Door Maaike Matelski. In Myanmar (voorheen Birma) vindt momenteel een nationale volkstelling plaats. Deze blijkt zeer controversieel, ondanks de dringende behoefte aan betrouwbare statistieken na vijftig jaar militaire dictatuur. De onduidelijkheid over het aantal inwoners vergrootte bijvoorbeeld de twijfel over de uitslag van de eerste verkiezingen in decennia in november 2010, die uiteindelijk zouden leiden tot een formeel einde van het militaire regime. Hoewel de behoefte aan demografische cijfers binnen en buiten het land erkend wordt, is er momenteel weinig enthousiasme voor de census meer te vinden onder de Birmezen. De volkstelling,  grotendeels gefinancierd door de Verenigde Naties en een aantal Europese landen, brengt namelijk oude en nieuwe spanningen onder de bevolking aan het licht.

De oorsprong van deze gevoeligheden ligt in de koloniale tijd. De Britse overheersers die tot 1948 aan de macht waren benadrukten het onderscheid tussen de diverse etnische groepen, waarbij ze bepaalde minderheidsgroepen bevoordeelden. Dit versterkte onder de Birmaanse meerderheidsgroep de nationalistische gevoelens ten opzichte van de kolonisatoren, maar ook gevoelens van vijandigheid en superioriteit ten opzichte van de etnische minderheden die de kant van de Britten kozen. Ondanks de toezegging van gelijke rechten en zelfbeschikking ten tijde van de onafhankelijkheid bleef de relatie tussen de Birmanen en de etnische minderheden gespannen. De politieke en soms gewapende strijd van de etnische minderheden duurde voort tijdens de militaire dictatuur. Sommige vredesonderhandelingen zijn tot op de dag van vandaag gaande, en in bepaalde grensgebieden maken minderheidslegers feitelijk de dienst uit. Lees verder →