Skip to content

Category: Discriminatie & racisme

Whose social cohesion? College van Nina Glick Schiller

Whose social cohesion? Cosmopolitan anxieties and ethnographies of urbanism.

Door Ina Keuper  Op 27 september 2012 hield Nina Glick Schiller, tot deze zomer directeur van het Research Institute for Cosmopolitan Cultures van de Universiteit van Manchester in Engeland een gastcollege voor alle studenten van de afdeling Sociale en Culturele Antropologie in het kader van de jaarlijkse Antropologendag. Daarin stelde zij zich de vraag: Hoe, wanneer, waar en waarom worden mensen met een migratieachtergrond kosmopolitische stedenbouwers? Alle studenten van het eerste bachelorjaar waren verplicht een verslag te schrijven van het college; onderstaande tekst is gebaseerd op de werkstukken van drie van deze eerstejaars: Marissa Klouwer, Tim Poelman en Matthias Teeuwen.

Voorafgaand aan het college werd Glick Schiller gevraagd om te reflecteren op haar boek Nations Unbound (1994) waarin zij met Linda Basch en Cristina Szanton Blanc het transnationalisme van immigranten in New York beschreef en analyseerde en de term ‘transmigranten’ introduceerde. Zij maakten hiervoor gebruik van hun onderzoek onder immigranten uit Haïti, Grenada en St. Vincent en de Filippijnen die vele sociale, culturele, religieuze, politieke en economische  banden met hun land van herkomst combineerden met een meer of minder succesvol sociaal en economisch bestaan in New York. Dit week af van de destijds heersende theorie dat immigranten zich losmaken van het herkomstland en zich volledig assimileren in het land van vestiging.

Leave a Comment

Mag ik een mesties zijn? Por favor?

Door Ton Salman  Meerderheden hebben gewoonlijk geen etnische identiteit. Dat hebben alleen de minderheden, de tribes, of ‘groepen’ of minorities. Thomas Hylland Eriksen wees er terecht op: “nations tend to be dominated by ethnic groups which deny their ethnic identity (instead presenting themselves simply as citizens or humans) and relegate others to minority status or assimilate them” (Eriksen 2001, 51). Maar het kan verkeren, zoals in het huidige Bolivia. Daar wil die ‘meerderheid’ (maar-niet-heus) nu ook een ‘echte identiteit’ hebben.Wat is er aan de hand?

Leave a Comment

The Politics and Ethics of keeping things clean: striking insights from South Africa


 


Image taken from http://kimmoment.wordpress.com/2011/08/18/mayhem-madness-media-exaggeration/

 By Tarryn Frankish Globally, the question of how to deal with the ‘dirty business’ of keeping things clean remains pertinent. In this blog I look to South Africa for insight into these questions as strikes around the globe by cleaning staff force us to think about the politics and ethics of keeping things clean elsewhere.

As a Desmond Tutu scholar, working at the Vrije University in Amsterdam in the Netherlands and the University of the Witwatersrand in South Africa I have the unique opportunity of spending time in two countries as I work towards my doctoral degree. My first trip to Amsterdam coincided with a strike by cleaning services in May 2010. More recently, as I was leaving Amsterdam in February 2012, the working conditions of cleaning staff were again in question. This question resonates with what I have come to know in South Africa.  Striking similarities in the way ‘cleaning’ is organised in the Netherlands and South Africa became apparent to me during my stays despite the contextual differences between the two countries, wherein cleaning work is performed and negotiated. The situation in South Africa (and some of the similarities witnessed in Amsterdam) suggests much for thinking about the politics and ethics of keeping things clean in a global context.

1 Comment

Gezocht: ontwerpers en designers m/v voor restylen Zwarte Piet

Door Rhoda Woets Op 3 december zou Sinterklaas voor de 26ste keer welkom worden geheten in het Canadese Vancouver door een slordige 500 Canadezen met een Nederlandse achtergrond. Het vertrouwde ritueel ging dit jaar echter niet door. Al eerder deze week werd besloten tot een belangrijke verandering: er zouden geen Zwarte Pieten mee buitelen in de optocht. De beslissing hiertoe werd genomen na klachten van Afro-Canadezen over het racistische en achterhaalde karakter van de knecht. De organisatie van de intocht bood excuses aan. Niet aan Sinterklaas, noch aan zijn volwassen fans die het een ander uit te leggen hebben aan hun kinderen. Nee, in een verklaring zei de organisatie tegen Afro-Canadezen zoveel als “We hebben het niet kwetsend bedoeld, sorry hiervoor.” Nadat Nederlandse Canadezen echter aangaven een ontvangst zonder Pieten onwenselijk te vinden werd de intocht in zijn geheel afgelast.

Een dergelijk ingrijpen is in Nederland ondenkbaar:

6 Comments

‘Symbolische uitburgering’ en de neonazi moorden in Duitsland

by mac42

Door Daan Beekers Een nachtwake voor de slachtoffers bij de Brandenburger Tor, een grote demonstratie in mijn wijk Friedrichshain en constante aandacht op radio en TV: tijdens de afgelopen weken die ik in Berlijn doorbracht stond de publieke discussie hier in het teken van de door neonazi’s gepleegde moorden op negen middenstanders met een migrantenachtergrond (mit Migrationshintergrund zoals dat hier heet), acht van Turkse en één van Griekse afkomst. Deze moorden werden tussen 2000 en 2006 op verschillende plekken in Duitsland gepleegd en stonden bekend als de ‘döner-moorden’ (twee van de slachtoffers hadden een döner-zaak). De ondernemers werden allen, schijnbaar in koelen bloede, in hun eigen zaak doodgeschoten. Tot voor kort waren de daders niet gevonden.

De recente ontdekking dat drie neonazi’s verantwoordelijk waren voor deze moorden, en voor nog een moord op een politieagente, bracht een grote shock teweeg in Duitsland (de daders behoorden tot de terreurgroep Nationalsozalistischer Untergrund; twee van hen zijn dood aangetroffen na een mislukte bankoverval, de derde heeft zich bij de politie gemeld). Het nieuws maakt duidelijk dat de moorden zonder aanzien des persoons zijn gepleegd, om geen andere reden dan de buitenlandse afkomst van de slachtoffers.

Leave a Comment

‘Policing Tradition’

Door Markus Balkenhol

Op 12 november hield Sinterklaas zijn jaarlijkse intocht, deze keer in Dordrecht. Net als andere jaren was het weer een drukbezocht evenement. Ook de kritiek op Zwarte Piet, inmiddels eveneens traditie, ontbrak dit jaar niet. En zoals gewoonlijk werd daar met geweld (symbolisch en fysiek) op gereageerd. Dit jaar heeft het geweld echter een nieuwe kwaliteit. Het werd niet meer, tegen de wet in, door burgers uitgeoefend, maar door de politie, als uitvoerend orgaan van de staat.

Wat is er precies gebeurd in Dordrecht?

15 Comments

Who is Shooting Who in South Africa?

By Duane Jethro Ryan Anderson, writing for the anthropology blog Savage Minds, recently raised the question of the usefulness of authenticity as a methodological tool in the social sciences. Invoking Edward Bruner’s observation that, “authenticity is a red herring, to be examined only when tourists, the locals, or the producers themselves use the term” (Culture on Tour, 2005:5), Anderson argues that authenticity can be constructive in so far as it opens up possibilities for “empirical investigation [into] how different people create and imagine what is and what is not authentic”. Drawing on the controversial case of the Damon Winter’s manipulated photos of American soldiers in the Afghan war, for which the photographer won a prestigious award, Anderson’s post asks us to think about what criteria we should use to evaluate the authenticity of images.

Leave a Comment

Where and how can unrecognized refugees from Burma in Thailand be themselves?

By Ursula Cats and Allegra Palmer January this year, a concrete wall collapsed in Pathum Thani, Thailand, severely injuring Charlie Tiyu, a man from Burma who lives in Thailand as an undocumented migrant worker. He broke his left hip and suffered internal injuries, including a crushed large intestine and a bruised bladder. And yet, his injuries were not the biggest of his concerns.

Leave a Comment

‘Sorry Day’ in Australië

Door Maaike Matelski  Op 26 mei vindt in Australië de jaarlijkse Sorry Day plaats. Anders dan Anzac Day, de nationale herdenking van oorlogsslachtoffers waarvoor men landelijk een vrije dag krijgt en massaal om vijf uur ‘s ochtends bij een monument verzamelt, geniet Sorry Day relatief weinig bekendheid onder de niet-aboriginal bevolking van Australië. Sorry Day bestaat sinds 1998 en kreeg een nieuwe impuls nadat de toenmalige minister-president Kevin Rudd in 2008 publiekelijk en officieel excuses aanbood voor de decennialange praktijk om aboriginal kinderen bij hun ouders weg te halen om ze een ‘betere’ opvoeding te geven in een pleeggezin. Over deze ‘stolen generations’ wordt onder meer verslag gedaan in een rapport uit 1997 genaamd Bringing Them Home, alsmede in de op waarheid gebaseerde speelfilm Rabbit-Proof Fence.

Leave a Comment