Vandaag is de officiële start van het jaarlijks terugkerende Africa in the Picture Festival. Voor echte Afrika-liefhebbers een must! In Amsterdam en andere steden zijn er films, debatten etc. het thema dit jaar: Crisis, What…
Leave a CommentSTANDPLAATS WERELD Posts
A few days ago I was watching a late night Dutch talk show (Knevel & Van den Brink) in which politicians, scholars, writers, artists and other generally well known persons discuss current events in the world. In this particular broadcast two self-proclaimed development workers operating in Kenya were invited to join the table . A few days ago they had been violently assaulted and robbed of their money, phones and digital cameras by a bunch of, what they accuse to be, local people. Supposedly the same people who are benefitting from the hard efforts of the couple in improving the educational sector in the area. They narrated the event with profound self-pity, it must have been a horrible experience for them indeed, and they could not possibly understand the grave injustice that has been brought upon them.
1 Comment
Deze stralende jongeman op de foto is Joseph Mumba Zulu, hij is afgelopen zomer afgestudeerd aan onze faculteit. Het Wereldtalentfonds heeft hem als buitenlandse student een beurs toegekend om te kunnen studeren. In Zambia heeft hij bij verschillende organisaties gewerkt die kwetsbare kinderen met AIDS steunen. Hij heeft bewust voor de master Social and Cultural Anthropology gekozen, vanwege de aandacht voor human security and insecurity. In het kader van zijn studie is hij tijdelijk naar zijn land teruggekeerd om te onderzoeken waarom mensen met HIV/AIDS – vreemd genoeg – geen gebruik maken van de medicijnen die gratis beschikbaar zijn.
Etnische identificaties van tweede generatie Nederlandse Chinezen
Je blijft altijd die Chinees, ook al ben je in Nederland geboren, spreek je vloeiend Nederlands en heb je alleen maar Nederlandse vrienden. Veel Nederlandse Chinezen van de tweede generatie hebben het gevoel altijd beoordeeld te worden op hun uiterlijk. Dit was een van de uitkomsten van mijn antropologische onderzoek naar etnische identificaties van tweede generatie Nederlandse Chinezen. Tijdens mijn veldwerk werd duidelijk dat een ‘opgeplakte’ identiteit een belangrijke rol speelt tijdens dit identificatie proces.
6 Comments9 januari 2009: honderden jongeren staan in spanning te wachten op de Deense band Outlandish. Het publiek bestaat grotendeels uit meiden met hoofddoek en het concert wordt gefilmd door de Nederlandse Moslim Omroep. De beats passen bij hiphop muziek; maar hier zijn geen bling bling, scheldwoorden, bloot of geld adoratie te ontdekken. De culturele invloeden uit Marokko, Honduras en Pakistan zijn te horen en Isam, Lenny en Waqas worden geïntroduceerd als de band die zingt over wat jongeren meemaken in hun leven.
5 Comments 
Zal ik het maar openlijk zeggen? Nederlandse bestuurders en politici houden niet van moslims die zelfbewustzijn uitstralen en bijna een sterrenstatus hebben. Het plotselinge ontslag van Tariq Ramadan als hoogleraar aan de Erasmus Universiteit en als integratieadviseur bij de gemeente Rotterdam laat echter geen andere conclusie toe. Shervin Nekuee heeft het onlangs mooi verwoord in de NRC. Hij plaatste de elegantie en hoffelijkheid van de retorisch begaafde Ramadan tegenover de boze mannen van de anti-Ramadan lobby die niet tegen hun verlies in de woordenstrijd kunnen.
5 Comments
Elke moslim, waar ook ter wereld, weet ongetwijfeld wat niet-moslims onder jullie mogelijk al hebben opgevangen: volgende zaterdag, 22 augustus, begint de Ramadan. De meeste van onze landgenoten zullen dit begrip, dat in feite de benaming is voor de negende maand van de Islamitische kalender, op zijn minst vagelijk associeren met de vasten die moslims tijdens deze periode geacht worden tussen zonsopkomst en zonsondergang in acht te nemen. Voor mij, als student antropologie, tijdens het college-jaar samenwonend met drie Islamitische vrienden, werpt zich de vraag op of ik samen met hen zal deelnemen. Het zou niet alleen een teken van solidariteit en respect zijn, maar ook een uitgelezen mogelijkheid om een van de meest toegepaste en hoogst geprezen onderzoeksmethodes in mijn vakgebied, de participerende observatie, in de praktijk te brengen.
3 Comments
Zoals zoveel wereldsteden, heeft Jakarta ernstig te kampen met verkeersopstoppingen. De stad is bij de aanleg niet berekend op de huidige grote aantallen mensen. Het verkeersprobleem is versterkt doordat de middenklasse groeit. Voor het comfort en de status wil zij een auto bezitten. Om dezelfde redenen, comfort en status, gaat de middenklasse, maar ook de elite, in nieuwe wijken ver buiten de stad wonen. Deze nieuwe wijken genereren natuurlijk weer extra verkeer, door de bewoners die in het centrum van Jakarta werken of winkelen. In advertenties voor deze wijken wordt steevast vermeld hoeveel minuten rijden het is naar het centrum. Maar de advertenties zeggen er niet bij dat de gunstige tijden van, zeg, 30 minuten, alleen gelden als er geen files staan (dus alleen midden in de nacht).
1 Comment
Afgelopen week schreef ik over de dood van Corazon Aquino, de Filipijnse ‘icoon van de democratie’ waarvoor Marcos indertijd het veld moest ruimen. Hoe de heroiek en het drama van de vreedzame ‘People Power’ revolutie in 1986 de politieke verbeelding nog steeds in de greep houdt.