BY VIVIENNE SCHRÖDER During my three months of fieldwork in the Bay Area on the work/private life situation of early-stage tech startup founders, I learned the real importance of Marcel Mauss’ essay The Gift (1966).…
Leave a CommentCategory: Traditie & ritueel
By Freek Colombijn Every Sunday morning from 6 to 10 a.m. part of the main street of Surabaya is closed for all motorized traffic for an event that is called ‘Car Free Day’ (often abbreviated…
Leave a Comment
door Annemarie de Wildt
Een oratie die aantoont hoe we van alles erfgoed maken: de redding van het Thaise jeugdelftal, de monsterzwemtocht van Maarten van der Weijden en de BVO-tjes (Biertje Voor Onderweg) van André Hazes, daar gaat mijn museale hart van open. Irene Stengs aanvaardde met een zeer inspirerend verhaal het ambt van bijzonder hoogleraar Antropologie van Ritueel en Populaire Cultuur aan de Vrije Universiteit. Ze eindigde haar oratie met de hoop op een mooie samenwerking met Amsterdam Museum, Tropenmuseum en het Catharijne Convent. En vervolgens speelde de organist ‘Zij gelooft in mij’. Dat ik dat nog mocht meemaken op ‘mijn’ VU.
Leave a Comment
By Jane M. Ferguson
This financial speculation essay acknowledges the inspiration of the Dick Jensen version of the song, “Try a Little Tenderness,” in its principal guiding pun; it is a suggested pairing to savour while reading.
Oh, they may be weary. You’ve reached the end of your stay at a small hotel in Myanmar. Your bags are packed; you’re ready to go. The manager at the desk, Ma Thuzar presents you a carefully handwritten invoice in English, with the total amount written at the bottom in US dollars. Fishing into your billfold, you retrieve your US cash and present the friendly woman with a $100 note. Ma Thuzar receives it in her right hand (her right forearm supported her left hand) and within the moment her polite expression transforms to a gaze of scrutiny. She holds the note three inches from her eagle eyes, verifying the year of issue and series. Her brow furrows as she visually traces the edges of the paper, studying its material integrity. Flipping the note over, her scanning eyes stop at a soybean-size ink stain in the lower right-hand corner. She flips the note again and sees that the stain has permeated both sides of it. Ma Thuzar places the banknote on the counter, “I cannot take this one. Do you have another one?”
Leave a Comment
Door Irene Stengs.
In het kader van ‘onderzoek om de hoek’ kom ik nog een keer terug op mijn veldwerkexcursie naar de Huishoudbeurs van afgelopen februari. In mijn vorige blog omschreef ik deze ‘grootste braderie van Nederland’ als een voor de antropoloog interessante event omdat de beurs in feite een geconcentreerde uitstalling is van allerlei vormen van alledaagse cultuur in Nederland. Veel zaken die in het dagelijks leven een rol spelen en juist door hun alledaagsheid nauwelijks opvallen worden op de Huishoudbeurs ‘uitvergroot, uitgelicht en op een voetstuk geplaatst’. Voor de meeste bezoekers spreekt de invulling en inrichting van de Huishoudbeurs voor zich. Het antropologisch oog kan hier echter een vorm van exotisering in zien: het proces van overdrijving dat helpt om de vanzelfsprekendheid van het alledaagse (ook wel: het gewone, normale, natuurlijke, gebruikelijke) in nieuw licht te bezien, en wel, om te beginnen, door het impliciet gewone expliciet te maken. Bij nadere beschouwing blijkt dan dat wat vaak zo alledaags is dat het nauwelijks opvalt, op allerlei manieren verbonden is met moeilijk zichtbare politieke en economische krachten. De vraag is dus in welke gedaantes het gewone zich op de Huishoudbeurs manifesteert als een relevante maar lastig te vatten dimensie van alledaagse cultuur.
Eén stand op de Huishoudbeurs kwam er gewoon voor uit: in een hoge, luchtige, oranje constructie stond: ‘Nederland houdt van g’woon’ (zonder e en zonder hoofdletter, spreek uit: gewoon). Het bleek te gaan om het gezamenlijk huismerk van twaalf kleinere supermarktketens. Anders dan de retoriek afgelopen jaar van een aantal politieke partijen over ‘de gewone Nederlander’, was g’woon mij geheel ontgaan. Kennelijk koop ik bij de ongewone supermarkt. En kennelijk vissen politiek en supermarkten in dezelfde vijver, puttend uit hetzelfde reservoir van stereotypen en emotioneel geladen aannames over het nationale zelfbeeld van ‘de Nederlander’.
1 CommentBy Liza Koch
This photo essay is about the process of making Nsima flour, the most important food people eat every day in Malawi.
count(page_images)7
Malawi
The process starts...
Working on the Fields
End of the Season
Waiting for the Harvest
Preparing the Maize
At the Mill:
-
Malawi
Most of the houses in the rural areas of Malawi disappear between the maize fields. -
The process starts...
Maize is planted in the fields and around the houses. -
Working on the Fields
Both men and women work on the fields, one of the daily activities during the rainy season. -
End of the Season
At the end of the rainy season people have to wait until the crops are dried. Slowly, the green colour of the fields turn to brown. -
Waiting for the Harvest
A woman walks in between the maize fields, which are almost ready to harvest. -
Preparing the Maize
The maize is peeled and dried, now it is time to go to the mill. -
At the Mill:
The mill grinds the maize into flour. This flour can be stored and used the whole year until the next rainy season when the process starts again.
By Meenaxi Barkataki-Ruscheweyh Let me begin by telling you a little bit about myself, the region and the people — the Tangsa — with whom I worked and some of the questions that I explored. Although I live in Germany now, I am Indian, more specifically an Assamese from the state of Assam in northeast India. Northeast India is a region which is geographically (and according to many, also emotionally) remote from the national capital at New Delhi. Separated from the rest of India except at a corridor, not much more than 20 kms at its narrowest, this region is surrounded by Bangladesh, Myanmar, Nepal, Bhutan and the Tibet region of China.
By Ina Keuper On 7 December the Department of Social and Cultural Anthropology organized its second Ethnographic Film Day, which featured four rather different ethnographic documentaries. Former staff member Ina Keuper was there and shares some thoughts on Standplaats Wereld about these particular films and the role of this visual medium in anthropology.
Leave a Comment
What is the value of film as medium for ethnographic fieldwork? With which dilemmas are film-making anthropologists confronted? What is the relationship between visual methods and other methods? What do visual methods contribute to research?
The Department of Social and Cultural Anthropology of the Vrije Universiteit, Amsterdam presents the Amsterdam Ethnographic Film Day during which we will screen ethnographic films and discuss the various theories and methods of visual anthropology. We aim to provide a platform for anthropologists and documentary makers engaging in visual anthropology to show their films and communicate their experiences with, and thoughts on, ethnographic film-making. For more information, visit our Facebook page or website.
3 Comments