Everyone has a story to tell. For anthropologists, such accounts can reveal as much about the people and societies we study as more conventional research. But the process of collecting stories in the field and retelling them in the academic arena is littered with pitfalls. How do we ensure that our subjects are fairly represented? How do we construct a culturally sensitive narrative whilst maintaining scientific validity? This summer school introduces you to the hands-on approach we call DAY: do anthropology yourself. It is a great opportunity to gain experience in fieldwork and ethnography and to improve your skills in interviewing and storytelling.
Category: VU & hoger onderwijs
By Georgette Veerhuis A few weeks ago I was writing a blog about the Women’s Strike demonstration I attended on the evening of Wednesday, March 8, in Budapest, organised both in honour of and critical of International Women’s Day, but I wasn’t able to finish it. There was no clear message, just speculations and a mere description of the event. In light of new events, however, it seems I can now more clearly reflect on the peculiar situation in which I find myself – how a changing attitude of the Hungarian government can shift my (academic) position and possibilities. And surely I won’t be the worst off. I have other privileges to fall back on…
3 Comments
Door Handenur Taspinar
Maandagavond 14 no-vember is er in samen-werking met het Grote Midden-Oosten Platform en de afdeling Sociale en Culturele Antropologie van de VU een mooie bijeen-komst georganiseerd over de vergeten oor-log in Jemen. De bijeenkomst vormt on-derdeel van drieluik, met als doel om ach-tergrondinformatie te geven over de gebeurtenissen in Jemen en om antwoord te vinden op de vraag: “wat kan ik doen?”
Voor ik binnenkom, stel ik mijzelf dezelfde vraag: hoeveel weet ik eigenlijk van de gebeurtenissen rondom Jemen? Hoe ernstig is het? Af en toe lees of hoor ik over deze indirecte oorlog tussen Saoedi-Arabië en Iran, maar meer durf ik er niet over te zeggen. Aangezien er niet zoveel over gesproken wordt zal het vast wel meevallen. Vast wel…
2 Comments
By Ina Keuper For many students the last week of their studies at the anthropology department of Vrije Universiteit Amsterdam (VU) has ended today, for Bachelor’s students as well as Master’s. They have worked hard on finishing their final assignment, a thesis with which they prove their proficiency in writing an academic text within the time and word count set for it. The Master’s students presented the drafts of their thesis on the Master’s Festival of last week’s Tuesday, June 14th, while the Bachelor’s did so on the Bachelor’s Festival of Thursday June 16th.
2 Comments
By Marie Linne Dalal contacted me during my fieldwork among refugees who aspire to study in the Netherlands. She agreed to meet with me for an interview, to talk about her experiences as a refugee and as a student in the VASVU programme at VU University Amsterdam. It is a 9 month long programme, that tries to function as a bridging programme for international students before they enter a Dutch Bachelors programme. About 80 percent of the students are refugees, and the course provides them with the basics in different subjects. It is mostly set up with the aim to bring everyone to the same level, enabling them to enter a Dutch university programme afterwards easier. At the same time it is already a sort of integrational course, to get students used to the language, pace and the way of studying in the Netherlands.
By Georgette Veerhuis A month ago on Thursday 21 January 2016 I attended the symposium Diversify Philosophy at the VU. It sounded mysterious. Why does philosophy need to be diversified? It also sounded progressive and modern, and therefore almost incongruent with age-old philosophy. Isn’t philosophy ‘simply’ premised on, and specialised in, critical thinking? Why then should philosophy need to change?
3 CommentsDoor Dirk de Hoog De faculteit Sociale Wetenschappen dreigt flink te moeten bezuinigen en dus ook de afdeling Sociale en Culturele Antropologie. Sommige mensen vrezen zelfs dat die relatief kleine opleiding dreigt te…
Leave a CommentDoor Lotte Dijkstra Maandagochtend, 1 september 2015. Ik kom rechtstreeks uit mijn functie als productie medewerker bij het Noorderzon Performing Arts Festival in Groningen gerold, om mij te storten in een hele andere rol, namelijk die van student. Van de lakens uitdelen en delegeren naar braaf in de schoolbanken luisteren naar ‘meester Ton’ – al wordt ons al snel geleerd dat het geen meester is maar professor, geen les maar college en geen school maar universiteit. We horen nu bij de crème de la crème van het onderwijs en daar mogen we trots op zijn.
Ik zit naast een vrolijke jongeman die uitspraken doet als “een bevlogen docent” en “het lijkt me enorm interessant”. Ik sluit me hierbij aan en kijk voorzichtig rond. Veel dames, weinig mannen. Het is rustig in de collegezaal en zodra de docent begint met het college is het stil. Ik vraag me af wie er net als ik de pre-master doen. De jongen naast kijkt nogal verbaasd wanneer hij mijn leeftijd hoort, ik neem aan dat hij een eerstejaars student is. Na deze eerste les loop ik ietwat verloren het grote grijze gebouw uit op weg naar het station. Gelukkig weet ik inmiddels de juiste weg.
4 Comments
Door Bonnie de Beer. Opgegroeid in Nederland en studerend aan de universiteit, dacht ik dat ik wist wat het betekende om een serieuze student te zijn. Er zijn genoeg mensen om me heen die studeren op nummer 1 hebben staan en heel erg ambitieus zijn. Maar dat was voordat ik met mijn veldwerk in Chiang Mai, het noorden van Thailand, begon bij een NGO genaamd BEAM (Bridging Educational Access for Migrants). Ieder jaar biedt BEAM de mogelijkheid aan vijftien tot dertig Birmese studenten een tweejarige opleiding te volgen, waarna ze hun GED (General Education Development) kunnen halen en in Thailand naar de universiteit kunnen gaan.
Maar zo makkelijk gaat dat allemaal niet, merkte ik al snel. Hoewel de studenten BEAM niet hoeven te betalen om lessen te volgen, hebben zij vrijwel allemaal hulp nodig van leraren en sponsoren om hun leven in Thailand te kunnen bekostigen en de GED te kunnen behalen. Ze komen namelijk allemaal uit arme gezinnen in Myanmar en hun ouders kunnen zelf niets bijdragen. Veel studenten wonen in gebouwen naast de school, waar zij een kamer met een tweepersoons bed en een klein badkamertje, zonder WiFi of warm water, met vier mensen delen. Studeren aan de universiteit kan alleen wanneer de studenten een beurs krijgen. De leraren die aan BEAM verbonden zijn helpen hen met het schrijven van de aanvraag voor een beurs. “You need to say that you plan to go back to Birma and help your community” is een zin die steeds terug komt bij het schrijven van de aanvragen. De Thaise overheid geeft alleen beurzen aan migranten die beloven terug te gaan naar hun eigen land om daar hun landgenoten te helpen met de nieuw verkregen kennis.
3 Comments