Skip to content

Category: Oorlog & vrede

Het beschermen van cultuur: een ethische kwestie?

Door Rojan Bolling De trein van Galle naar Colombo is, zoals de meeste treinen in Sri Lanka, een gemoedelijk gevaarte. Een lange bruin-rode machine, enigszins verroest, vettig en deels zwartgeblakerd van de dieseldampen, die licht heen en weer schommelend door het tropische landschap voortzwoegt. Binnenin zitten mensen met elkaar te praten op de bruin-leren bankjes die eigenlijk net te klein zijn voor grote Westerlingen zoals ik. De mensen die geen zin hebben om zich over het kabaal van de rijdende trein heen verstaanbaar te maken turen uit het grote open raam naar de voorbijgaande stranden, palmbomen, en kleine huisjes die langs het spoor gebouwd zijn.

Leave a Comment

Bonte en bedwelmende antropologie in Burundi

Door Lidewyde Berckmoes Mijn tweede week in het veld. Ik lees een paar bladzijden van Law in a Lawless Land, Diary of a Limpieza in Colombia van de antropoloog Michael Taussig. Beperkt internet en geen tv zorgen ervoor dat ik eindelijk toekom aan de boeken die al weken op me wachten.

Leave a Comment

Geruisloos wordt Angola belangrijker

Poster met president Dos Santos: 'het bestrijden van honger en armoede is om de deelname van Angola, geheel en voor allen, zeker te stellen'

De politicoloog Inge Ruigrok promoveerde op 27 januari aan de afdeling Sociale en Culturele Antropologie (VU) op haar onderzoek naar de wederopbouw en verzoeningspogingen in het Angola van na de burgeroorlog.  In haar onderzoek heeft zij gekeken naar hoe de Angolese staat, geleid door de MPLA, zich weer probeert te vestigen en te legitimeren in vooral de rurale gebieden, waarvan een groot deel decennialang weinig of geen contact had met centraal gezag. In De Volkskrant van 29 januari verscheen een interview met haar door Marnix de Bruyne, dat wij hier graag met u delen.

Door Marnix de Bruyne (De Volkskrant) Angola wordt dankzij de olie-export pijlsnel een regionale grootmacht en geeft zelfs de kwakkelende economie van oud-kolonisator Portugal een flinke impuls. Die ontwikkeling voltrekt zich enigszins uit het zicht, omdat het land internationaal niet aan de weg timmert. Angola is vooral met zichzelf bezig. Dat beeld schetst Inge Ruigrok (40), die is gepromoveerd op de ontwikkeling van het immense zuidelijke Afrikaanse land sinds 2002, het jaar dat aan decennia van burgeroorlog een einde kwam.

Leave a Comment

Student antropologie: ik wil in Cairo blijven!

Door Valerie Alliet Onthutst en deels met stomheid geslagen wil ik het volgende graag met u delen. Inmiddels is het vrij bekend, voor eenieder die het nieuws omtrent Egypte en in het bijzonder Cairo volgt, dat het momenteel voor buitenlanders niet geheel veilig is in Cairo. Het Ministerie van Buitenlandse Zaken dringen sterk aan om op eigen gelegenheid het land (tijdelijk) te verlaten. Dit advies wordt overgenomen door de Nederlandse Ambassade in Cairo en zodoende ook door de VU Amsterdam.

Nu ben ik het zeker niet geheel oneens met deze statement van BUZA en liegen de feiten er niet om: er zijn inderdaad de afgelopen dagen flink wat buitenlanders opgepakt, meegenomen voor verhoor, geïntimideerd en vervolgens weer vrijgelaten. Ik heb de verhalen van dichtbij mogen horen en deze hebben zeker indruk op me gemaakt. Maar ook deze verhalen moeten in de huidige politieke context worden geplaatst. Het is inderdaad opmerkelijk dat de nieuwe vicepresident buitenlanders in Cairo spionnen van het Westen noemt, om vervolgens vele arrestaties later, na een crisisoverleg mee te delen dat alle journalisten in Cairo alle vrijheid moeten kunnen genieten.

1 Comment

Cambodia and Thailand fight over ancient temple

In recent days the conflict between Cambodia and Thailand over the 11th-century Preah Vihear temple has escalated. As a result of clashes over the weekend at least five people have been killed and thousands have fled the region, BBC reports. Cambodia researcher Gea Wijers explained what is at stake in this conflict in a post she wrote earlier for this weblog, which we reproduce here.

By Gea Wijers Cambodia must be the only country on this planet to proudly portray a ruin on its national flag. The stylized image of mythical Angkor Watt (a Cambodian temple complex) in its hay-day says all that needs to be said about the Cambodian government. Its tendency to opportunistically cling on to a romantic national past that may never have existed. Its tendency to defend this past, despite its invention by colonial foreigners and against claims by neighbouring states. And, last but not least, its tendency to legitimize the resulting defensive policies by simply inventing more traditions. The case of Preah Vihear may serve as an illustrative example.

1 Comment

Wat is er aan de hand in de Arabische wereld?

Protest in Tunis (door Nasser Nouri)

Door Erik van Ommering … hoor ik u denken deze dagen! Nu eens geen heibel tussen Palestijnen en Israëliërs, maar revolutie in Tunesië, opstand in Egypte, rellen in Jemen, demonstraties in Jordanië, protesten in Libanon – waar gaat dat heen? Vanuit mijn positie als onderzoeker in het laatstgenoemde land zal ik een poging in de richting van een antwoord wagen – waarbij ik me bewust ben van de snelheid waarmee de huidige gebeurtenissen mijn relaas ongetwijfeld zullen inhalen. Hierbij nu eens een macro-analyse door een antropoloog!

13 Comments

De Berlijn Blogs: Stalins Bart ist ab

Door Mirjam Dorgelo Nog drie weken onderzoek te gaan. Tijd is een vreemd begrip voor mij geworden in de afgelopen maanden. Hoe meer mensen ik interview, hoe meer plekken ik bezoek, hoe meer ik het gevoel krijg dat alles wat er toe zou kunnen doen nooit past in de tijd die ik heb om mijn onderzoek te verrichten. Er blijft zoveel verborgen. Net nu ik het gevoel heb dat ik de structuur van de data die ik tot nu toe heb verzameld aan het ontrafelen ben is het alweer bijna tijd om terug te gaan. Het is een vreemd idee om een ontdekkingsreis af te breken die pas net is begonnen.

2 Comments

Free Free Aung San Suu Kyi, for real?

“I can see a light at the end of the tunnel” – Women lighting candles at a temple in Chiang Mai

By Ursula Cats How many times have the people from Burma used the slogan: “Free Free Aung San Suu Kyi”? And now she is “really” free, the regime has released her, without constraints, from her fifteen years’ house arrest. In Burma people are very happy, but also around the world there is great relief. A young female student from Yangon told me today: “When Aung San Suu Kyi was released I cried. Before the future looked like a dark tunnel, but now there is a light. I think we all feel more alive again.” When I talk to the women I work with, their excitement is palpable. Aung San Suu Kyi spreads hope; she stands for unity among the people of Burma. She is seen as a strong leader who loves her people. Throughout the years her voice was silenced, but they’ve build their own ideas on the core stances of her visions. Many people are ready to work alongside Aung San Suu Kyi and are prepared to carry on, even if she would be cut off from her people again. This is in line with her wish: “I cannot do it alone. I think we all have to work together. We will have to find a way of helping each other” she said, while calling for the release of more than 2100 political prisoners still in jail (The Age, 15 November). The fact that so many political prisoners remain behind bars is one of the many reminders to the world that despite Aung San Suu Kyi’s release, the people in Burma are not really free.

1 Comment

Spoken: antropologie en activisme in Israël/Palestina

Palestijnse kinderen in Nablus (foto: Rusty Stewart)

Afgelopen zondag zond FunX de tweede aflevering uit van een reeks antropologische verkenningen in het programma Spoken. Deze week onderzocht programmamaker Manu het samengaan van antropologie en activisme aan de hand van het Israëlisch/Palestijns conflict. Voor Standplaats Wereld maakte hij een overzicht van zijn gesprekken met (activistisch) antropologen Anne de Jong en Erella Grassiani:

Door Manu van Kersbergen Iedereen heeft er eigenlijk wel een mening over. Het conflict dat nu al vele decennia duurt in het hart van het Midden Oosten. Bestaat er een toekomst waarin er ooit vrede zal zijn voor zowel de Israëli’s als de Palestijnen? Of is de term ‘vrede’ nu al zo vaak gebruikt m.b.t. Israël en Palestina dat het een lege, nietsbetekenende term is geworden? 

6 Comments