DOOR IRENE STENGS In het kader van de actie ‘Boer Burger Brunch’ stonden er afgelopen 13 december 28 trekkers op de Dam. Doel van dit boerenprotest: het gesprek aangaan met de bewoners van Amsterdam om…
1 CommentTag: protest
https://www.youtube.com/watch?v=Mpc3XN-SvgYhttp://
door Georgette Veerhuis Het is alweer bijna twee jaar geleden dat ik meeliep met een enorme protestmars in Boedapest, waar zo’n 80,000 man op af kwam, om te demonstreren tegen de verontrustende zet van de Hongaarse overheid, met de Fidesz partij en minister-president Viktor Orbán aan kop, jegens de Central European University (CEU). Hier schreef ik al eerder een blog over. Deze demonstratie kon zoveel momentum krijgen omdat het niet zozeer alleen om CEU gaat, maar vooral om hoe de verwijdering van CEU en andere beangstigende grillen van de huidige Hongaarse politiek.
Waar ik mij toen begaf in een hoopvolle menigte die graag nog wilde geloven in de redelijkheid van de Hongaarse overheid, zijn deze gemoederen over een periode van 20 maanden behoorlijk bedaard. Toch vindt er nu weer een opleving plaats. Een laatste protest #OccupyKossuth is georganiseerd van 24 november tot 1 december om de aandacht te vestigen op de laatste week van CEU. Daarna moet zij weg. Maar hoe heeft dit nou zo ver kunnen komen?
Leave a Comment
By Lysanne Vrooman Almost half a year ago, on the 25th of March 2017, it was the sixtieth anniversary of the treaty of Rome. In 1957 the treaty of Rome was signed by the Netherlands, Belgium, France, Luxemburg, Germany and Italy. The treaty was envisioned to open borders, prevent war and create endless economic and trade opportunities. The countries would not restrict each other anymore. Now sixty years later the treaty that was supposed to unite the countries, is looked at with scepticism and frustrations by some citizens of Rome. The current migration-influx has led to tightened border controls and policies that divide instead of unite.
For my master’s thesis in Social and Cultural Anthropology I studied a group of citizens in Rome who started an association to support migrants in the city. Whereas the citizens started their association to provide the migrants with food, a place to stay and support, I found in my research that they also strive for a better situation for migrants in Europe in general. They question the current developments and policies of the European Union when it comes to migration, and aim to present a counter-message.
Protesting is one of the ways they try to send such a counter-message. And on this Saturday, March 25th, a big protest was organised to show their disagreement with the current situation and to question the (changed) implications of the treaty of Rome. Through pictures of this protest I will show what this day looked like.
Leave a Comment
By Georgette Veerhuis A few weeks ago I was writing a blog about the Women’s Strike demonstration I attended on the evening of Wednesday, March 8, in Budapest, organised both in honour of and critical of International Women’s Day, but I wasn’t able to finish it. There was no clear message, just speculations and a mere description of the event. In light of new events, however, it seems I can now more clearly reflect on the peculiar situation in which I find myself – how a changing attitude of the Hungarian government can shift my (academic) position and possibilities. And surely I won’t be the worst off. I have other privileges to fall back on…
3 Comments
Door Emine Igdi. Afgelopen vrijdag, 10 oktober, komt voor de zoveelste keer een groep Koerden in Den Haag bijeen om te demonstreren tegen de aanvallen van IS (Islamitische Staat) op de Koerden in Syrië. Ik loop naast een Koerdisch-Nederlandse jongeman van begin 20. Ik ken hem al van de tijd dat hij nog naar de basisschool ging. Wij woonden in dezelfde buurt en ik paste af en toe op hem en zijn broertje. Zijn ouders hebben nooit in Koerdistan gewoond, hij evenmin. Het verbaast me om hem daar te zien, terwijl hij in collegebanken had moeten zitten. Naar aanleiding van mijn vraag wat hij daar doet, zei hij: “Iedereen die tegen IS is, moet hier zijn.” “Want”, zo vervolgt hij, “IS pleegt gruwelijke daden tegen de mensheid. Mijn betrokkenheid komt niet voort uit het feit dat ik een Koerd ben. Ik zou ook demonstreren als IS een ander volk had aangevallen. Ik ben tegen IS.” Hij wil er met zijn aanwezigheid voor zorgen dat er aandacht is voor de door IS belegerde Koerdische stad Kobani (een Koerdische stad in Syrië), zodat de Koerdische strijders in het verzet internationale ondersteuning krijgen. Een andere betoger (49 jaar oud) zei: “Het gaat de Koerden niet lukken om een relatief groter en moderner leger van IS tegen te houden. De Koerden hebben weinig wapens en die wapens zijn ook oud.”
Leave a Comment
By Pál Nyiri. Yesterday I organized a discussion at Spui 25 to make sense of the recent events in Hong Kong. The student demonstrations demanding the direct election of Hong Kong’s chief executive by universal suffrage in 2017 — a promise made by Chinese government for 2012, but postponed and now broken — have spread to high schools and office workers, resulting in the largest mass protest in China since the 1989 democracy movement that led to the bloody Tiananmen Square crackdown.
The panelists included Frank Pieke, an anthropologist and Professor of Modern Chinese Culture at Leiden University, and two media scholars: Jeroen de Kloet, Professor of Globalisation Studies at the University of Amsterdam, and Donna Chu, Associate Professor at the Media and Communications Department at the Chinese University of Hong Kong. We quickly agreed that seeing the Hong Kong events as a repetition of 1989 or a revolution is misleading. China’s political system, based on Communist Party rule, is in no immediate danger. Although the Party — like in 1989 — accuses demonstrators of being the instruments of foreign countries wishing to instigate a “color revolution,” they have gone to pains to stress that their ambitions are limited to Hong Kong, and anti-Communist Party slogans have been conspicuously absent.
Leave a Comment
Door Emine Igdi, Edien Bartels en Lenie Brouwer. Iedereen heeft het over het mijnbouwongeval, het grootste in de Turkse geschiedenis. De televisie laat de meest vreselijke beelden zien. Mensen zijn hierdoor zo geraakt dat zij manieren zoeken om hun solidariteit te betuigen. Een ding is duidelijk, zo horen we overal om ons heen, dit is geen ongeluk, maar moord. Onlangs heeft het Parlement nog kritische vragen gesteld over de veiligheid van de mijnen, maar de regering vond een onderzoek overbodig.
De gemeente van Diyarbkakir, Oost Turkije, heeft alle activiteiten voor drie dagen stilgelegd en een herdenkingsdienst georganiseerd. De burgemeester en alle ambtenaren hebben gezamenlijk gerouwd. Een foto van de herdenkingsdienst staat op de voorpagina van de krant. Een zwarte, vlag hangt halfstok op het gemeentehuis. De vlag uit het raam van het partijbureau van de Koerdische partij BDP is zelfs nog groter.
Leave a Comment
Door Gerwin Peelen. De demonstraties in Bosnië zijn inmiddels al meer dan een week aan de gang. Boze burgers in Tuzla gingen de straat op om te reageren tegen de hoge werkloosheid en het instorten van de lokale economie. Het sloeg over naar de andere steden in Bosnië waaronder de hoofdstad Sarajevo. In eerste instantie om de Bosniërs in Tuzla te steunen maar al snel keerden de protesten zich tegen het overheidssysteem, de economische malaise en de politieke corruptie.
Rellen van vrijdag ‘Dit heb jij nog nooit meegemaakt. Maar ik al duizend nachten. In de oorlog’, aldus één van de informanten in een kroeg na de rellen van afgelopen vrijdag. De vooral oudere demonstranten veranderden in toeschouwers en een jongere generatie nam het op tegen de ME en zette het Kantongebouw in vuur en vlam. Ook het naastgelegen Presidentieel gebouw werd bestookt door honderden jongeren. Chaos was meester op het politieke plein en diverse kiosken werden geplunderd en in de fik gezet.
1 Comment
Door Rik Adriaans Het is een ongebruikelijk beeld in de Armeense hoofdstad Jerevan: op een steenworp van het centrale plein worden demonstranten met Oekraïense vlaggen door de politie gearresteerd en in gepantserde busjes verscheept. De arrestaties vinden plaats naar aanleiding van het staatsbezoek van de Russische president Vladimir Poetin. Hoewel er geen vergunning is toegekend zijn er toch enkele honderden demonstranten afgekomen op een protestmars georganiseerd door de beweging ‘Eerbiedwaardig Armenië’ en is er een breed spectrum aan politieke kleuren te zien. Zo wordt er naast de Oekraïense vlaggen voor het eerst in de geschiedenis van het voormalige Sovjetland de regenboogvlag getoond en is er zelfs een demonstrant met een anarchistenvlag. Terwijl de Maidan-protesten in Kiev veelal uitgesproken pro-Europees zijn, is de stemming hier vooral tegen Rusland; de jonge demonstranten tonen borden met teksten als “Stop de Russische kolonisering” en “Geen tweede Sovjet-Unie”.
De protestmars had tot het overhandigen van een manifest bij het presidentieel paleis moeten leiden, ware het niet dat de protestmars al snel door de politie wordt stilgelegd. Enkele uren later word ik, als antropoloog voor mijn promotieonderzoek werkzaam in Armenië, zelf ook gearresteerd. Het feit dat ik met mijn vrienden in de buurt van het parlement loop blijkt reden genoeg om zonder enige verklaring van de stoep geplukt te worden. In het politiebusje wordt al snel duidelijk dat de agenten niet erg kieskeurig zijn: behalve zo’n twintig demonstranten en een journalist zijn er ook twee dames van middelbare leeftijd gearresteerd die toevallig in de buurt boodschappen aan het doen waren.
2 Comments