ayahuasca or daime is one of the powerful forces that connects the seemingly distant worlds of Amazon and Europe, ‘indigenous’ and ‘metropolitan’. It is born from the encounter and circulation of many traditions such as popular Catholicism, local shamanism and the Afro-Brazilian pantheon. Forest beings such as the snake, the jaguar and the humming bird coexist in rituals with saints, gods and spirits. The result is a unique and powerful experience for those who humbly surrender to learn what ayahuasca, a beverage prepared with the jagube vine and the leaves of the chacrona, has to teach.
By Robert Pool It is with sadness we wish to inform you of the death of our colleague, Mario Rutten, Professor of Comparative Sociology and Anthropology of Asia at the Department of Anthropology and the Amsterdam Institute for Social Science Research at the University of Amsterdam, Programme Group Moving Matters, People, Goods, Power & Ideas.
By Rhoda Woets. On a foggy morning in November, the artist Bernard Akoi-Jackson walks at a snail’s pace and courteously over the Ten Kate market in Amsterdam. His body and hair are covered in gold; a hand-made cloth, made from sown strips of different fabrics, is eloquently draped over his lifted wrists. On his feet are golden Ahenema slippers. Only the yards of red and yellow cloth that the artist wrapped around his waist offer some subtle warmth in the autumn cold. As a conceptual artist, Bernard Akoi-Jackson aims to break out of the confines of the white cube in addressing audiences in public spaces and to create work that reacts to its immediate environment. His work and performances are intended to spark off debate, and create new narratives in the dialogue between audience and artist. As Akoi-Jackson lived for a few months around the corner as an artist-in-residence of the Thami Mnyele foundation, the performance is also a farewell to the place and space where he bought food and cloth and interacted with market traders.
By John Boy. The Bijbels Museum, a museum dedicated to the Bible founded in 1852, is located along the Herengracht in the center of Amsterdam. Finding myself with a few free hours one afternoon during a recent stay in the Dutch capital, I decided to tour the museum, notebook in hand. Wikipedia encumbered me with the knowledge that the museum’s public funding was subject to debate several years ago because “it has not done enough to attract a more diverse (i.e., non-denominational) audience”—and by non-denominational, this Wikipedia author evidently means people with no denominational affiliation. How does the museum present the Bible in a city known for its museums, especially its splendid art museums? And, more importantly, how does it cater to an audience that may not hold the Bible in special esteem?
The answer apparently is to display lots of flowers, or at least it was at the time of my visit. The main exhibit on display in the Bijbels Museum was “Belief in Nature: Flowers with a Message.” We are in the land of tulips and hothouses, after all. So while the publisher of the postwar British publication The Bible Designed to be Read as Literature broadened the appeal of the Bible by presenting it as beautifully typeset literature, the Bijbels Museum seeks to do so by presenting the Bible as floral pattern. That’s a very unfair characterization, but a worthwhile comparison. As Talal Asad writes, “the way people engage with such complex and multifaceted texts [such as the Bible], translating their sense and relevance, is a complicated business involving disciplines and traditions of reading, personal habit, and temperament, as well as the perceived demands of particular social situations.” In the case of “the Bible as literature,” that complicated business had to do with the emergence of literature qua imaginative writing in the long eighteenth century. What complicated business is going on in the Bijbels Museum? How does it manage to translate the “sense and relevance” of the Bible in the pluralistic, secular-liberal setting of Holland?
Can't find what you're looking for? Try refining your search:
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Lysander Wiering doet wekelijks verslag van de afleveringen van Metropolis. Afgelopen donderdag stond Metropolis geheel in het teken van dierenliefhebbers. Metropolis bezocht verschillende landen en continenten en toonde de speciale band tussen mens en dier. 
