by Sarah leBarron As I walk into Old School Amsterdam, I feel instantly at home. Coffee vapors float around me, pulling me towards the barista cart. I’m handed a steaming cup of vegan cappuccino, the…
Leave a CommentCategory: Milieu & gezondheid
BY FREEK COLOMBIJN Every human settlement has to think of a way to dispose its solid waste, but each place finds its own particular ways to do this. I was once again forced to think…
Leave a Comment
DOOR FREEK COLOMBIJN It is a truism to state that the amount of solid waste produced daily is enormous. Mount Everest has become a symbol of just how widespread the waste problem has become. Mountaineers…
Leave a Comment
Door Elbert Huijzer Toen mijn kinderen nog klein waren, werden geregeld de wat- en waarom-vragen gesteld. Papa, wat is dat? Papa, waarom is dat zo? Als ik het dan ging uitleggen realiseerde ik me vaak dat ik op de waarom-vraag maar een half antwoord had. Want waarom doen mensen de dingen zoals we ze doen?
Ik hoopte een helder antwoord te kunnen geven over goed en fout, over de logica van ons gedrag, maar dat lukte niet altijd. Vooral bij gedrag dat fout is of makkelijk verbeterd kan worden is antwoord geven lastig. En het wordt confronterend als het je eigen gedrag betreft, dat ook niet altijd logisch en doordacht is. Je ontdekt dat er altijd argumenten zijn waarom de logica van absoluut goed en fout niet gevolgd wordt. Er zit heel veel tussen.
Leave a Comment
By Alexander Dunlap
Confronting a room of ‘Revolutionary Communists’ and Marxists about their desire for industrialism in 1980, Russell Means took the time to explain the uncomfortable reality of extractivism in native territory:
Leave a Comment
By Vera van Rijn Although the media frequently reports on African children dying from malaria or HIV, it is actually pneumonia that is the biggest killer in children under five. With nearly 1 million annual deaths, pneumonia kills more children than HIV, diarrhea and malaria combined. Pneumonia is called ‘the silent killer’ because even today little attention is paid to this disease. In 2015 I joined a research team in the slums of Kampala, Uganda, in search of a way to stop children from dying of this disease.
Leave a Comment
Door Freek Colombijn Een risico van antropologisch veldwerk is dat we soms vergeten hoe sterk we gebonden zijn aan onze eigen ervaringen. We doen intensief onderzoek onder een beperkte groep mensen of in een beperkt gebied en moeten niet te snel op grond daarvan generalisaties maken voor een groter geheel. Aan deze wijsheid werd ik onlangs weer eens herinnerd.
Ik doe al jaren onderzoek naar afval en andere milieuproblemen in Surabaya, de tweede stad van Indonesië met bijna 3 miljoen inwoners. Hoewel ik door een ruim gebied rondtrek, beweeg ik me toch voornamelijk in het oudere deel van de stad. Hoezeer dat deel mijn beeld heeft bepaald, werd ik me weer eens bewust toen ik een paar dagen geleden met de auto de stad verliet. Mijn bestemming was een NGO, waarvan het hoofd me veel zou kunnen vertellen over de vervuiling van de Brantas rivier, die door Surabaya loopt. Ik sprak met hem af op zijn kantoor in Gresik, een plaats die deel uitmaakt van de agglomeratie Surabaya, waar hij een educatief programma voor een schoolklas zou verzorgen. Als deze les afgelopen was, kon ik hem spreken.
Leave a Comment
Door Freek Colombijn Europeanen staan vaak snel klaar om de Amerikanen te bekritiseren om hun milieuonvriendelijke gedrag. We hebben maar ten dele recht van spreken, want veel beter doen we het niet. De gemiddelde jaarlijkse consumptie van drie soorten plastic (PE, PP en PVC) is in de VS 68 kg per persoon en in Europa 50 kg. In de VS zijn er 797 auto’s op 1000 inwoners en in Nederland 528.[1] Ik heb vaak aangenomen dat gewone Amerikanen de druk op het milieu best konden verminderen, als ze maar wilden, maar afgelopen zomer op vakantie in de VS merkte ik dat het helemaal niet makkelijk is om milieuvriendelijk te leven.
By Veronika Macku.
I wake up in a small town called Malvinas Argentinas that still maintains something of the traditional village feeling. It is situated very nearby to Córdoba, the capital of the province of the same name, in central Argentina. Edgardo, twenty-seven year old student of agro-economy, Ernesto, his father in his early fifties, and I are heading to a small farm, situated half an hour driving from Malvinas. That is where Edgardo cultivates vegetables and breeds animals for the last three years. He felt attached to nature since he was a small child. While Ernesto drives, he listens to his favourite music: local folklore.
Just when we cross the Malvinas road sign and a red line appears and the houses disappear, we observe a soybean field on the right side, and a special tractor, that the locals call mosquito, that disperses pesticides over the field. Edgardo opens the window of the car, puts his hand outside and says: “The wind blows to the north, in the direction towards Malvinas, do you feel it?” I do the same, I put my hand out the window, and I agree. The wind is strong today. The town is behind us, but a few houses are spread over the field. We keep gazing a little bit more at the landscape and we keep driving to the farm.
Leave a Comment