Freek Colombijn Ons afval dreigt ons te verstikken. Zelfs de mooiste plekjes op aarde zijn bezaaid met plastic. Gelukkig nemen wereldwijd mensen initiatieven om de afvalberg te verminderen.
De feestdagen zitten erop. Voor veel mensen was het ook, of misschien vooral, een week van consumeren. Overdadige kerstdiners, vuurwerk, nieuwe kleren, cadeautjes onder de kerstboom. Dit alles hoeft helemaal niet in strijd te zijn met de kerstgedachte, want bij een feest horen lekker eten en mooie kleren. Wat wél een probleem is: met al dat consumeren produceren we natuurlijk ook een extra grote berg afval.
Na de feestdagen puilen onze vuilnisbakken uit van etensresten, lege flessen, pakpapier en verpakkingen van cadeautjes, verpakkingen van nieuwe overhemden en nylonkousen, afgestoken vuurpijlen, zelfs complete kerstbomen. Deze sporen van de feestdagen zijn kenmerkend voor een veel groter probleem: we dreigen om te komen in ons afval, wat een belangrijk onderdeel is van ons algemene milieuprobleem. Toen afgelopen december de vuilnislieden in Madrid staakten, werd de stad snel onleefbaar. Wie in de Himalayas – zuivere lucht, sneeuwwitte bergtoppen, kristalhelder smeltwater? – wandelt, volgt een spoor van afval. Jaarlijks laten bergbeklimmers 33.000 kg aan lege flessen op de Mount Everest slingeren en de basiskampen van de bergbeklimmers zijn amper te onderscheiden van een vuilnisbelt. In Kuta Beach, de bekendste badplaats van paradijselijk Bali (Indonesië), spoelt met elke vloed een nieuwe hoeveelheid zwerfvuil op het strand.
1 Comment
