BY FREEK COLOMBIJN Every human settlement has to think of a way to dispose its solid waste, but each place finds its own particular ways to do this. I was once again forced to think…
Leave a Comment72 search results for "freek colombijn"
BY FREEK COLOMBIJN More than two decades ago I published an article on the urban symbolism of Canberra, the national capital of Australia. When Australian states federated to become an independent state in 1901, it…
2 Comments
DOOR FREEK COLOMBIJN It is a truism to state that the amount of solid waste produced daily is enormous. Mount Everest has become a symbol of just how widespread the waste problem has become. Mountaineers…
Leave a Comment
By Freek Colombijn Every Sunday morning from 6 to 10 a.m. part of the main street of Surabaya is closed for all motorized traffic for an event that is called ‘Car Free Day’ (often abbreviated…
Leave a Comment
Door Matthias Teeuwen Bij de openingsvoordracht van de ABv Dag van de Antropologie 2017 over solidariteit kreeg ik het gevoel dat ik dit allemaal eens eerder heb gehoord. De voordracht ging, kort gezegd, over het dilemma waarmee vrijwilligers en ontwikkelingswerkers zich geconfronteerd zien omtrent de scheve machtsverhoudingen tussen hen en diegene die ze helpen, namelijk: enerzijds om de hulpbehoevende als gelijke te benaderen en te delen in zijn of haar leven en anderzijds om gebruik te maken van de voordelen die je hebt als buitenstaander om de ander te helpen. Het is herkenbaar omdat het een terugkerend dilemma is in de christelijke roeping om de armen te helpen en waarin sommigen, zoals Moeder Theresa, ervoor kiezen samen te leven met de armen en anderen ervoor kiezen om een zekere afstand te houden. Is het niet interessanter om in plaats van deze bekende thematiek te kijken naar solidariteit tussen antropologen onderling?
Leave a Comment
Door Freek Colombijn Mijn ouders waren tieners toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak en in de twintig toen Nederland bevrijd werd. Ze hebben aan den lijve ondervonden hoe het is om te leven in een land dat niet meer vrij is. Mijn moeder werkte als koerierster voor het verzet en mijn vader werd te werk gesteld in Duitsland en dook tijdens een verlof in Nederland onder om niet terug te hoeven. Ze hebben hun kinderen zeker niet achtervolgd met verhalen over de oorlog, maar wat wij wel met de paplepel ingegoten kregen was het belang van democratie en vrijheid. Vrijheid is niet vanzelfsprekend, 5 mei is een dag om de vrijheid te vieren (en 4 mei een dag om stil te staan bij de mensen die hun leven verloren in de strijd om de democratie te herstellen). Bij elke verkiezing gingen zij, en ga ik, stemmen: als een recht, maar ook als een plicht en als een voorrecht.
Door Freek Colombijn. Van 27-29 maart vond in Nederland de “1st Biennial International Conference on Moderate Islam in Indonesia” plaats. De conferentie was georganiseerd door de Nederlandse afdeling van Nahdlatul Ulama (NU). NU is een traditionele, Soennitische beweging in Indonesië, die claimt 40-90 miljoen leden te hebben (de cijfers verschillen nogal). De eerste dag vond plaats op de Vrije Universiteit, waarna de conferentie zich verplaatste naar Den Haag, Leiden en Badhoevedorp.
De conferentie was deels een interne NU aangelegenheid, maar had vooral op de eerste dag een duidelijke boodschap aan de buitenwereld. De Islam is groter dan het Midden-Oosten en, sterker, de meeste Moslims komen niet uit de Arabische wereld. De Indonesische Islam, of Islam Nusantara, is een tolerante, niet-gewelddadige Islam.
Leave a Comment
Door Freek Colombijn Normaal zoek ik voor veldwerk in Indonesië een verblijfplaats in een kampong, maar deze keer, in maart 2017, kreeg ik het aanbod een week in een appartement in een gated community te wonen. Pakuwon city is een van de vele gated communities van Surabaya. Een gated community is een wijk voor de middenklasse of elite die zich afschermt van wat in hun ogen het gewone volk is. Zij vinden het gewone volk vaak wat beangstigend: luidruchtig, vies, aanstootgevend, onvoorspelbaar, enzovoort. Er zijn een aantal manieren om zich tegen die beangstigende gewone wereld te beschermen en de belangrijkste is natuurlijk de hoge prijs van de woningen in een gated community. Ook buiten de deur eten, wat in Indonesië heel gewoon is, is in Pakuwon City voor de gewone bevolking onoverkomelijk duur. De vele karretjes met ter plekke bereide maaltijden, die in kampongs een enorm aanbod aan goedkoop en lekker eten geven, worden in Pakuwon City geweerd. Iemand met een minimuminkomen komt meteen in de financiële problemen in een gated community.
Leave a Comment
Door Freek Colombijn Een risico van antropologisch veldwerk is dat we soms vergeten hoe sterk we gebonden zijn aan onze eigen ervaringen. We doen intensief onderzoek onder een beperkte groep mensen of in een beperkt gebied en moeten niet te snel op grond daarvan generalisaties maken voor een groter geheel. Aan deze wijsheid werd ik onlangs weer eens herinnerd.
Ik doe al jaren onderzoek naar afval en andere milieuproblemen in Surabaya, de tweede stad van Indonesië met bijna 3 miljoen inwoners. Hoewel ik door een ruim gebied rondtrek, beweeg ik me toch voornamelijk in het oudere deel van de stad. Hoezeer dat deel mijn beeld heeft bepaald, werd ik me weer eens bewust toen ik een paar dagen geleden met de auto de stad verliet. Mijn bestemming was een NGO, waarvan het hoofd me veel zou kunnen vertellen over de vervuiling van de Brantas rivier, die door Surabaya loopt. Ik sprak met hem af op zijn kantoor in Gresik, een plaats die deel uitmaakt van de agglomeratie Surabaya, waar hij een educatief programma voor een schoolklas zou verzorgen. Als deze les afgelopen was, kon ik hem spreken.
Leave a Comment
By Freek Colombijn The American anthropologist Ann Stoler argues that the ‘ruins of empire’, or ‘imperial debris’, must be studied less as ‘dead matter or remnants of a defunct regime than [in order] to attend to their reappropriations and strategic and active positioning within the politics of the present’ (Stoler 2008: 196). Colonial buildings, and also the selective restoration of them, are often contested by different actors with different interests. Aware of such contestations, Ann Stoler (2008: 201) makes the point that ‘[r]uins are not just found, they are made. They become repositories of public knowledge and new concentrations of public declaration.’ This selective reappropriation and active ruination is demonstrated by the Indonesian city of Padang.
Leave a CommentCan't find what you're looking for? Try refining your search: