Anthropological stories and insights from vrije universiteit amsterdam
By Kim Knibbe One day after the elections, the consensus in the media is that everything went relatively smoothly. Noynoy Aquino, the son of the two ‘icons of democracy’ Ninoy Aquino, assassinated by Marcos, and Cory Aquino, who led the revolution that ousted Marcos, is leading by a wide margin. Nevertheless, there were many voting-machine failures, and many people had to wait in line so long that they went home without voting.
Leave a Comment
Afgelopen week schreef ik over de dood van Corazon Aquino, de Filipijnse ‘icoon van de democratie’ waarvoor Marcos indertijd het veld moest ruimen. Hoe de heroiek en het drama van de vreedzame ‘People Power’ revolutie in 1986 de politieke verbeelding nog steeds in de greep houdt.
Vannacht is Cory Aquino overleden, de icoon van de vreedzame ‘ people power revolutie’ die de dictator Marcos uit de Filipijnen verjoeg in 1986. Zij was de politiek onervaren weduwe van een politieke tegenstander van Marcos, Ninoy Aquino, die in 1983 om het leven werd gebracht bij zijn terugkeer uit de VS. Op tv en tijdens de herdenkingen geeft iedereen hoog op van de verdiensten van Cory. Zij was de zelfbewust naieve en diep religieuze hoofdpersoon tijdens een drama in de Filipijnse geschiedenis dat voor velen nog steeds een hoogtepunt is om trots op te zijn. Samen met de katholieke bisschoppen riep zij het volk op om de straat op te gaan om twee opstandige generaals te beschermen tegen militaire acties van Marcos’ troepen en werd zij ingezworen als eerste vrouwelijke president van de Filipijnen en Azie.
De beelden van duizenden Filipino’s op de grote verkeersader van de Manila en biddende geestelijken voor de tanks roepen nog steeds kippenvel op.
4 Comments