Foto essay door Edien Bartels, Trudie Visser (tekst) en Marije Koudstaal (© foto’s). Zij schreven eerder een blog over de problematiek van de Ezidi vluchtelingen: “Er blijft ons niets over.”
Tag: oorlog
Door Emine Igdi Hawar is een Koerdisch woord voor schreeuw of noodkreet. Wanneer iemand in een noodsituatie verkeert schreeuwt hij of zij “hawar!” (‘help’). Ferman was oorspronkelijk het officiële bevel van de Ottomaanse Sultan om iets gedaan te krijgen. In het Koerdisch staat ferman echter gelijk aan genocide, bijvoorbeeld verwijzend naar Fermana Ezídiya (de Ezidi genocide) en Fermana Fila (de Armeense genocide).
De laatste weken heb ik geregeld de Hawar! en Fermane! kreten gehoord, geroepen door de Koerden. Hiermee wilden ze aandacht vragen voor de gruwelijke daden van de terroristen die streven naar de inrichting van de zogenaamde Islamitische staat (IS) en die ik in dit artikel ISIS noem.
ISIS heeft in juni 2014 de tweede grootste stad van Irak, Mosul, overgenomen. Het Iraakse leger bood geen weerstand en verliet de stad. ISIS heeft het achtergelaten legermateriaal in beslag genomen. Sommige commandanten van het Iraakse leger en enkele soennitische stammen in Mosul hebben zich bij de ISIS aangesloten. Naast de olievelden die zij reeds in Syrië bezitten, gaf de overname van Mosul ISIS extra veel macht.
3 Comments
Door Rixt Vellenga Gulu is de grootste handelsstad in Noord-Oeganda. De regio Acholiland is rijk aan vruchtbaar land. Cassave, tomaten, aardappelen, rijst, bonen en papaya’s worden vanuit Acholiland naar verschillende regio’s en landen geëxporteerd. Met name naar de Democratische Republiek Congo en Zuid-Soedan. Sinds december heerst er onrust in Zuid-Soedan, en dat is met name in Gulu te merken.
Zuid-Soedan is sinds 2011 onafhankelijk van Soedan. De talrijke etnische groepen in Zuid-Soedan hadden jarenlang hun krachten gebundeld in hun gezamenlijke strijd voor onafhankelijkheid. Maar nadat het land in 2011 uiteindelijk daadwerkelijk onafhankelijk werd, viel de gemeenschappelijke vijand weg en kwamen de etnische tegenstellingen weer boven. Het geweld in Zuid-Soedan brak in december 2013 uit toen de president van Zuid-Soedan, Salva Kiir (van het Dinka volk) verklaarde dat de voormalige vice-president Riek Machar (van het Nuer volk) een poging tot staatsgreep had gedaan. Machar ontkent dergelijke pogingen tot een coup.
2 Comments
Door Rixt Vellenga, in Oeganda bekend als Marya Hoewel de 20-jarige oorlog 6 jaar geleden tot een eind kwam, is de armoede in Acholiland, Noord-Oeganda nog altijd groot. Waar veel families grote stukken land in bezit hebben, hebben ze tegelijkertijd geen kapitaal en middelen om dat land te bewerken (mede als gevolg van het feit dat men 20 jaar geen toegang had tot het land, waardoor het meeste land één grote bush werd, met overal bomen en struiken), en vrijwel geen inkomen om schoolgeld en medicijnen te betalen. Dus wat is de optie? Een stuk van dat land verkopen. Maar land verkopen is niet altijd even eenvoudig. Land kopen ook niet trouwens.
By Rixt Vellenga. Acholi people have a profound relationship with the land; land is the epicenter of economic behavior in Acholiland, and is an indivisible part of the social fabric. It is essential for housing (most people reside in self-made mud-huts on their land) and it is the means of livelihood subsistence and food security. Spiritually, Acholi culture emphasized the importance of being buried on ancestral land; otherwise the deceased’s spirit will remain earthbound in an indeterminate state, unable to reach the afterlife, and forever haunting the deceased’s family.
Since 1986 the Acholi people in Northern Uganda have been heavily affected by the LRA rebel group of Joseph Kony and the NRA army of current President Museveni. Tens of thousands of people have been killed, tens of thousands children have been abducted. From the end of the 1990’s and beginning of 2000, all people in most parts of Acholi region were forced by the government to go to IDP camps (although most people already settled in trading centers, which became IDP camps later). People who refused, were killed by the NRA. The IDPs started to leave camps from 2008.
Leave a Comment
By Erik van Ommering More than eighty people were killed in two bomb attacks on Aleppo’s university the day before yesterday. It was the first day of exams, yet countless non-students were identified among the victims—people who had sought refuge on campus, fleeing the brutal war between regime forces and armed opposition groups across Syria. Until now, Syria’s civil war has killed more than sixty thousand people, with vast material damage being inflicted and an estimated three million people being forced to flee their homes. Hostilities are likely to turn even more gruesome in the months ahead. Or is there anyone out there willing to halt the bloodshed?
3 Comments
Door Erik van Ommering. Hoe voel je dat een atmosfeer is veranderd? Dat de stemming verhardt, men gespannen is voor wat komen gaat? Zijn de straten rustiger dan anders? Klopt je gevoel dat er relatief meer groepjes jonge mannen rondhangen dan gezinnetjes en keuvelende dames? Hoe komt het dat de boulevard langs zee, normaal op een warme lenteavond het toneel van families rond waterpijpen, vrolijk gelach, luide muziek en krioelende kinderen, nu al om acht uur leeg stroomt? Kijken de mensen me aan met een blik van, weet je wel wat er hier elk moment gebeuren kan? Weet je wel dat er in de afgelopen weken drie brute moorden zijn gepleegd? Weet je wel dat de mensen camera’s installeren in hun winkeltjes, terwijl die normaal nauwelijks op slot worden gedaan? Het zijn de toespelingen, de roddels, de gespannen humor, de blikken, die verraden wat maar weinigen echt willen uitspreken. De bom staat op barsten. Dat kan over een maand gebeuren, of over een jaar. ‘s Avonds valt er een luid schot, vlakbij, in het hart van de stad. Het is stil. Het is een waarschuwing. Wie weet gebeurt het morgen al.
2 Comments
By Pal Nyiri Acccording to a feature in Nandu Zhoukan, 36 thousand Chinese workers have been evacuated from Libya with an efficiency that, the paper claims, astounded the world. The largest operation belonged to China State Construction Engineering (CSCE, ??????????, which alone employed 10 thousand Chinese workers. The paper interviewed an engineer working at a smaller operation, China Transport Construction Group (????????), which employed a total of 5,000 workers in Libya. This engineer, from Henan Province, worked on the real estate project near Benghazi that comprised the construction of 5,000 houses.
At the end of February, armed Libyan rebels assembled in front of the work site and commandeered two trucks. The Chinese workers assembled into units armed with crowbars and bricks; they barricaded the entrance with more trucks and threw stones over the wall. The attackers retreated, but the offices at another, unguarded work site were looted. The article refers to these Libyans as thugs and provides no political context, but the engineer is quoted as saying that Chinese workers have encountered hostility and have even been thrown stones at before. He attributes this to causing a rise in the price of consumer goods such as cigarettes: the price of Rothmans has doubled since Chinese visitors have been buying them up. The article quotes a Chinese researcher, Liu Zhirong, as saying that the Chinese media’s portrayal of African friendliness towards Chinese is skewed. The reality, it suggests, is more mixed, just as Chinese see Africa in a mixed light (they like that cars let pedestrians cross the road).
Leave a CommentHet grootste hiphop benefietconcert van de Benelux wordt binnenkort hier in Nederland en in België gehouden. Hieronder volgt een opinie stuk over Gaza en de reden waarom dit benefietconcert zo belangrijk is.
Door Zakarija Messari en Manu van Kersbergen In Gaza deed zich eind 2008 en begin 2009 een 22 dagen durende oorlog voor. Gaza werd aangevallen en zoals dat vaak met headlines gaat, ook al snel weer vergeten. Zo ook deze koude winter. Oorverdovend stil werd het. Het internationaal publiek keek naar de tragedie die zich afspeelde op het toneel en wandelde in shock de zaal uit. Het heeft niet langer dan een dag geduurd, of Gaza was al weer vergeten. Alsof er niets was gebeurd. Het structurele leed van de mensen in Gaza stopte niet bij het einde van die 22 dagen durende militaire en politieke operatie in 2009.
9 Comments