Door Claire van de Graaff – Als eerstejaars studente Culturele Antropologie en Ontwikkelingssociologie heb ik een bijbaantje bij de ´Heineken Experience´, waarvoor ik regelmatig word ingezet bij het tappen en uitserveren van bier bij manifestaties. In oktober van dit jaar werd ik uitverkoren om mee te gaan naar de Rugby World Cup 2011 in Nieuw Zeeland dat door Heineken gesponsord werd. Vanuit mijn werkplek, de Heineken VIPbox in het Eden Park Stadion van Auckland, heb ik vier wedstrijden kunnen aanschouwen die gespeeld werden voor 60.000 uitzinnige toeschouwers. Voorafgaand aan twee van die wedstrijden heb ik de uitvoering van een ritueel gezien dat voor kippenvel zorgt: de haka dans door het nationale rugbyteam van Nieuw Zeeland, de All Blacks.
1 CommentMonth: January 2012
Lysander
Wolven waren de eerste huisdieren die gehouden werden en zo’n 15.000 jaar geleden kwamen de eerste hondenrassen hieruit voort. Vandaar dat de uitzending van afgelopen week met de hond opende. In Nicaragua hebben honden een eigen beschermheilige: Sint Lazarus. Ieder jaar wordt er een ceremonie gehouden voor Sint Lazarus. Mensen verkleden hun hondjes en nemen deze mee naar de kerk, waar Sint Lazarus door mens en hond bedankt wordt. Als wederdienst geneest Sint Lazarus de honden van hun kwaaltjes, zo vertellen de mensen tijdens de ceremonie.
Leave a Comment
Lysander
Als eerst stelde Metropolis haar als uiterlijk kenmerk aan de kaak. Over smaak valt niet te twisten en daarom is uiterlijke schoonheid relatief. In Pakistan is het aan te bevelen om je borsthaar niet af te scheren. In de eerste reportage van de avond ging Pakistaanse correspondent Kazim de straten op en toonde de kijkers dat borsthaar de grote trots van de Pakistaanse man is. Zelfs tegen betaling weigerden de ondervraagde mannen hun borsthaar te scheren, want zo zeggen zei: “In Pakistan staat borsthaar symbool voor mannelijkheid en eer. Het onderscheidt mannen van vrouwen.”
Leave a CommentDoor
Op de foto is te zien hoe de ‘Vrije Plakpaal’ op het bordes voor de universiteit wordt gereinigd. Ondanks de communicatieve functie van de paal had ik hem met zijn wirwar van oproepen en ‘verleidelijke’ uitnodigingen eerder over het hoofd gezien. Pas in deze uitzonderlijke toestand werd ik hem gewaar. Bovenaan zat een centimeters-dikke laag aanplakbiljetten als een huid om de paal geplakt, terwijl het onderste deel tot de metalen beplating toe kaal was en het papier er als natte pulp onder lag. Ik vond het er, in de halfbakken toestand waarin het die avond was achtergelaten, vies en chaotisch uitzien; een grove stijlbreuk met de omgeving.
Leave a CommentLysander
Het eerste land dat de revue passeerde was Cambodja. We zien hoe een plattelandsmoeder in één van de meest afgelegen provincies van Cambodja op het punt staat te bevallen. De Bunong stam, waarvan de moeder lid is, hebben hun eigen taal, cultuur en geloof. Hier hoort ook een eigen geboorteritueel bij. Hierin hebben bepaalde delen van het lichaam bij en na de geboorte een belangrijke functie. Zo is het traditie de navelstreng te bewaren en vlak na de geboorte hangt de vader de placenta in de familieboom, die verderop in het bos gelegen is. Dit doet hij voor de bescherming van het kind. De navelstreng wordt gebruikt om het kind mee te reinigen wanneer het een zonde begaat.
De reportage erna komt uit Israël. Pasgeboren jongetjes worden vlak na de geboorte besneden. De reporter reist mee met Menachem, die per dag wel twee of drie jongetjes van hun voorhuid verlost.
1 CommentDoor
De Metropolis van afgelopen donderdag 29 januari stond in het teken van ‘De Dood’. In de uitzending kregen we reportages te zien die toonden hoe mensen op verschillende plekken in de wereld, verschillend omgaan met de dood en hun overleden dierbaren. Alhoewel, waren de verschillen wel zo groot?
Emoties en rituelen zijn onlosmakelijk met de dood verbonden. Metropolis liet ons zien dat er uiteenlopende rituelen bestaan om de doden te eren en dat mensen van plek tot plek verschillende manieren hanteren om het leed draaglijker te maken. Op het eerste oog is het aannemelijk dat emoties voortkomen uit het verliezen van een dierbare en dat de rituelen rondom de dood simpelweg voortvloeien uit de krachtige emoties die het verlies van een dierbare bij de nabestaanden teweeg brengen. Maar in de antropologie wordt hier nog weleens anders over gedacht.
Leave a Comment