Skip to content

Tag: cultuur

Tribal peoples for tomorrow’s world

Tribal peoples for tomorrow’s world, a groundbreaking new book by Stephen Corry

By Nellie Werner The treatment of indigenous and tribal peoples, the world’s largest minority, is a major humanitarian issue. It shapes world history and raises profound questions about what it really means to be human. Tribal peoples for tomorrow’s world explains who these peoples are, how they live, why governments hate them and why their disappearance is nevertheless far from inevitable.

It looks at many aspects of tribal peoples’ lives, including their attitudes to sex, religion, and money. Concepts such as ‘culture’ and ‘the noble savage’ are examined, as well as the impact of big business, globalization, backpackers and the internet.

Easily accessible, the book is a distillation of Survival International Director Stephen Corry’s 40 years’ work with and for tribal peoples. It argues passionately, and controversially, that hunting and nomadism are neither backward nor primitive, but intelligent and conscious choices – and that upholding the law and understanding racist prejudice solves most tribal peoples’ problems. It shines a light on the ground-breaking, but entirely unrecognized, contributions they have already made to the world, and exposes the inconvenient truth that their survival is in everyone’s interest.

1 Comment

Ronde tafel conferentie over wetsvoorstel

By Edien Bartels en Tamar Pagrach Donderdag 7 juni 2012 vond er een rondetafel-conferentie plaats in het gebouw van de Tweede Kamer met leden van de vaste commissie voor Justitie en Veiligheid. Er waren vertegenwoordigers van de PvdA, CDA, Groen links, SP, PVV om te praten over het bij de Tweede Kamer aanhangige wetsvoorstel tot wijziging van het Wetboek van Strafrecht, het Wetboek van Strafvordering en het Wetboek van Strafrecht BES met het oog op de verruiming van de mogelijkheden tot strafrechtelijke aanpak van huwelijksdwang, polygamie en vrouwelijke genitale verminking (Kamerstuk 32840). Dit wetsvoorstel gaat dus over strafbaarstelling van gedwongen huwelijken, polygamie, en meisjesbesnijdenis.

Wetsontwerp
Dit ontwerp ligt sinds maart 2012 in de Tweede Kamer. Deze rondetafel-conferentie was aangevraagd door de vaste commissie om commentaar te horen van mensen uit de wetenschap en het werkveld. Het wetsontwerp is nog ingediend door staatssecretaris Teeven van Justitie in het kabinet CDA/VVD met de PVV als gedoogpartij. De toenmalige verhoudingen maken meteen duidelijk waar dit wetsontwerp vooral op gericht is: het tegengaan van migratiehuwelijken en (schadelijke) traditionele praktijken. Tamar Pagrach en Edien Bartels, verbonden aan de afdeling Sociale en Culturele Antropologie, hebben deze rondetafel-conferentie gevolgd. Edien Bartels is ook als spreekster opgetreden voor deze conferentie om vanuit onderzoekservaring een inhoudelijke bijdrage te leveren. Zij deed eerder onderzoek naar gedwongen huwelijken met Martijn de Koning en Oka Storms en naar meisjesbesnijdenis met Anke van der Kwaak (zie Bijlage). Momenteel zijn Tamar, Oka en Edien bezig met onderzoek naar consanguine huwelijken onder Turkse en Marokkaanse Nederlanders.

1 Comment

Cultuur is opium voor het volk, maar opium is ook cultuur – Deel I

Door Ton Salman. Op 13 en 14 maart van dit jaar komt in Wenen de VN-vergadering bijeen die opereert onder de naam van de Convention Against Illicit Traffic in Narcotic Drugs and Psychotropic Substances. Het wordt voor Bolivia een belangrijke vergadering van deze Wenen-conventie.

Het verhaal* begint ongeveer zó: in 1961 ratificeerde deze conventie het eerste verdrag over de bestrijding van gebruik, handel, productie en terbeschikbaarstelling van drugs en (later) psychotropische substanties als LSD en Ecstasy. Landen verplichtten zich drugs actief tegen te gaan – met uitzondering van medische toepassingen. Latere annexen specificeerden steeds nieuwere drugs. De International Narcotics Control Board werd opgericht om drugsproductie en –handel daadwerkelijk te controleren.

Pas in de loop van de jaren bleek dat er, behalve problemen als gebrekkige effectiviteit van de handhaving en corrupte autoriteiten die narco-belangen ontwikkelden, nog andere controversiële kwesties opdoken. Deze betroffen de nationale of culturele betekenistoekenning aan drugs.

1 Comment

Metropolis: masturbatie

Door Lysander Wiering. De metropolis uitzending van afgelopen donderdag over masturbatie liet zien dat gebruiken en de betekenis van zelfbevrediging overal op aarde verschilt. De één durft er vrijuit over te spreken, de ander beschouwt het als een  zonde.

Metropolis begon dit jaar in Zuid-Amerika. Volgens de lokale reporter is men in Peru erg open over seksualiteit en volgens de tiener die centraal staat in de reportage hoort seks bij de Peruaanse cultuur; men is erg open over seksualiteit en de meisjes lopen er sexy bij. De Peruaanse tiener durft dan ook openlijk te spreken over zijn masturbatiegedrag met een behulp van een papaja en ook zijn moeder weet hier van af: “liever zo, dan dat de varkens en kippen het haasje zijn…” Door de seksuele cultuur in zijn stad zegt hij: “gek te worden als hij het niet zou doen.” Hoewel de jongen in het filmpje het niet ziet als een zonde, is hij er ook niet trots op. Hij hoopt van het masturberen af te komen zodra hij eindelijk echte liefde vindt; iets waar hij reikhalzend naar uit kijkt.

2 Comments

From ‘youth’ to ‘newly weds’: a Mennonite Wedding

By Karen Smits It was a cold and crispy, sunny Saturday afternoon in a little German town in the province Nordrhein-Westfalen. The family, whom I had not seen for over five years, warmly welcomed me and asked me to sit with them at one of the first rows of the church. From my memory, they wear cowboy boots, jeans, flip-flops and t-shirts. But today, for this occasion, the Mennonite family is dressed in more fancy clothing. This occasion is special to them, and they traveled from Belize to Germany to witness this event. For the past 20 years they have been waiting for this moment: their son and brother, who is 42 years old, is getting married. This is not just a marriage, it is a Mennonite marriage: a ritual in which their son, the eldest ‘youth’ member of their church, will obtain a new status.

1 Comment

Vreemd om vreemd te zijn

Antropologiestudente Silvia van der Wal koos Brazilië als plek waar ze haar scriptie wil schrijven. Dit is de laatste van een serie van drie mijmeringen over de omstandigheden waarin die keuze haar bracht. 

Het is een soort sport geworden om de wereld te verkennen zonder direct herkend te worden als toerist. Het is ook de enige sport waarvan ik durf te zeggen dat ik er in uitblink. Op Schiphol sta ik al in de starblokken, vanaf daar verander ik tot een wereldburger die overal thuis zou kunnen zijn. Bij iedere stap kom ik dan ook in de buurt van een nieuw thuis. In het begin zijn die stappen heel dwalend; mijn ogen en voeten zoeken zo ongemerkt mogelijk de fijnste plekjes. In steden over de hele wereld vragen mensen mij de weg. Vaak moet ik dan bekennen dat ik zelf ook verdwaald ben, maar zo zal ik er nooit uitzien. In het openbaar gebruik maken van een kaart is natuurlijk uit den boze in mijn tak van sport. De ontdekkingen dienen geleid te zijn door advies van locals, liefst natuurlijk in hun taal. Belangrijker nog is echter een speciaal instinct voor het kiezen van de locals – handen en voeten brengen je ook ver. Zo wist ik al op vele plaatsten mijn toerist-zijn te vermommen.

1 Comment

‘Sorry Day’ in Australië

Door Maaike Matelski  Op 26 mei vindt in Australië de jaarlijkse Sorry Day plaats. Anders dan Anzac Day, de nationale herdenking van oorlogsslachtoffers waarvoor men landelijk een vrije dag krijgt en massaal om vijf uur ‘s ochtends bij een monument verzamelt, geniet Sorry Day relatief weinig bekendheid onder de niet-aboriginal bevolking van Australië. Sorry Day bestaat sinds 1998 en kreeg een nieuwe impuls nadat de toenmalige minister-president Kevin Rudd in 2008 publiekelijk en officieel excuses aanbood voor de decennialange praktijk om aboriginal kinderen bij hun ouders weg te halen om ze een ‘betere’ opvoeding te geven in een pleeggezin. Over deze ‘stolen generations’ wordt onder meer verslag gedaan in een rapport uit 1997 genaamd Bringing Them Home, alsmede in de op waarheid gebaseerde speelfilm Rabbit-Proof Fence.

Leave a Comment

Een avontuur in hokjes

Door Silvia van der Wal  Trots geeft ik direct toe dat mijn leven vrij weinig structuur heeft. De enige constanten die ik al enige tijd nastreef zijn een zekere onafhankelijkheid, ontwikkeling en vrijheid. Wacht, dit klinkt net wat te spannend. De invulling die ik daar de afgelopen drie jaar aan heb gegeven was antropologie studeren en ondertussen werken in de horeca om mijn levensonderhoud en de reizen die daarbij horen te kunnen bekostigen. Zo, want na drie jaar antropologie kan ik het mij niet veroorloven mijn leven zo onzorgvuldig te romantiseren natuurlijk.

Waar ik hiermee naartoe wil is hoe ik, dankzij die houding, plotseling in Brazilië belande zonder daar veel over nagedacht te hebben. Een paar maanden geleden was het idee ontstaan dat ik mijn thesis ook best ergens anders zou kunnen schrijven, en waarom niet in Brazilië? Om eerlijk te zijn had ik meer weerstand verwacht bij het voorleggen van mijn plan, alsof ik de teleurstelling al had ingecalculeerd. Mijn verzoek was echter nog maar half geformuleerd, toen ik al toestemming en zegen ontving. Waarop ik direct alles begon te regelen, met alles bedoel ik hier voornamelijk het ticket, een paspoort en een afscheidsfeest. Pas toen ik mij hier eenmaal in mijn huisje had geïnstalleerd besefte ik werkelijk dat ik mijzelf – alleen – een compleet vreemd veld in had gestuurd en er nu voor de komende drie maanden dan ook alleen voor zou staan. Ik begon mij af te vragen waarom ik er nou eigenlijk voor gekozen had om mijn fijne leven in Amsterdam achter te laten voor een gek bergdorp. Was het verzet tegen het idee vast te zitten in een structuur?

2 Comments

Het indiaanse ja-woord

Door Ton Salman  Op zaterdag 7 mei 2011 huwden 355 echtparen van indiaanse afkomst tegelijkertijd, in het coliseo cerrado, in het centrum van La Paz, Bolivia. Het was een kleurrijke en vrolijke bijeenkomst, opgeluisterd met muziek, een maaltijd, cocablaadjes-kauwen, oogverblindende indiaanse gewaden, rituelen door indiaanse yatiris en amautas, religieuze autoriteiten in de Andes, een theaterstuk en als klap op de vuurpijl de aanwezigheid van ’s lands president Evo Morales, als padrino van alle jonggehuwden. De huwenden waren afkomstig van 11 verschillende etnische groepen uit Bolivia.

            Het was niet zomaar een ingeving om dat trouwen nu eens massaal te doen. Het was een statement. In het Bolivia van de eerste inheemse president van het land, Evo Morales, heeft de indiaanse erfenis een nieuw prestige verworven. Niet alleen wordt het indiaanse denken ingezet tegen het voormalige kapitalistische economische model van groei en accumulatie (en wordt in plaats daarvan een ‘economie van het genoeg’ en respect voor pachamama bepleit), ook op het culturele en religieuze vlak emancipeerden de indiaanse ‘gewoontes en gebruiken’. Deze huwelijksplechtigheid was niets meer of minder dan een ‘publieke verklaring’ dat vanaf nu ook etnische huwelijksrituelen zouden worden erkend en geëerd.

1 Comment