Met haar zwarte Wonder Woman-t-shirt krijgt ze zomaar een gratis biertje van het meisje achter de bar. Omdat het barmeisje zelf een slip van de heldin aan heeft en omdat Aisha Bosnie voor haar Wonder Woman is. Gaandeweg het gesprek met deze afgestudeerde van Culturele Antropologie blijkt ze inderdaad wel iets van de stripheldin te hebben: ze is strijdvaardig, strategisch en gepassioneerd.
Aisha Bosnie (30 jaar) rondde haar studie aan de VU af in 2007 en werkt nu als itemregisseur bij BNN. “De berichtgeving over allochtone jongeren is vaak kort door de bocht,” vindt Aisha. “Het zijn díe Marokkanen en díe Turken. Als antropoloog is cultuurrelativistsch denken het eerste wat je leert. Je kijkt eerder waarom mensen iets doen in plaats van dat te veroordelen. Ik denk dat dat in de media heel erg welkom is.”
Met haar items wil Aisha Bosnie de underdogs uit de samenleving vertegenwoordigen in de Nederlandse media. In de hoop dat jongeren die zich achtergesteld voelen of minderwaardig, rolmodellen zien en zich daaraan kunnen spiegelen. Ze werkt bij BNN en regiseert korte filmpjes voor programma’s als State TV en Spuiten en Slikken. Met een onderwerp dat is bedacht en onderzocht door de redactie gaat ze op pad met cameraman en geluidsman, om te zorgen dat er een kort verhaal wordt verteld. Bijvoorbeeld over de graffiti-artiest Riske De Rat of over de hiphopformatie DuvelDuvel. Ze stuurt dan de cameraman aan, monteert het item naderhand samen met de editor en zorgt ook voor de muziek.
Subculturen verbeelden
“Wat ik nu doe, heb ik eigenlijk ook gedaan in mijn studie Culturele antropologie, maar dit is veel concreter en korter, maar één dag. Ik doe voor de items vaak ook zelf het vooronderzoek, want dat vind ik leuk, net als in mijn studie. Die onderzoekservaring was ook relevant bij mijn eerste sollicitatiegesprek voor redacteur. Ik heb toen kunnen verantwoorden dat ik onderzoek heb gedaan tijdens mijn studie en ik ben in Brazilië geweest voor mijn scriptie, dus dat kon ik wel omzetten naar het vak. En omdat ik in mijn items graag subculturen verbeeld, duik ik er ook echt in en probeer te participeren. Dan ben ik toch een soort antropoloog in het veld.”
Zie hieronder Aisha Bosnie’s item over de hiphopdansstijl “krumping”:
Voordat ze als redacteur aan de slag ging voor de televisie, had ze zich er nooit mee bezig gehouden om de journalistiek in te gaan. “Ik wist niet eens wat het inhield. Maar ik werd wel aangenomen bij het productiebedrijfje en het bleek echt gaaf werk. Uiteindelijk gaat het toch wel om netwerken. Dat is mijn ervaring. Er zijn heel veel leuke baantjes, maar die worden niet geadverteerd.”
Hoe ze bij de televisie is terechtgekomen, is een mix van interesse, geluk en netwerken. Tijdens haar studie was ze een jaar lang manager van de rapper Raymtzer. Dat kwam voort uit haar liefde voor hiphop die ze al sinds haar dertiende koestert. Ze deed onder andere de perscontacten en bouwde een breed netwerk op in de hiphopscene. Via iemand die de functie van redacteur voor tv echt wat voor haar vond, kwam ze toen terecht bij een productiebedrijfje en werd verantwoordelijk voor de content van het programma Moccah op The Box. Twaalf items per week moest ze bedenken en daarvoor het vooronderzoek doen. Toen The Box werd opgeheven, was BNN net met een urban programma bezig en kwamen ze voor de eindredactie bij Aisha terecht. En inmiddels is ze itemregisseur.
Krumping: van Turken tot Polen
Haar leukste item was toen ze meeging met een groep krumpers. Krumping is een hiphopdansstijl uit LA, waarvan iedereen dacht dat het al wel was overgewaaid, maar er bleek in Nederland een groepje te zijn dat het nog doet. “Het was echt een sociale groep, met een hiërarchie en een leider,” vertelt Aisha. “Als een krumper iemand onder zich nam om te trainen, kreeg die leerling zijn naam. Heel interessant. Toen ben ik met die jongens meegegaan naar Duitsland en daar bleek dat er een hele Europese scene is. Van Turken tot Polen, echt van heel Europa. Ik vind het fascinerend als er mensen bij elkaar worden gebracht door één liefde, één passie, en die overstijgt dan alle barrières. Om dat dan weer te geven, dat vind ik heel inspirerend.”
Door Marieke Kolkman, redacteur en alumnicoördinator voor de Faculteit der Sociale Wetenschappen van de VU. Dit verslag verscheen eerder in het faculteitsblad Essay en op de alumni-website van de faculteit.
Voor eerdere berichten over afgestudeerde antropologen op Standplaats Wereld zie:
“Antropoloog wordt kunstenaar”
“Een Nederlandse docent in China”
Zie ook de alumniportretten op de VU website