By
This seems to have exposed a crisis within Left politics, its authenticity and potential for offering an alternative argument to the growing Right-wing discourses currently running amok in Europe. I write this blog as an anthropologist and as a person who knows that these ongoing changes affect us all. And it seems to me that these are bad times for Europe; for minorities especially but also the rest. But why has this happened and what are the consequences?
The U.S “War on Terror” in the aftermath of 9/11 has had a dramatic impact upon European politics and identity. The power and reach of the U.S. campaign; the discourses it employed, the European governments it assimilated and the wars it instigated, has seemingly tapped into European concerns over security but also a crisis in national identity and rights. I am referring here to those identities which have been compressed, packaged and invested with divine authenticity by our respective national governments concerning what it means to be ‘Dutch’, ‘French’ or ‘German’. These are national identities firmly rooted in territory, constructed and circulated through new media and addressed to an emerging mass number of valued voters being molded into a nation. Perhaps inescapably, we were also invited to practice these identities and seduced by the comfort they provided or promised. We came to believe them.
The discourses and projects of national identity and nation-building have relied on and indoctrinated in us a widespread fear of the external and internal Other. This can be traced back to the cold war and the forms of inter-European stereotypes and conflicts that both preceded and followed it. Europeans have long held fears and hatred against an external Other; whether it was the Germans, the Japanese, the Russians, whoever. There were internal enemies also, the Jews for example, the campaigns against whom lead to some of Europe’s worst acts of atrocity.
In post-cold war Europe we have now found new enemies both outside (North Korea, Iran, Iraq) but increasingly inside, bleeding the boundary of nation and threatening our identities. I am referring to the immigrants, Muslim women, the Roma, etc. and how the political elites of European countries like France and Holland have labeled and used them. As philosophers like Slavoj Žižek have suggested they have become the ‘Barbaric Other’, the deviants who are blamed for all that is wrong with society and therefore should be denied the rights that ‘we’ deserve more than ‘them’.
Such forms of discursive politics are now running amok in the political sphere. They exclude the ‘Barbarians’ and simultaneously include and form a valued public of voters who are summoned to express opinion as if they were self-evident and the only authentic ways of being in the world. Where are those Habermasian and utopian spaces for the equal expression of opinions and for dialogue? Where all people express, share and are challenged on views without falling back on essentialist discourses and identities treated as natural and indisputable truths. Often current discourses of political expressions are not being challenged and, worse still, they are being framed and legitimized as “freedom” of expression. This freedom of expression comes at a cost of other people’s freedoms. Is this really what we want “freedom” to be used for in Europe?
What are the consequences? Whether unconsciously or consciously to appeal for more votes, there has been a re-establishment of essentialist conceptions of national identity and belonging through racism and prejudice against minorities. European societies are also politically divided and this distracts attention away from national and international issues that matter and affect all of us. What about widespread cut-backs in spending on education, health care and pensions? What about a response to genocide in Sudan, the persecution of Falun Gong, global warming, etc.? They will be passed as necessary or ignored and therefore continue, with little hope for widespread change.
What is the answer then? More restrictions and integration policies cloaked in essentialist and civilizing discourses? Ban the burqa across the whole of Europe? Round up more of the Roma and send them back to where they ‘originally’ came from? How about a new left political movement which can address and re-balance these right-wing discourses that run amok and divide our societies? Or more protests by more people against our governments who use racist campaigns against minority groups as a means of competing for voters? Setting up and joining more facebook groups? It’s hard to say what should happen and what could be done. There are many people trying, one way or another, I know, and what I have to say here isn’t anything new.
Perhaps freely and honestly expressing our opinions and fears is actually a good starting point. But this would need to be met with recognition that, right or wrong, such opinions and fears are not ‘natural’ and do not define who we are to the core. We must acknowledge that what we often think, say and express is in actual fact a result of national projects and discourses which do not always match the changing world we are subjected to. Its time to be realistic, modest and accept we often simply reproduce the discourses of others without knowing for sure. I also don’t know. I have no idea what it’s like to be an aging Dutch national and to have witnessed social and cultural change in Holland. Nor have I ever experienced being a Muslim or covering my body with a burqa as an act of piety to Allah.
Instead I write as an anthropologist who cannot help but be suspicious of the political elites and the forms of media and discourse they utilize. My point is that media, and I mean media in a broad sense as including meta-discourses like ‘integration’ or even the words we utter, as well as their mediation through TV, newspapers and the like, are now everywhere and we are dependent on and even imprisoned by them. Although they enable communication, they are not neutral and they have tainted histories which continue to work in the formation of our identities and opinions. They often work to distance us from, and numb us to, ‘people’.
If only the emerging Right-wing mass of voters could meet those minority groups face to face and try harder to understand them not as images and discourses, and as everything that is said to be wrong with society, but with respect and modesty. If this utopian fantasy could happen (it won’t, but let me imagine for a minute longer) then maybe we would all read newspapers and watch TV more critically and listen to and engage with one another in a more reflexive way. We might also develop new media, new discourses, to create new possibilities which aim for a higher egalitarian standard. We might understand difference better or realize the common things we desire for our societies and then take these to our governments and ask them also to change.
Scott Dalby is a PhD student at the Department of Social and Cultural Anthropology of VU University Amsterdam. His research focus is on Falun Gong practitioners.
Oh mijn god. Het is echt ongelofelijk wat een stelletje linkse
activisten jullie zijn. Deze blog heeft niks meer te maken met
wetenschap maar is puur links extremistisch gedachtegoed. Het is
peuterschoolfilosofie van het niveau nul; een onsamenhangend zootje
groepsdenken wat niet zou misstaan in de meeste extremistische kern
van GroenLinks.
Als jullie nu echt een serieus forum willen starten met interessante
maatschappelijke discussies, neem dan eens een voorbeeld aan
anderen die wel succesvol zijn. Kijk bijvoorbeeld eens naar de
opinie pagina van de Volkskrant:
http://opinie.volkskrant.nl/
Op de Volkskrant wordt tenminste wel ruimte geboden aan mensen met verschillende achtergronden en visies. In plaats van eenwegscommunicatie is dit een pluriform platform waar interessante maatschappelijke discussies plaatsvinden tussen mensen met verschillende maatschappelijke en/of politieke achtergronden. Hier komen mensen aan het woorden variërend van harde kern sociaaldemocraten als Tomas von der
Dunk tot oud VVD politici als Bolkestein, Islam critici als Amanda Kluweld en zelfs op zijn tijd Arabisten als Hans Jansen.
Verras ons eens een keer en nodig eens iemand uit die niet sympathiseert
met Hamas of meedoet aan sit down protesten. Laat bijvoorbeeld eens
een persoon als Keesjemaduraartje aan het woord als gastblogger:
http://keesjemaduraatje.web-log.nl/
Ik weet zeker dat keesjemaduraatje als oud student van de VU, enthousiast blogger en persoon met oorspronkelijk een links activistische achtergrond met plezier jullie blog eens wilt verreiken met een gastblogpost ter bevordering van de pluriformiteit van dit platform.
I’m sorry Viktor but your argument that this is unevenly based extreme Left ‘peuter’ school level philosophy is rather funny (well done!) but doesn’t say anything about the main issues or argument raised in the article. The article was meant to offer an interpretation of the present political situation from ‘my’ perspective as an anthropologist (drawing on theories of media and identity) and non-Dutch person living in the Netherlands. Obviously I am not exempt from Left-political influences (you could hardly argue that you yourself are free from Right-wing influences as you have again and again distributed on this web) and I have been clear that it is my personal perspective without claiming to represent all diverging opinions and perspectives involved.
This my personal opinion and I do not officially speak for Standplaatswereld but I personally think you are missing the point in arguing that Standplaatswereld must always give a balanced argument i.e. left-wing and right-wing in every article. You yourself have chosen to rather rudely contribute a Right-wing persepctive through completely denouncing the entire article in the way you have chosen. In what way can this be considered productive in offering a balanced perspective? I also struggle to see how simply referring readers to other sites where people offer a ‘critical voice against Islam’ can be considered as providing a balanced social perspective. Is it really Islam that is ‘the problem’ here? Do the people expressing opinion on the website you post really come from so vast a range of social and political backgrounds as you say?
Thanks Scott for your contribution that is very much appreciated at a time when quite a lot of people tend to adjust to their elected (?) populist liberal right wing government; doing business as usual (policy as usual?) and hardly keep an eye on the broader ideological consequences to THEIR science, society, and inclusive perspectives concerning social welfare and equality in that respect.
The rise in othering ethnic and religious difference, e.g. targeting gendered Islam faith, is speeding up in recent years though it was predicted for a couple of years. But clearly it is difficult to get through this web of meta-nationalism underlying domestic interests of different EU member states; Europe at large. And indeed, it is not a new story that influential elites (which might be ‘new elites ‘ as well) cover social unfairness as produced by an econommic system they usually benefit from while offering a timely scapegoat as things fall apart….
it’s called racism…. either we tackle this from the start, or we become complicit to ‘policy’ that might institutionalise it…
we all have a choice
Beste Scott,
Mijn probleem met je artikel is dat je op een ongenuanceerde wijze een vijandsbeeld creëert, namelijk politiek rechts. Je schetst een klimaat waarbij de huidige maatschappij of politiek gericht zou zijn op uitsluiting door middel van racisme. Je doet dit echter zonder je claims te onderbouwen met verifieerbare feiten. Dit is linkse activisme en geen wetenschap.
Wat je hier lijkt te missen is dat veel maatregelen van het rechtse kabinet juist als doel hebben om de integratie te bevorderen. Hier ligt geen racisme aan ten grondslag. Mocht je dit echter toch claimen moet je dat als wetenschapper onderbouwen met onderzoek of verifieerbare feiten. De maatregelen van het huidige kabinet zijn eerder een reactie op een eerder mislukte immigratiepolitiek, waarbij het doel is de huidige mensen in Nederland kansen te bieden om succesvol deel te laten nemen aan de maatschappij. Het vrijblijvende karakter is er inmiddels echter terecht vanaf.
Het creëren van een “vijandbeeld” gebaseerd op racisme is een veelgebruikte strategie onder linkse activisten. In plaats van feiten baseer je jouw stuk op een soort antropologische rastheorie, waarbij ras of natie als “sociale constructie” zou worden gebruikt om de “Enemy” uit te sluiten. In je stuk ga je er voor het gemak maar even aan voorbij dat er in “Enemy regimes” als Noord Korea, Iran en Irak gruwelijke en barbaarse wandaden worden begaan.
In mijn commentaar schreef ik dat de artikelen op dit forum een “onsamenhangend zootje groepsdenken is, wat niet zou misstaan in de meeste extremistische kern van GroenLinks.’ Het radio interview van Anne de Jong vormde hierbij een hoogtepunt. KeesjeMaduuraatje wijst in zijn artikel ¨Antropologische Activisten aan de VU” terecht op enkele structurele Antropologische missers:
http://keesjemaduraatje.web-log.nl/keesjemaduraatje/2010/11/antropologische-activisten-aan-de-vu.html
“Als Anne de Jong bijvoorbeeld spreekt over een “Hulpconvooi naar Gaza” en ze pretendeert wetenschapper te zijn, dan moet daar op zijn minst een kanttekening bij. Die paar rugzakken met spullen en die paar dozen medicijnen over datum, kunnen natuurlijk nooit een echt hulpkonvooi zijn. Een antropoloog, juist een antropoloog, zou het symbolische karakter van de bootreis zeker moeten benadrukken. Onafhankelijk of je het daar mee eens bent”
Het probleem waar KeesjeMaduuraatje terecht op wijst is dat: “Het gaat bij de wetenschap namelijk niet om propaganda of emoties, maar om bewijsbare en falsifieerbare feiten. Falsifieerbaar betekent dat je ook zoekt naar het tegendeel.”
Deze basis wetenschappelijk houding herken ik niet in veel van de artikelen op dit forum. Waar zijn bijvoorbeeld de kritische geluiden naar aanleiding van bovengenoemde artikelen? Naast de vraag van Kees zou een andere mogelijke kritische vraag kunnen zijn: waarom heeft de terroristische organisatie Hamas, die nauw betrokken is bij de organisatie van deze bootreizen, openlijk in de statuten staan dat ze de vernietiging van de Joodse staat nastreeft? Ik denk dat zelfs jullie weten wat het laatste land was dat gedreven door ideologie en natie hetzelfde doel had. Dat jullie hier geen vragen over stellen is kenmerkend voor het door groepsdenken beïnvloede linkse activisme, waarbij geen ruimte wordt geboden aan kritische geluiden van buitenaf. Een leuke kanttekening hierbij is dat enkele onder jullie het nieuwe Kabinet (wederom zonder verifieerbare feiten) onder dezelfde categorie plaatsen als Hamas. Ik heb gelukkig nergens in het regeerakkoord gelezen dat wij de vernietiging van de Joodse staat nastreven.
In plaats van discussie is de standaard reactie na ongefundeerde aanklachten op dit forum: “Dit is mijn persoonlijke opinie, ik schrijf niet namens de VU”. Dit is natuurlijk een uitstekende manier om elke waarheidsclaim in stand te houden. Nu kan ik nog een tijdje doorgaan met commentaar leveren maar de naam van de volgende artikelen zeggen eigenlijk al genoeg:
De Israëlische soldaat: immoreel monster
(Ga a.u.b. een tijdje onderzoek doen naar checkpoints in Afrika in door burgeroorlogen geteisterde gebieden en ondervind wat geweld, moord of immorele monsters kunnen zijn. Verveelde Israëlisch soldaten monsters noemen is een beetje flauwe propaganda.
‘De PVV moet helemaal niks!’
etc.
etc.
Even om misverstanden te voorkomen: de titel van het hierboven aangehaalde blog is “De Israelische soldaat: immoreel monster?” Met een vraagteken dus. En de auteur van die blog, Erella Grassiani, doet precies wat auteurs op deze website volgens Viktor niet doen: een genuanceerd beeld schetsen waarbij verschillende perspectieven worden belicht. Daarbij ontkracht ze het beeld van het “immoreel monster” juist. Ze schrijft:
Very interesting and relevant post. The recent expulsion of Roma throughout most of France and much of Italy is clear evidence of the pertinence of questions raised in the text and need for (theoretically grounded) scrutiny. I think this is less about the battle between left and right politics but rather (as the author indicates) a crisis of inclusion, identification and alterity; Said’s seminal work on the ‘Other’ (and Zizek) is a welcome framework for critically examining this dialectic. The question is: how is the ‘Other’ produced in contemporary media and social/political discourse, what are the assumptions there (e.g. myths of ‘origin’ and nationalism), and how does it lead to processes of inclusion/exclusion? This in my view is not a question of racism (this cannot hold up in the case of some Roma who have more genetic roots in France than in ‘origin myths’ but who are still marginalised and deported) per se but rather how the intensification of recent anti-immigrant/anti-roma policies (and open violence) pervading much of Europe are rooted in myths and presumptions about difference.