fieldwork 2014 – STANDPLAATS WERELD

Een tweede veldwerkverslag van de masterstudenten, dit keer uit Nederland. En ook dit keer overgenomen van de Vamos-Bien-site. Emmaly Berghuis doet onderzoek naar het verschijnsel van chronische pijn onder Marokkaanse vrouwen.

Door Emmaly Berghuis Terwijl ik in de leefwereld van mijn informanten duik–grotendeels Marokkaanse vrouwen– leer ik misschien nog wel het meest door zelf een soort migrant te zijn in hun wereld. Ik geniet van lekker Marokkaans eten en gezelligheid in de moskee en bij de vrouwencentra. Ik heb nu een paar keer Arabisch les gehad bij iemand thuis. Ik merk dan de frustratie en tegelijkertijd de voldoening van het leren van een vreemde taal en schrift. Ook heb ik iets geproefd van het moeten aanpassen aan een samenleving die niet is ingesteld op jouw gewoontes. Zo was ik mee met een uitje naar het Leidse Volkenkunde museum naar de tentoonstelling over de hadj naar Mekka. Uitrustend in de lounge rond het middag uur kwam er een discussie in het Arabisch. Na een tijdje legde iemand aan mij uit dat het tijd voor gebed was en dat de discussie ging over waar dat te doen en over de zon en welke kant op het oosten was. Dingen waar ik me normaal niet mee bezighoud maar voor hen een heel gewoon deel van elke dag.

2 Comments

Just like last year, various master students obtained a small financial allowance from the Vamos Bien-Foundation of our Department. In return, they write blogs about their fieldwork, posted on the vamosbien.nl-site. Like last year, we will re-post some of these field stories on our Standplaatswereld site. The first one is by Dafydd Russell-Jones. He went to South Africa to explore the experiences of poverty among white communities living in informal settlements in and around Pretoria. This research will explore the lived realities of white South Africans who have experienced a great shift in social and economic security since the end of apartheid.

By Dafydd Russel-Jones After commuting in and out of Westfort (an ‘improvised’ community near Pretoria) for the past 6 weeks, I was presented an opportunity to live in one of the spare rooms with a member of the Democratic Alliance and so I have been living as he does for the past week. On the very first visit to Westfort, I spoke with a young Soweto man with two kids, and Indian family who lived next door to a Zimbabwean family, a Zulu man, who was neighbours with an Afrikaner lady and also a coloured family. I was told by one of my supervisors that I should not go looking for the ‘rainbow nation’ whilst in South Africa because I simply would not find it. It is clear that the rainbow exists right here, but the colours are not united in their freedom of choice, instead they are bound in their daily struggles and alas, there is not a pot of gold sight.

During my time, I have tried to speak with a diverse range of people as possible but have carried out the most in depth interviews with minority of Afrikaners (20) as they are the focus of this study. Regardless of cultural background, there are three clear insecurities that would dominate any humans daily psychological, emotional and operational capacities; no running water, no electricity and not knowing that you will still be sleeping under the same roof come tomorrow.

Tag: fieldwork 2014

Marokkaanse vrouwen en de oorzaken van chronische pijn

Poor Whites in South Africa