By Vivienne Schröder For my master Anthropology at the VU Amsterdam, I am doing three months of fieldwork in San Francisco, where I am researching Tech Startup Culture. Through observations, informal talks and interviews like this one, I try to discover the daily practices and motivations of the humans behind the startups. My focus is mostly on the work-private life situation and the entanglement between humans and their business.
Leave a CommentCategory: Regio Amerika
Pauline van der Valk I have always had a keen interest in the local beneficiaries’ perspective on development projects. It was only when I started my Masters in Anthropology that I learned more about the phenomenon of voluntourism. Scholars agree voluntourism is part of the tourism sector, but also acknowledge voluntourists combine leisure activities with development practices. For this reason I found this niche market in the tourism sector highly intriguing and I decided to focus my thesis on voluntourism rather than on development. During my preparatory work I had read up on voluntourism, and the first discovery I made was that opinions on voluntourism differ greatly. There is a myriad of works concerning this topic, and I read it all – from moderately positive scholars claiming voluntourism increases mutual cultural understanding, to plain depressing works from scholars arguing voluntourism reinforces underlying global North – global South power relations. My main interest was in gaining the perspectives of those on the receiving end of the voluntourism chain. For this reason I focused my research on the experiences of the local parents and their children involved in voluntourism: the local beneficiaries. I choose this particular topic because during the preparation for my fieldwork I was rather surprised to find that the perspective of the local beneficiaries was often overlooked or under highlighted.
Leave a Comment
By Alexander Dunlap Wind Energy is undoubtedly my favorite of all the energy systems, which retains an immense potential for eco-logical sustainability. This potential, however, can be utopic, dystopic or somewhere in between, which is intimately intertwined with the futures people wish to create. Before moving to the Isthmus of Tehuantepec region in Oaxaca, Mexico to investigate the impact of renewable energy on semi-subsistent Indigenous groups (Zapotec and Ikoot), I knew that wind projects triggered, what is known in political ecology as, ecological distribution conflicts. These are conflicts arising from development projects that affirm regional power inequalities, unequal distribution of benefits and negative ecological impacts without adequate compensation. This type of conflict was visible in the Isthmus, intertwining with the regional historical and institutional context. That said there are other far reaching and often neglected implications of wind energy development.
Leave a Comment
Door Freek Colombijn Europeanen staan vaak snel klaar om de Amerikanen te bekritiseren om hun milieuonvriendelijke gedrag. We hebben maar ten dele recht van spreken, want veel beter doen we het niet. De gemiddelde jaarlijkse consumptie van drie soorten plastic (PE, PP en PVC) is in de VS 68 kg per persoon en in Europa 50 kg. In de VS zijn er 797 auto’s op 1000 inwoners en in Nederland 528.[1] Ik heb vaak aangenomen dat gewone Amerikanen de druk op het milieu best konden verminderen, als ze maar wilden, maar afgelopen zomer op vakantie in de VS merkte ik dat het helemaal niet makkelijk is om milieuvriendelijk te leven.
By Caroline van Slobbe Now, it is all over. I went to Cuba, wrote my MA thesis, and in July received an email that I graduated. Wow, that sounds so simple, and quick. Still, when I look through my pictures or lay down in the park (I finally have time for that), I recall some of the great moments. I will share some of them here:
For once I do not smell the pollution of the vintage cars when I cross the street in front of Hotel Capri, because the smell of fresh asphalt is even stronger. We are close to the United States Embassy. The sound of drilling machines hurts my ears. Drips of paint are falling down from above; the facades and balconies are rapidly (but not so carefully) given a fresh color. Park benches and fences too. Suddenly the usual garbage on the street corner is gone. And everyone knows: Obama will pass here, in this street!
Leave a Comment
Door Ton Salman Op de hoogvlakte in Bolivia is het koud en winderig. In de winter zakt de temperatuur iedere nacht onder het vriespunt. Dan valt er maandenlang ook geen regen, worden het harde gras en de stekelige lage struikjes bruin, en schuren en prikken ze zo mogelijk nóg wat gemener. Dan zijn dus, als je erdoorheen wandelt, hoge schoenen en dikke broekspijpen zeker aanbevelenswaardig. De wind snijdt en de zon verwarmt maar een beetje – maar is op de hoogte van zo’n 3800 meter boven zeeniveau zó onbarmhartig dat je binnen een paar uur verbrandt en je lippen kloven. De eerste neerslag van het seizoen is vaak sneeuw. Het levert een prachtig landschap op. Voor wie zich de genieting daarvan kan permitteren.
Daar, op anderhalve kilometer van het dichtstbijzijnde dorpje (en dan nog maar met zo’n 100 inwoners) staat een klein lemen huisje. Ernaast een minuscuul schuurtje en een kleine kraal om ’s nachts de schapen in samen te drijven. De bewoonster, laten we haar Manuela noemen, alleenstaand, leeft van de ongeveer 60 schapen en wat kleinschalige landbouw: aardappelen, wat groente, haver en quinoa, het inmiddels ook in het Westen populaire “Andesgraan”. Het is geen vetpot, en het leven is moeilijk. Het is sloven. Er is de kou. Alle beesten moeten gevoed. De harde grond bewerkt.
Leave a Comment
- foto: Mike Crosland
Door Eva de Jong.
Momenteel volgen derdejaars bachelorstudenten Antropologie het vak ‘Professionele en Thematische Oriëntatie’ onder leiding van Lenie Brouwer. Dit vak heeft als doel studenten bewust te maken van hun potenties en de mogelijkheden op de arbeidsmarkt. Één mogelijk perspectief is promoveren, net Donya Alinejad. Zij verdedigde op 16 februari 2015 haar proefschrift ‘Next Generation Diaspora: The formation of Iranian American-ness among second generation migrant internet users in Los Angeles. De derdejaars studenten waren erbij.
Iraanse Diaspora
Donya promoveerde op haar proefschrift over de Iraanse diaspora in de Verenigde Staten en de vorming van virtuele gemeenschappen door middel van internet. Via het begrip identiteit onderzocht zij hoe internet het dagelijks leven van de Iraanse tweede generatie in de Verenigde Staten beïnvloedt. Volgens Alinejad zijn internationale betrekkingen op internet sterk geïndividualiseerd en weerspiegelt de virtuele wereld hun politieke overtuigingen. Daarnaast onderzocht zij welke invloed offline Iraanse gemeenschappen hebben op internet en wat hun invloed is op de politieke verhoudingen tussen Amerika en Iran. Alinejad concludeert in haar proefschrift dat Iraanse-Amerikanen internet gebruiken om zich zowel te distantiëren van Iran als om verbinding te houden met Iran. Door middel van internet is de Iraanse diaspora in de Verenigde Staten steeds meer een cultureel centrum voor gemigreerde Iraniërs die verspreid over de wereld wonen.
Door Ton Salman. Wie vertrouwd is met de relatief zoetgevooisde muziek van het polderen en met termen als ‘de constructieve oppositie’, en al een beetje schrikt van een minder lieflijk ‘doe effe normaal’ in de Nederlandse politiek, zal zeker opkijken van het luidruchtige en dissonante geharrewar en gekissebis in Bolivia, in de aanloop naar de verkiezingen op zondag 12 oktober. De partijen en kandidaten daar mogen elkaar graag zwartmaken, met modder gooien en onder de gordel slaan. Een andere politieke cultuur, inderdaad. Er zijn redenen voor – maar die stemmen niet overeen met wat het Boliviaanse electoraat lijkt te prefereren.
Om met dat laatste te beginnen: verschillende enquêtes, uitgevoerd over de laatste 10 á 15 jaar, alsmede mijn eigen interviews en informele gesprekken met honderden Bolivianen, bevestigen keer op keer dat de bevolking kiest voor overleg, compromissen, debatten, en voor, in een fraaie lokale uitdrukking, “onderhandelen tot je laatste snik”. Natuurlijk mopperen de Bolivianen op de niet nagekomen beloftes, op corruptie en zakkenvullerij, op de politici die niet weten wat er onder de bevolking leeft, en dergelijke. De gewone argwaan jegens de politiek, dus. Maar tegelijkertijd spreekt men zich duidelijk uit tégen politici die hun aanhang ophitsen, tégen het dóórdrukken van bepaalde maatregelen zonder onderhandeling, en zeker tegen geweld. Het land heeft, in het recente verleden, haar portie geweld, repressie en autoritarisme wel gehad. De bevolking zendt nu een gemengde boodschap uit: (de meeste) politici, dat blijft tuig van de richel, maar democratie, onderhandeling en compromis, dát is wat we eisen van onze regeerders.
Leave a CommentDoor Rhoda Woets De meeste antropologen zijn bekend met Arjun Appudurai’s idee dat objecten, net als mensen, een sociaal leven hebben of, in Igor Kopytoff’s woorden, ‘een culturele biografie’. Dit idee impliceert dat objecten geboren…
1 Comment