Door Mariska van Zanten Naar aanleiding van de blog van Freek Colom-bijn, reflecteer ik, als “pas” afgestudeerde antropoloog in deze blog op de eerste baan direct na mijn afstuderen. In 2014 mocht ik mij gelukkig prijzen dat ik meteen werk vond bij een Nederlandse NGO. Ook omdat al in 2014 verondersteld werd dat je als antropoloog niet snel een passende, leuke of hoog betaalde baan zou kunnen vinden, greep ik deze kans met beide handen aan. Want de baan leek mij fantastisch en het salaris vond ik prima. Ik startte bij een NGO die zich richt op kennisuitwisseling tussen professionals op het gebied van mensen met communicatieve beperkingen.
2 CommentsTag: ontwikkelingslanden
In
Als het water je tot aan de lippen staat, is de kleinste rimpeling voldoende om je te laten verdrinken. De Amerikaanse antropoloog James Scott gebruikte dit beeld om uit te leggen waarom veel boeren in het Zuiden risico’s mijden: een kleine verstoring van de normale gang van zaken kan hun fataal worden. De huidige klimaatveranderingen vormen zo’n verstoring. Het risico van een misoogst wordt vergroot. De klimaatveranderingen kunnen echter een nog directere levensbedreiging vormen voor mensen in de steden.
Leave a Comment