Tag: jongeren

ABv Ledendag 24 mei 2013: over macht, bestuur en samenleving

Published May 22, 2013

Op vrijdag 24 mei van 9-17.30 uur organiseert de Antropologen Beroepsvereniging (ABv) een ledendag over macht, openbaar bestuur en samenleving onder de titel Anthropological Approaches to Governmentality: the State and its Shadows. Deze ééndaagse conferentie is een vervolg op de traditie van twee-jaarlijkse congressen van twee dagen die de ABv tot 2011 organiseerde. Plaats: Allard Pierson Museum, Oude Turfmarkt 127, Amsterdam.

Zeven onderzoekers van verschillende antropologie instituten in Nederland delen recente inzichten uit hun onderzoek en ook drie pas afgestudeerden komen aan het woord over hun Master’s thesis. Om 15.30 uur wordt de dag afgesloten met een lezing door prof. dr Nils Bubandt (Aarhus Universiteit) over Corruption, Spirits and the Democracy-to-Come in Indonesia.

Voertaal is Engels vanwege de buitenlandse sprekers. Voor meer informatie over het programma zie de website van de ABv. Hieronder volgt de Engelse toelichting op het thema:

‘Music to the Rescue’…

Published March 30, 2013

Een bericht uit Uganda van één van onze masterstudenten.

Door Renske den Uil.
… luidt de slogan van Mlisada, een project waar straatkinderen eten krijgen, kunnen douchen en de mogelijkheid hebben om muziek te leren spelen (zowel brassinstrumenten als gitaar, viool, piano en traditionele instrumenten zoals de adungu en de full set drums). Daarnaast biedt Mlisada onderdak aan zo’n tachtig voormalige straatkinderen, die dankzij Mlisada naar school kunnen en hier ook muziek leren maken. Mlisada is het project waar ik deze drie maanden een groot deel van mijn veldwerk doe. Waar ik begin januari nog baalde dat een groot deel van mijn onderzoeksvoorstel linea recta de prullenbak in kon, heb ik inmiddels een aangepaste focus, twee nieuwe projecten als case study en kan ik met recht zeggen dat ik hier, als een muziekliefhebbende antropoloog, mijn droomonderzoek doe.

1 Comment

Hometown Hackney – Audiodocument met interviews, raps en spoken word over de Londense rellen van 2011

Published February 20, 2013

Matthea de Jong studeerde antropologie, en is na haar studie bij “Movies that Matter” gaan werken. Dat is een Nederlandse organisatie die films promoot en vertoont over mensenrechten, o.a. tijdens het jaarlijkse “Movies that Matter Festival”. Los daarvan heeft zij gewekt aan een audioproject over de rellen in Londen in 2011. Zij is er het afgelopen jaar van september tot november geweest en heeft daar veel mensen gesproken en geïnterviewd in Hackney, een van de meest getroffen wijken. De rode draad was de vraag hoe de geïnterviewden kijken naar gerechtigheid (justice), in relatie tot de nasleep van de rellen. Twee dingen spelen daarbij een belangrijke rol: de hoge straffen voor de relschoppers en de relatie met de politie. Onderstaand een kort bericht ter contextualisering. In het te openen audio-bericht hoor je interviewfragmenten, “spoken word” en rap. De track
duurt in totaal 24 minuten. Voor het audio-bericht klik https://soundcloud.com/matthea-de-jong/hometown-hackney-130201.

Matthea de Jong: ‘Murder Mile’, zo werd de straat genoemd waaraan wij woonden. Dat wist ik pas later. De eerste week was ik verrukt van ons huis, van de parkjes in de buurt, het knusse boekwinkeltje, de kapel om de hoek waar yoga werd gegeven, ontelbare kapperszaken, Caribische afhaalrestaurants en levensmiddelenwinkels met mandjes groenten en fruit voor een pond. Het Leger des Heils bood een peuterspeelzaal aan waar ik met mijn 1-jarig dochtertje dankbaar gebruik van maakte. In zijstraten ontdekte ik hippe barretjes met vintage meubels en lekkere broodjes. Ze waren allemaal nieuw. Bij Broadway Market, even verderop langs de bioscoop en door het park met het buitenbad, moest je zijn om hipsters in hun nieuwste creaties te spotten. Witte wijn en latte’s in de late middagzon.

Niet veel later hoorde ik van een oorlog tussen wijken en straten. Postcode wars werden die genoemd.

Vroomheid van moslims is niet zo uitzonderlijk

Published November 30, 2012

foto door 'Ripperda' — foto door ‘Ripperda’

Door Daan Beekers Met veel verbazing wordt er gekeken naar de geloofsijver onder Nederlandse moslims, met name als het gaat om de jongere generatie. Vijf keer per dag bidden, wekelijks de moskee bezoeken of een hoofddoekje dragen: volgens velen zijn het bevreemdende verschijnselen in onze seculiere samenleving. Maar deze verbazing is wel erg selectief. Kijk eens naar de duizenden christelijke jongeren die elke zondag in de kerk zitten (niet alleen in de ‘bible belt’ maar ook in de grote steden) of samenkomen op massale bijeenkomsten als de EO-Jongerendag. Laten we eens ophouden moslims steeds weer als de grote uitzondering te beschouwen.

Onlangs bracht het Sociaal en Cultureel Planbureau het rapport Moslim in Nederland 2012 uit, dat laat zien dat het geloof voor moslims, vergeleken met een kleine 15 jaar geleden, onverminderd belangrijk is gebleven.

3 Comments

From ‘youth’ to ‘newly weds’: a Mennonite Wedding

Published December 1, 2011

By Karen Smits It was a cold and crispy, sunny Saturday afternoon in a little German town in the province Nordrhein-Westfalen. The family, whom I had not seen for over five years, warmly welcomed me and asked me to sit with them at one of the first rows of the church. From my memory, they wear cowboy boots, jeans, flip-flops and t-shirts. But today, for this occasion, the Mennonite family is dressed in more fancy clothing. This occasion is special to them, and they traveled from Belize to Germany to witness this event. For the past 20 years they have been waiting for this moment: their son and brother, who is 42 years old, is getting married. This is not just a marriage, it is a Mennonite marriage: a ritual in which their son, the eldest ‘youth’ member of their church, will obtain a new status.

1 Comment

Seksuele Rituelen

Published November 10, 2011

disco — http://spunk.nl/article/5054/seksuele-rituelen

Dit artikel is een fictionele tekst geschreven voor online literair magazine spunk.nl.

Door Sacha Hilhorst De Oegandese antropoloog is bij voorbaat al onder de indruk. De stam die hij bezoekt staat erom bekend heel ver ontwikkeld te zijn. Hij probeert zijn ontzag te onderdrukken, zulke vooroordelen zijn natuurlijk ongepast bij onafhankelijk onderzoek. Hij gaat namelijk research doen naar seksuele voorlichting bij een bepaald volk. Tussen de lakens laat een cultuur haar ware gezicht zien, zegt hij altijd maar.

Al de allereerste avond is de antropoloog getuige van een fascinerend paringsritueel. De hormonale lijfjes van puberale jongens maken de ruimte zweterig en heet en de bassen dreunen zo hard dat een dove erop kan dansen. Stamleden van een jaar of dertien verrichten een intieme dans. Soms buigen de meisjes zich naar voren terwijl de jongens achter ze staan, voor anale pseudo-seks. Opeens rukt één van de meisjes zich los van haar partner en trippelt ze naar de antropoloog. “Patrick is zoooo vies!”, jengelt ze. “Hij kreeg een stijve bij het schuren. Gatverdamme!” De antropoloog noteert het in zijn opschrijfboekje: “Schuren – een seksueel initiatieritueel om de zelfcontrole van de man te testen.”

Een avontuur in hokjes

Published May 22, 2011

Door Silvia van der Wal Trots geeft ik direct toe dat mijn leven vrij weinig structuur heeft. De enige constanten die ik al enige tijd nastreef zijn een zekere onafhankelijkheid, ontwikkeling en vrijheid. Wacht, dit klinkt net wat te spannend. De invulling die ik daar de afgelopen drie jaar aan heb gegeven was antropologie studeren en ondertussen werken in de horeca om mijn levensonderhoud en de reizen die daarbij horen te kunnen bekostigen. Zo, want na drie jaar antropologie kan ik het mij niet veroorloven mijn leven zo onzorgvuldig te romantiseren natuurlijk.

Waar ik hiermee naartoe wil is hoe ik, dankzij die houding, plotseling in Brazilië belande zonder daar veel over nagedacht te hebben. Een paar maanden geleden was het idee ontstaan dat ik mijn thesis ook best ergens anders zou kunnen schrijven, en waarom niet in Brazilië? Om eerlijk te zijn had ik meer weerstand verwacht bij het voorleggen van mijn plan, alsof ik de teleurstelling al had ingecalculeerd. Mijn verzoek was echter nog maar half geformuleerd, toen ik al toestemming en zegen ontving. Waarop ik direct alles begon te regelen, met alles bedoel ik hier voornamelijk het ticket, een paspoort en een afscheidsfeest. Pas toen ik mij hier eenmaal in mijn huisje had geïnstalleerd besefte ik werkelijk dat ik mijzelf – alleen – een compleet vreemd veld in had gestuurd en er nu voor de komende drie maanden dan ook alleen voor zou staan. Ik begon mij af te vragen waarom ik er nou eigenlijk voor gekozen had om mijn fijne leven in Amsterdam achter te laten voor een gek bergdorp. Was het verzet tegen het idee vast te zitten in een structuur?

2 Comments

Jeugd in Roemenie – een unaniem migratieverlangen, maar dan de H.A.M.-vraag…

Published March 10, 2011

Door Hendrine Stelwagen De jeugd in Roemenië heeft een zeer sterke mening over de situatie in hun land. Ze weten erg goed te vertellen wat er mis is in Roemenie en wie daar schuld aan heeft. Deze visie is een van de belangrijkste elementen in de constructie van migratieverlangen.

3 Comments

Hoe bereid je je voor op oorlog?

Published July 3, 2010

Lidewyde Berckmoes doet onderzoek met jongeren in Burundi. Eind mei vonden er de gemeenteverkiezingen plaats. Tegen de verwachtingen in, leden oppositiepartijen een grote nederlaag, waarop zij zich terugtrokken uit de presidentiële verkiezingen van twee dagen geleden. Zij wilden niet deelnemen aan oneerlijke, ‘gestolen’, verkiezingen. In het land is het sindsdien onrustig. Gelaten wacht iedereen af wat de toekomst brengt. Oorlog, dictatuur, of is er toch nog kans op vrede en democratie?

Sinds kort heb ik het gevoel dat ik een vreemde ben in dit land. Ik ben mijn feeling kwijt met wat er speelt. Het begon op de dag van de start van de presidentiële verkiezingscampagne, ongeveer 2 weken geleden. Ik zat bij een Ethiopisch restaurantje met wat vrienden toen de eerste smsjes over granaataanvallen in de stad binnenkwamen.

2 Comments