Skip to content

Keulen: een goed begin?

25440623230_d2b1aeaa09_b
“Unser Feminismus ist antirassistisch – Reclaim feminism” (12 maart 2016, Keulen) © strassenstriche.net, via creative commons


Door Reinhilde K?nig en Marina de Regt   
   De discussie over de gebeurtenissen in Keulen doet ons als feministen diep zuchten. Het debat rond seksueel geweld wordt al jaren gekaapt door rechtse politici en liberale onruststokers. Sinds de Amerikanen in Afghanistan oorlog voeren onder het mom dat meisjes weer naar school moeten gaan en de rechtse politieke spits in Nederland alles omarmt wat homo is, is een discussie over het beschermen van ‘onze vrouwen’ gevaarlijk dubieus. Een agenda waarin seksueel geweld en “vreemdelingen” in één adem genoemd worden, is een agenda die vrouwen- en mensenvijandig is en niets met strafvervolging van seksuele gewelddaden te maken heeft.

Waarom heeft deze nacht zoveel losgemaakt? Was het alleen de fantasierijke mix van ‘vreemdeling en seksueel geweld’? Veertig jaar geleden werden de eerste ‘Blijf van mijn Lijf huizen’ in Duitsland opgericht door feministes, en werden de oprichtsters op het stadhuis uitgelachen: ‘Er zijn geen vrouwen in onze stad die geslagen worden, en als er eentje is, dan mag die bij mij bescherming zoeken’ zei een burgemeester in een stadje, dicht bij Keulen. Het lachen bleef nog jaren hangen in de gangen van mannenbolwerken in Duitsland; tot 1997 was verkrachting in het huwelijk niet eens strafbaar. Maar na de aanrandingen in Keulen is geseksualiseerd geweld een thema voor iedereen, want ja, nu zijn het vreemdelingen die aan “onze vrouwen” zitten.

Rechtse partijen slijpen hun messen in Duitsland, waar elke week een huis in de fik staat, totdat de eerste mens in vlammen opgaat. Het is een kwestie van tijd en de gewelddaden van Keulen worden misbruikt als een keerpunt in de discussie rond migratie. Wie het werkelijk waren speelt geen rol meer. De nacht die alles veranderde en opeens iedereen tot feminist maakte? Waarom is het belangrijk wie het waren? Duitse feministen spreken zich na de gewelddaden in Keulen uit tegen seksisme en racisme. Vrouwengroepen, zoals de ‘Verein Frauen helfen Frauen e.V.’ , strijden al veertig jaar tegen geweld tegen vrouwen. Zij maken duidelijk dat vrouwen als een beschermd deel van de samenleving worden geportretteerd op het moment dat het politiek goed uitkomt, terwijl er elke week vrouwen vermoord en verminkt worden, vaak door naasten en familie. In Duitsland heeft een op de vier vrouwen ervaring met fysiek geweld binnen haar relatie en 90 procent van al het geweld tegen vrouwen komt van mannen.

Is Keulen misschien een goed begin? In Europa is een discussie op gang gekomen over geweld tegen vrouwen en meisjes op straat. Seksueel geweld tegen vrouwen en meisjes hoort bij een hetero-normatieve cultuur waar mannen de macht hebben. Het vermengen van de discussie over seksueel geweld met de discussie over migranten en vluchtelingen is pure bigotterie en hypocrisie; in Duitsland, maar ook in Nederland, is eigendom beter beschermd dan het lichaam van een vrouw die aangerand is. Wetten die seksueel geweld strafbaar zouden kunnen maken, worden door precies dezelfde mensen in stand gehouden die nu zo hard roepen dat Keulen de nacht was die ons allemaal tot feministen heeft gemaakt.

Reinhilde Sotiria K?nig is Directrice van LOVA’s School of Experimental Education en scriptiebegeleidster.

Marina de Regt is universitair docent Sociale en Culturele Antropologie aan de VU, en voorzitter van LOVA (Nederlandse Vereniging voor Gender Studies en Feministische Antropologie).

— Dit stuk is eerder geplaatst in Ad Valvas, de onafhankelijke universiteitskrant van de VU, op 22 maart 2016. —

2 Comments

  1. Fred van Oosten (ook zonder bot) Fred van Oosten (ook zonder bot)

    Ja het is treurig allemaal. En dan lees ik dit, dat maakt het niet beter:

    Eva niet geschapen uit rib, maar uit penisbot van Adam

    Door Chantal Caes – donderdag 12 juli 2012, 11:44 in categorie: Wetenschap

    In de vertaling van Genesis wordt de schepping van Eva als volgt omschreven: ‘Toen liet de Heer God de mens in een diepe slaap vallen; en terwijl hij sliep, nam Hij één van zijn ribben weg en sloot de plaats daarvan toe met vlees.’

    Die vertaling klopt niet volgens Scott Gilbert, hoogleraar biologie aan het Swarthmore College in Pennsylvania. Ten eerste is het onwaarschijnlijk dat God een rib, een bot dat ontdaan is van iedere symboliek, zou kiezen en als dat zo was dan zouden mannen 1 rib minder moeten hebben dan vrouwen en dat is niet het geval. In 2001 werd de theorie al gepubliceerd in een ‘Letter to the Editor’ van het American Journal of Medical Genetics (AJMG).

    Daarna liet Scott Gilbert zich bijstaan door Ziony Zevit, specialist in Bijbelse literatuur en Semitische talen aan de American Jewish University in Los Angeles. Zevit legde uit dat het Hebreeuwse woord in de beschrijving van het bot ‘de zijkant’ of ‘de flank’ betekende, maar ook de betekenis kon hebben van ‘paal’ of ‘kolom’, een soort van steunelement. Dat was precies wat Scott Gilbert dacht, het enige bot waaraan het de man tot op de dag van vandaag aan ontbreekt: het penisbot. Veel mannelijke zoogdieren, waaronder de chimpansee en de gorilla, beschikken over zo’n bot dat naar buiten schuift voor de copulatie.

    Tot slot heeft Scott Gilbert nog een subtiel anatomisch argument. De tekst van Genesis zegt dat God ‘de plaats sloot’ na de operatieve verwijdering. Dan verwacht je een litteken. Maar het enige litteken op de menselijke romp is de navel. Die heeft Eva ook en ligt niet echt aan de zijkant. Er is echter een prachtig litteken langs het hele mannelijke voortplantingsorgaan, de in de mediaanlijn gelegen huidnaad (de raphe), de lijn onder de penis die verder loopt over de balzak en perineum.

  2. standplaatswereld standplaatswereld

    Inderdaad treurig om te zien hoe diep deze ongelijkheid verankerd lijkt te liggen en wordt ge/misbruikt, maar ook erg interessant. Dank!

Your email address will not be published. Required fields are marked *