Door Reinhilde K?nig en Marina de Regt De discussie over de gebeurtenissen in Keulen doet ons als feministen diep zuchten. Het debat rond seksueel geweld wordt al jaren gekaapt door rechtse politici en liberale onruststokers. Sinds de Amerikanen in Afghanistan oorlog voeren onder het mom dat meisjes weer naar school moeten gaan en de rechtse politieke spits in Nederland alles omarmt wat homo is, is een discussie over het beschermen van ‘onze vrouwen’ gevaarlijk dubieus. Een agenda waarin seksueel geweld en “vreemdelingen” in één adem genoemd worden, is een agenda die vrouwen- en mensenvijandig is en niets met strafvervolging van seksuele gewelddaden te maken heeft.
Tag: vluchtelingen
Door Peter Versteeg Het nieuwe jaar was nog tamelijk vers toen verontrustend nieuws bekend werd. Met oudejaarsnacht zouden vele tientallen vrouwen op het Keulse stationsplein zijn beroofd en aangerand. Het aantal aangiften van aanranding is boven de 500 gestegen, waaronder twee maal verkrachting. Verschillende keren stond ik op het punt om hier iets over te schrijven, maar ik werd steeds weerhouden door de gevoeligheid rond het onderwerp.
2 CommentsDoor Nadine Goeree Mijn ons-kent-ons dorpje, waar ik graag ben en niet uit weg zou willen, laat zich stevig horen op de Facebook-groep waar ik en een groot aantal van mijn dorpsgenoten lid van zijn. Waar berichten over verkeerd geplaatste auto’s en vermiste huisdieren tot enkele maanden geleden de boventoon voerden, mengen de inwoners zich ook in het vluchtelingen debat.
Met verdriet en plaatsvervangende schaamte lees ik deze berichtjes op Facebook. “De grenzen moeten dicht”, “Eigen mensen eerst”, en “Het is maar goed dat er weer een boot is omgeslagen op zee” zijn een aantal van de uitspraken die mij doen schamen voor mijn medemens. Enkele personen reageren geagiteerd en verdedigen de vluchtelingen, maar bovenal lijken de Nieuwerkerkers die op deze Facebook-groep zitten tegen de vluchtelingen die naar Nederland komen te zijn. Peinzend vraag ik mij af wat ik hierin zou kunnen betekenen. Hoe kan het dat zoveel inwoners van mijn gemeente, met 40.000 inwoners, er zo, bijna haatdragend, over denken?
1 CommentDeze
Door Thijl Sunier Nadat de week ervoor een nationale hysterie uitbrak over de komst van asielzoekers, was het de afgelopen week ook tijd voor reflectie en discussie. Zoals gebruikelijk liep Nederland weer massaal leeg op internet, maar ook in de serieuze dagbladen en bij de talkshows maakte een keur aan ‘deskundigen’ en BN’ers hun opwachting. Het meest opvallend vond ik de megalomane plannenmake-rij die werd gepresenteerd. Hoe grotesker het probleem werd geschetst, hoe ingrijpender en onrealistischer de plannen. De hele samenleving moet op de schop om Nederland te behoeden voor de vloedgolven asielzoekers die het land overspoelen. En ik maar denken dat de maakbaarheid van de samenleving een uitvinding van de ‘linkse multiculti-kerk’ was, althans dat beweert Wakker Nederland altijd.
Leave a CommentDoor
Het groeiende aantal vluchtelingen dat Nederland bereikt, is eerder een test voor onze waarden dan voor onze instituties. Met een comfortabele vierde plaats op de mondiale Human Development Index en een dertiende positie op de lijst van landen met het hoogste bruto nationaal product per hoofd van de bevolking hoeft Nederland gelukkig geenszins bang te zijn dat de instroom van een relatief klein aantal vluchtelingen onze samenleving of cultuur opeens zal ontwrichten.
1 Comment
Door Saskia Jenelle We zijn op weg naar Berlijn en in mijn gedachten passeren de hoogtepunten van de stad de revue. Bij het Holocaust Museum stokt het. Ik noem het steeds verdriet, wetende dat ik nog niet de juiste benaming heb gevonden voor het indringende, hete gevoel dat mijn borstkas opeet, de nachtmerries, het gebrek aan concentratie en de reden dat dikke, trage tranen dagelijks langs mijn wangen glijden. Zachtjes wiegend in de autostoel zie ik mezelf tussen de grote betonblokken van het monument lopen, en in ene kan ik het duiden. De verstikkende, rauwe pijn van binnen is rouw.
1 CommentBy Saskia Jenelle This story relates to my fieldwork, which takes place in Amsterdam and concerns undocumented refugees. My research focuses on how refugees and the volunteers who work with them experience encounters with ‘others’, and how these encounters influences their perception of human dignity. I would like to share a recent experience with you.
On May 29th 2015 the refugees from ‘We Are Here’ who resided in the ‘Vluchtgebouw’ (literally ‘Escape building’) had to leave the building that had served as their home for nine months. They were offered shelter in a barrack in Amsterdam-North and decided to walk the distance, making it serve as a form of protest to raise awareness for their need for adequate accommodations and fair legal proceedings based on international human rights.
To show support I joined the walk, together with friends and volunteers of the refugees who are active and loving supporters, and refugees from other ‘Vlucht-havens’.
1 Comment