Skip to content

Confessions of a Production assistant

256640243_594c69834b_z
Jong geleerd…? © Christine Urias, via Flickr Creative Commons

Door Myrthe van der Vlis

Voor mijn bachelorscriptie deed ik onderzoek naar de rol van gender in de Nederlandse filmwereld en de totstandkoming van de ‘female gaze’, een perspectief in film vanuit een vrouwe-lijke belevingswereld. Mijn interesse voor dit onderwerp kwam voort uit een stage bij het IDFA, waar zij een speciaal programma hadden over de ‘female gaze’ en de macht van filmmakers. Tijdens dit programma gingen vrouwen in debat over de rol van gender in de media. Vrouwen bleken vaker documentaires te maken en zodra een film een groot productiebudget had werkten er minder vrouwen achter de schermen. Zodoende besloot ik onderzoek te doen naar de structurele kenmerken van de filmindustrie die deze genderongelijkheid in stand houden.

Een bevinding die voortkwam uit mijn literatuurstudie is dat in Nederland het aantal vrouwelijke regisseurs al jaren stabiel is. Met dertig procent vrouwelijke filmmakers doet Nederland het zowel beter dan de ‘vrouwvriendelijke’ indie scene in de Verenigde Staten (twintig procent) als het politiek-liberale Europa (zestien procent). Vrouwelijke regisseurs zijn echter nog steeds in de minderheid, en hun meest succesvolle films, qua bezoekersaantallen en opbrengsten, zijn vooral kinder- of jeugdfilms. Ook in Nederland zijn vrouwen beter vertegenwoordigd in de arthouse-sector en documentairewereld. Het succes van hun films zit niet perse in het aantal bezoekers of geldopbrengst, maar meer in de prijzen die zij binnenslepen en hun constante aanwezigheid.

Na het schrijven van mijn scriptie was ik zo enthousiast over het onderwerp dat ik graag mijn bevindingen wilde toetsen op de set van een film. Ook omdat een bachelor scriptie beperkt is qua omvang en onderzoeksmethoden, en er weinig ruimte is voor participerende observatie. Gelukkig heb ik een vriendin die producent is en ik vroeg haar of ik deze zomer niet toevallig ergens op de set kon helpen. Dit bleek goed getimed, want precies in mijn vakantie maanden begon zij als productieleider op de set van een Nederlandse film. Ik mocht komen helpen als productieassistent, de klassieke ingang voor mensen die een carrière in de filmwereld ambiëren. Ze waarschuwde me alvast dat het hard werken zou zijn en dat ik vaak rotklusjes toegewezen zou krijgen, maar niks hield mij meer tegen.

De stage die ik loop is voor de speelfilm ‘Fissa’, die in februari in de bioscoop zal verschijnen. De film gaat over een groep eindexamen scholieren die het vetste eindexamenfeest ooit willen organiseren. Dat lukt, maar het feest loopt gigantisch uit de hand, denk Project X meets Super Bad / The Hangover. Eenmaal op de set kwam ik erachter hoeveel er nog te leren valt. Ondanks dat ik in mijn scriptie geprobeerd heb de gang van zaken zo goed mogelijk weer te geven, blijkt tijdens deze stage wel hoe complex de filmwereld eigenlijk is. Ik ben dan ook ontzettend blij met de kennis die ik vergaard heb tijdens mijn studie, maar besef des te meer hoe belangrijk het is om iets zelf te ervaren. Ondanks dat de filmwereld een bepaalde cultuur heeft, met gedragsnormen en rituelen, is het de dynamiek tussen mensen die de structuur bepaalt. Waar ik mijn scriptie schreef vanuit een structurele benadering, wordt mij op de set de rol van agency duidelijk. Een mooie toevoeging voor mijn kijk op de wereld, en een ode aan de antropologie, die participerende observatie als onderzoeksmethode gebruikt.

Myrthe van der Vlis deed de bachelor Culturele antropologie en Ontwikkelingssociologie aan de VU, en is gespecialiseerd in gender, media en film. Momenteel volgt ze de master Bestuurkunde: Besturen van maatschappelijke organisaties aan de VU, en werkt als onderzoeker documentaires bij Palentino Media.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *