Tag: Marokko

Door Nadine Kliffen. Afstand maakt plaats voor reflectie. Nu ik weer terug in Nederland ben, heb ik meer ruimte in mijn hoofd om terug te kijken op mijn ervaringen in Tiharien. Zo werkt het, toch? Terugdenkend aan de momenten in het kleine dorp in de woestijn, heb ik het gevoel dat die herinneringen niet van mij zijn. Alsof het filmfragmenten zijn die ik vanaf de bank heb bekeken. En toch hoef ik alleen naar mijn door henna gekleurde vingernagels te kijken om te beseffen dat ik echt aan de rand van de Sahara heb geleefd.

Hoewel ik me al weken op het afscheid aan het voorbereiden was, kwam het alsnog snel en onverwachts. Het ene moment was ik thee aan het drinken met de zus van mijn gastmoeder, het volgende moment zat ik in de bus die me steeds verder weg bracht van Merzouga. Het beeld van mijn geëmotioneerde gastfamilie bleef op mijn netvlies hangen en het kostte behoorlijk wat kilometers voordat de knoop in mijn buik minder werd.

Die knoop werd niet alleen veroorzaakt door een gevoel van missen. Mijn onderbuik vertelde me dat ik mijn gastfamilie in de steek liet, en het stak dat zij niet zo gemakkelijk de wereld in konden trekken als ik. Toen zusje Zahra me voor de zoveelste keer duidelijk had gemaakt dat ik terug moest komen, samen met mijn familie, wilde ik haar dezelfde gastvrijheid schenken en zei dat ze altijd welkom was in mijn huis. Wetend dat de kans dat ik haar in Nederland mag ontvangen ontzettend klein is.