Door Erik van Ommering Kinderen in oorlogsgebieden worden doorgaans geprojecteerd als iconen van onschuld in een wereld vol gruwelen. We kennen allemaal de spotjes van hulporganisaties die met schokkende beelden en dramatische muziek de kijker aanzetten tot donaties om de levens van deze ontredderde schepsels te verlichten. En het is waar: we kunnen ons nauwelijks een voorstelling maken van hoe het is om op te groeien onder voortdurende dreiging, te midden van mijnenvelden en vernieling, en te moeten leven zonder toekomstplannen, zonder scholing, zonder hoop. En toch is er meer. De reclamespotjes laten niet zien hoe kinderen ook onder gewelddadige omstandigheden manieren vinden om te leren, te werken, en te overleven. Hoe ze zichzelf vaak allesbehalve als weerloos slachtoffer zien, hoe ze indrukwekkende en inventieve manieren vinden om zin te geven aan de realiteit van geweld en verlies.
Deze week zendt Holland Doc vijf films uit over het leven van kinderen in conflictgebieden: documentaires die niet alleen laten zien hoe kinderen lijden, maar ook hoe weerbaar en inventief ze zijn.
2 Comments