Gisteravond toen ik van de stembus naar huis liep voelde ik de bijzondere sensatie van gestemd te hebben, mijn stem te hebben uitgebracht, een ‘verworven recht’ zoals dat zo mooi heet, dat niet overal vanzelfsprekend is (zoals ook bleek uit de bijdrage van onze Irakese collega Lahay Hussain).
Mijn enthousiasme verdampte snel toen de eerste prognoses bekend werden. De opkomst tijdens de Europese verkiezingen is op zijn best magertjes te noemen en de uitslag op zijn minst treurig. De meeste Nederlanders hebben niet de moeite genomen om te gaan stemmen en een aanzienlijk deel van de mensen die wel zijn gegaan, hebben op een partij gestemd die juist helemaal niets moet hebben van Europa en de belangen van Nederland vóór alles stelt. Hoe kan het dat wij Europa (nog?) niet kunnen omarmen? Ik denk dat antropologen, die bestuderen hoe mensen de wereld om hen heen begrijpen, daar zinnige dingen over kunnen zeggen.
7 Comments