By Lieke Prins When I initially left my house in Amsterdam to live in Colombia for three months I had planned to go to Chocó and study Afro-Colombian small-scale gold miners and their resistance strategies against large-scale mining companies. However, the first night in my new house with my new roommates in Medellin made me rethink my initial plans and inspired me to change in course of my research.
On the first night we were sitting on the floor of our apartment, getting to know each other. One of my roommates, an anthropology student of the Universidad de Antioquia, Ana Paula, had made us a simple dinner and aguapanela, a sweet sugary drink from Colombia. The small talk you normally have when you meet new people lasted for only two minutes; the conversation soon got a more serious tone and the two girls started to discuss the developments of La mesa de Havana – the peace negotiations between the insurgent group the FARC and government Santos.
Door Ton Salman Het zijn, wereldwijd, tijden van eerbetoon aan culturele tradities. Tot aan de vakantiefolders toe worden de “authentieke dansen”, de “oorspronkelijke rituelen” en de “intact gebleven, rustgevende dorps-levensritmes” beloofd aan –inmiddels ook– de massatoerist. Je kunt het meemaken in Vietnam, in Zambia, in Peru; “echte cultuur” kun je overal beleven.
En over dat cultuurtoerisme zijn inmiddels de nodige publicaties verschenen, over de voor- en nadelen voor de “locals”, over de effecten op economieën, over (erg scheve) winstdelingen, over de “agency” van de “authentieke dansers”, en over de verknipte toerist die massaal iets anders dan massatoerisme wil. De mooiste titel binnen dit veld is waarschijnlijk die van Nick Stanley: “Being Ourselves for You: The Global Display of Cultures”, al uit 1998.
Door Ton Salman Excuses dat ik er nu pas mee kom; de krantenberichten erover zijn al oud. De kwestie is dat het krantenkaternen betreft waaraan ik meestal geen prioriteit geef. Maar beter laat dan nooit. Het ging over voetbal, en over “oerwoudgeluiden”. Daarop vergastte een nogal onverkwikkelijk voetbalpubliek een zwarte speler, steeds wanneer hij aan de bal kwam. Een manier om een rekening te vereffenen over club-trouw, heb ik begrepen. Ten overvloede: dit gaat natuurlijk om tuig-van-de-richel, tinnef en geteisem. Maar daarover wilde ik het eigenlijk niet hebben. Het gaat me om de term: “oerwoudgeluiden”. Merkwaardig. En meer dan dat: een zeer ongelukkig gekozen term, wat mij betreft.
Door Ton Salman Op 21 februari spraken de Bolivianen zich uit over een grondwetswijziging die een extra herverkiezing van de populaire (en eerste inheemse) president Evo Morales mogelijk zou moeten maken. De huidige grondwetstekst staat één herverkiezing toe. Die verzilverde Morales reeds in 2014, met overmacht. De voorgestelde wijziging zou een tweede herverkiezing (die overigens pas in 2019 aan de orde zou zijn) mogelijk maken. Maar het werd een “nee”. Hoewel het spannend was: 51.3 versus 48.7 %. Wat is het verhaal achter deze regerings-manoeuvre, en achter de mislukking van het plan?
Legacy, history and mythology are essential when forming a social group or a community. And for capoeira, its history and the story of its liberation are important aspects in the meaning given to capoeira nowadays.
Zie de foto’s. Dit is wat er (al tientallen jaren geleden) gebeurd is: bovenaan de klif loopt een weg. Een automobilist, naar ik hoorde beschonken, kukelde over de rand. De bergwand is door erosie aangetast en bestaat uit een reeks vertikale, taps toelopende kloven of bergspleten. De auto is daar vertikaal, neus naar beneden, in beland. Bijna dwangmatig stel ik me de ervaring van de bestuurder voor: tsjak, daar zakte hij weer schoksgewijs een stuk naar beneden. En tsjak, nog een stuk. En nóg eens. En het wordt steeds nauwer. De klem wordt steeds strakker aangedraaid. Ik stel me voor dat de chauffeur de auto in z’n achteruit zette, en probeerde of….. maar neen – tsjak.
I wake up in a small town called Malvinas Argentinas that still maintains something of the traditional village feeling. It is situated very nearby to Córdoba, the capital of the province of the same name, in central Argentina. Edgardo, twenty-seven year old student of agro-economy, Ernesto, his father in his early fifties, and I are heading to a small farm, situated half an hour driving from Malvinas. That is where Edgardo cultivates vegetables and breeds animals for the last three years. He felt attached to nature since he was a small child. While Ernesto drives, he listens to his favourite music: local folklore.
Just when we cross the Malvinas road sign and a red line appears and the houses disappear, we observe a soybean field on the right side, and a special tractor, that the locals call mosquito, that disperses pesticides over the field. Edgardo opens the window of the car, puts his hand outside and says: “The wind blows to the north, in the direction towards Malvinas, do you feel it?” I do the same, I put my hand out the window, and I agree. The wind is strong today. The town is behind us, but a few houses are spread over the field. We keep gazing a little bit more at the landscape and we keep driving to the farm.
8 Oktober jongstleden promoveerde Mijke de Waardt aan de VU op het proefschrift: “In the Name of the Victims? Victim-Survivor Associations Negotiating for Recognition in Post-Conflict Peru.” In deze blog vat zij haar dissertatie samen.
Mijke de Waardt In de berichtgeving door media en humanitaire organisaties worden slachtoffers van burgeroorlogen of dictaturen vaak eenzijdig afgeschilderd. Iedereen herkent waarschijnlijk de beelden van wenende personen die foto’s van hun gestorven of verdwenen geliefden omhooghouden, of van wanhopige mensen die uitleggen wat voor angstaanjagende ervaringen hen zijn overkomen. Minder wordt getoond hoe deze mensen gezamenlijk proberen om hun leven te reorganiseren na het ervaren van dergelijke incidenten, en wat voor politieke eisen zij hebben voor de toekomst van hun land.
Het geven van getuigenissen is een voorbeeld van de belangrijke rol die slachtoffers kunnen hebben in een transitieperiode, waarin onder andere activisten, politici, journalisten en wetenschappers proberen om een reconstructie te maken van mensenrechtenschendingen die begaan zijn tijdens het voorgaande gewelddadige conflict of repressief regime. De verhalen van ooggetuigen vormen tegenwoordig één van de belangrijkste bronnen van informatie voor het achterhalen van deze historische feiten.
Door Eva de Jong – Vier VU studenten volgden in augustus het Academic Advancement Program (AAP) aan University of California, Los Angeles (UCLA). UCLA en de VU hebben een uitwisselingsprogramma dat zich richt op diversiteit. Ter ere hiervan doen jaarlijks VU studenten mee aan dit programma. Ik was één van de gelukkigen. Als antropologe in spé keek ik mijn ogen uit. Natuurlijk niets mooiers dan te worden ondergedompeld in een andere cultuur.
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.