Skip to content

8 search results for "neef-nicht"

Politiek verbod op neef-nicht huwelijken

door Edien Bartels en Oka Storms  In het regeerakkoord tussen de VVD en de PvdA staat dat neef-nicht huwelijken in beginsel worden verboden. Zonder verdere toelichting wordt dit onder de paragraaf ‘immigratie, integratie en asiel’ Waarom? Neef-nicht huwelijken zijn een politiek issue geworden.

Vanwege het ontbreken van toelichting voor het verbod in het regeerakkoord, kijken we voor het waarom naar eerdere discussies en een wetsontwerp dat in maart jl. naar de Tweede Kamer is gestuurd. Daarin wordt voorgesteld neef-nicht huwelijken tegen te gaan. De motivering is dat neef-nicht huwelijken vaak gedwongen zijn. De familie zou bepalen dat neef en nicht met elkaar trouwen.

Opvallend genoeg wordt er in het huidige regeerakkoord ook onder de paragraaf ‘emancipatie en gelijke behandeling’ gesteld dat gedwongen huwelijken strafbaar worden. Als dat zo is, waarom moet dan over neef-nicht huwelijken apart worden geschreven? Als het hier gaat om gedwongen huwelijken dan kunnen deze huwelijken tegengegaan worden door huwelijksdwang te verbieden?

In een eerdere verklaring vertelt de toenmalige wethouder van Amsterdam en huidige minister van binnenlandse zaken, Asscher, dat via neef-nicht huwelijken meisjes uit het land van herkomst naar Nederland worden gehaald om te zorgen voor tweede-generatie zoons die zwakbegaafd zijn en dan ook de rol van Assepoester voor de familie vervullen. Maar, neef-nicht huwelijken komen ook voor onder Nederlanders. Een EO-programma over een Nederlands neef-nicht echtpaar laat dit bijvoorbeeld zien. Waarom verschijnt dit verbod dan onder de paragraaf ‘immigratie, integratie en asiel’ in het regeerakkoord?

4 Comments

Zin en onzin van het verbieden van neef-nicht huwelijken

foto door Edien Bartels

Door Edien Bartels en Oka Storms De laatste tijd worden druk nieuwe maatregelen besproken om huwelijksmigratie te beperken. De vraag is waarom. Het lijkt er sterk op dat deze maatregelen niet de kwalen zullen verhelpen waartegen zij bedoeld zijn. Bij de recente toename gaat het om een ander soort huwelijksmigratie dan die waar de eerdere serie van maatregelen op gericht was.

6 Comments

“Antropologie is niet voor bange mensen.” Verslag van het afscheidsseminar van Edien Bartels

foto's Marije Koudstaal

 
foto’s Marije Koudstaal

Door Elizabeth Marteijn, mmv Monique van der Hoef
Een ode aan dr Edien Bartels en 43 jaar onuitputtelijke inzet voor de antropologie aan de VU; daar ging eigenlijk het seminar Brandende kwesties: de relevatie van de antropologie voor de samenleving over. Langzaam druppelen de gasten binnen, familie, collega’s, vrienden en studenten, allen komen zij vrijdagmiddag 15 februari naar het Metropolitan gebouw waar van 14.00 uur tot 18.00 uur het afscheidsseminar van Edien Bartels plaatsvond. Omdat Bartels veel ‘brandende kwesties’ – conflicten met een culturele achtergrond – heeft onderzocht, is dit het thema van het seminar. Drie sprekers uit alle fasen van Bartels’ carrière hielden een voordracht en als kers op de taart legde Bartels het publiek nog eenmaal uit waarom antropologie het laboratorium is voor studie en onderzoek naar de wereld.

1 Comment

Edien’s afscheid

EdienOp vrijdag 15 februari 2013 neemt Edien Bartels afscheid van de VU. Zij is in 1970 begonnen bij de vakgroep  Culturele Antropologie, vervolgens is zij verbonden geweest bij de opleiding Etnische Studies en Minderheidsvraagstukken en later bij de afdeling Sociale en Culturele Antropologie (SCA). Nu – 43 jaar later – neemt zij afscheid van deze afdeling.
Edien heeft vele brandende kwesties – conflicten met een culturele achtergrond – onderzocht en hierover uitvoerig gepubliceerd. Een greep uit de thema’s: meisjes- en jongensbesnijdenis, geweld tegen vrouwen, seksualiteit, de hoofddoek, de film Submission van Hirsi Ali en de moord op Theo van Gogh, remigratie, achtergelaten vrouwen en kinderen, gedwongen en consanguine huwelijken.

Bij haar onderzoek heeft Edien regelmatig samengewerkt met maatschappelijke organisaties,  onder andere met het Steunpunt Remigranten in Berkane (in Marokko), de Stichting Woonhuis en de moskee An Nour in Gouda, Nisa for Nisa, FSAN en SPIOR. Daarnaast heeft Edien veelvuldig samengewerkt met wetenschappers uit andere disciplines, zoals bijvoorbeeld met gezondheidwetenschappers, medici en genetici.

1 Comment

Ronde tafel conferentie over wetsvoorstel

By Edien Bartels en Tamar Pagrach Donderdag 7 juni 2012 vond er een rondetafel-conferentie plaats in het gebouw van de Tweede Kamer met leden van de vaste commissie voor Justitie en Veiligheid. Er waren vertegenwoordigers van de PvdA, CDA, Groen links, SP, PVV om te praten over het bij de Tweede Kamer aanhangige wetsvoorstel tot wijziging van het Wetboek van Strafrecht, het Wetboek van Strafvordering en het Wetboek van Strafrecht BES met het oog op de verruiming van de mogelijkheden tot strafrechtelijke aanpak van huwelijksdwang, polygamie en vrouwelijke genitale verminking (Kamerstuk 32840). Dit wetsvoorstel gaat dus over strafbaarstelling van gedwongen huwelijken, polygamie, en meisjesbesnijdenis.

Wetsontwerp
Dit ontwerp ligt sinds maart 2012 in de Tweede Kamer. Deze rondetafel-conferentie was aangevraagd door de vaste commissie om commentaar te horen van mensen uit de wetenschap en het werkveld. Het wetsontwerp is nog ingediend door staatssecretaris Teeven van Justitie in het kabinet CDA/VVD met de PVV als gedoogpartij. De toenmalige verhoudingen maken meteen duidelijk waar dit wetsontwerp vooral op gericht is: het tegengaan van migratiehuwelijken en (schadelijke) traditionele praktijken. Tamar Pagrach en Edien Bartels, verbonden aan de afdeling Sociale en Culturele Antropologie, hebben deze rondetafel-conferentie gevolgd. Edien Bartels is ook als spreekster opgetreden voor deze conferentie om vanuit onderzoekservaring een inhoudelijke bijdrage te leveren. Zij deed eerder onderzoek naar gedwongen huwelijken met Martijn de Koning en Oka Storms en naar meisjesbesnijdenis met Anke van der Kwaak (zie Bijlage). Momenteel zijn Tamar, Oka en Edien bezig met onderzoek naar consanguine huwelijken onder Turkse en Marokkaanse Nederlanders.

1 Comment

Islam en preconceptioneel testen

Amber en Ghariba

Door Edien Bartels Met je nicht of je neef kan je beter niet trouwen want dan loop je het risico op kinderen met een erfelijke afwijking. Dat is de gedachte die leeft onder veel mensen in Nederland. Maar er wordt ook wel anders tegenaan gekeken. Huwen met een neef of nicht is juist gewenst; dat is een betrouwbare huwelijkspartner voor mensen afkomstig uit Noord Afrika en het Midden-Oosten.

Consanguïne huwelijken (huwelijken tussen verwanten) komen vooral voor in die gebieden waar de familie de basis vormt voor sociale en fysieke zekerheid van individuen. In West Europa wordt minder consanguin gehuwd, hoewel ook mensen van goede naam soms met een nauwe verwant een huwelijke sluiten, zoals Darwin, die gehuwd was met een volle nicht. Met de migratie van mensen uit Turkije en Marokko komen er ook in Europa meer consanguïne huwelijken voor. Maar speelt het probleem van erfelijke afwijkingen voor kinderen dan niet voor hen?

1 Comment

Open brief over huwelijksmigratie aan Tweede Kamer

Antropologen van de VU en hulpverleners van diverse instellingen hebben onderstaande brief gestuurd naar de leden van de Tweede Kamer Commissie  Wonen Werken en Integratie naar aanleiding van de voorgestelde veranderingen in de wetgeving ten aanzien van huwelijksmigratie

 Betreft: AO Inburgering Buitenland en Huwelijksmigratie

 Amsterdam, 15 november 2009

 Geachte Commissieleden,

 Onderstaande personen, actief op het gebied van inburgering, emancipatie en het waarborgen van rechten voor vrouwen en kinderen enerzijds, strijd tegen huiselijk geweld, gedwongen huwelijken en achterlatingen anderzijds, roepen u op kritisch te staan tegenover voorgestelde, aanvullende maatregelen tegen gezinsmigratie.

4 Comments

Marokkaanse vrouwen eisen banen en mannen

demonstrerende vrouwen
Foto's: Edien Bartels

Door Edien Bartels en Oka Storms.

We hebben niets meer te verliezen, we zijn 30 plus en trouwen niet meer. We hebben ruzie met onze families. Ze vragen: “Heb je niets beters te doen? Iedereen kan je zien. Schaam je.”

“Ik heb iedere dag ruzie, maar met de tijd zullen ze het begrijpen”, aldus de 32?jarige Touria, een van de dertien universitair opgeleide vrouwen die al vier maanden demonstreren voor het provinciehuis in Berkane, een plattelandsstadje in Noord Marokko, nabij de Algerijnse grens. Ze zitten daar vier dagen per week, maandag tot en met donderdag, van 9 tot 18 uur, omdat ze werk zoeken.

Niet iedereen is het eens met deze actie.

5 Comments

Can't find what you're looking for? Try refining your search: